Gymnation Tapanui

Omdat Fons tijd overhad en omdat alles zo liep, is hij nu de trotse eigenaar van de gym hier in Tapanui!

De vorige eigenaresse was verhuisd en wilde er graag vanaf. En omdat Fons het graag voor de gemeenschap wilde behouden, had hij naar lang aarzelen besloten om de boel over te nemen. Op datzelfde moment was er een bekende van ons met hetzelfde idee gekomen, waardoor er een samenwerkingsverband is ontstaan.

Dus is de oude gym verbouwd, zijn er nieuwe en andere spullen naar het pand verhuisd en zijn de mannen al een tijd bezig met het maken van allemaal plannen om het aantrekkelijker te maken en om meer leden te werven.

Er is inmiddels een facebook pagina opgericht, de eerste advertentie heeft al in de Blue Mountain Express gestaan en  ook bij de belastingdienst zijn ze inmiddels bekend.

Al met al een spannende en enerverende tijd dus!

En omdat het weer niet al te best was, heb ik natuurlijk ook meteen gebruik gemaakt van de gym. Hardlopen op een lopende band is niet echt mijn ding, maar hardlopen in de natte sneeuw of ijzel is nog minder mijn ding.


Bij de gym moet je je trouwens wel een kiwi gym voorstellen he. En dan niet eentje uit de grote stad, waar keuring iemand achter de balie zit en er overla spiegels hangen en strakke tl-verlichting je tegemoet schijnt terwijl de muziek uit de boxen schalt.

Nee, dit is Tapanui. De gym zit in ene oud bankgebouw ( de kluis zit er nog in). Er ligt dik, rood vloerbedekking op de grond en er hangen hier en daar lampjes die een gezellige sfeerverlichting verspreiden als het donker is. Er is een losse staande spiegel die je heel handig kan verplaatsen. Er is een mooie muziek installatie waar een bulk muziek uit kan komen, dus dat is mooi.

Je betaalt je contributie voor de maand en dan krijg je een code per sms. Daarmee kan je in een sleutelkluisje komen waar de sleutel voor de deur in ligt. Iedere maand verandert de code van het kluisje.

Als je klaar bent kun je er een douche nemen. Er is geen kleedkamer, maar als je wilt kun je je  in de douche wel omkleden. Kinderen kunnen mee en gestald worden in de kinderkamer, waar een  kacheltje is en een tv met dvd speler.

Al met al vind ik het wonderbaarlijk, dat in een dorp van 700 inwoners er zoiets voor handen is.

Oh ja, en er is vanaf volgende week ook yoga in Tapanui! Dan kan ik twee keer per week losgaan, twee keer per week met spierpijn rondlopen en mezelf afvragen waarom ik ook al weer aan sport deed. Maar nu heb ik er vooral heel veel zin in!

De naam van de sportschool zegt het al: gymnation Tapanui!

De tijd vliegt...

.... En ineens waren we alweer bijna een maand verder!
Is er veel gebeurd dan, dat ik zo weinig tijd heb gevonden om te schrijven? Nou, eigenlijk niet om eerlijk te zijn. De geit is er nog steeds, we hebben een oppaskat erbij.

De kinderen hebben er inmiddels bijna twee weken vakantie opzitten, terwijl Fons en ik gewoon moesten werken, Dat was even goochelen met oppas dus, maar ook dat hebben we weer overleefd. We hebben visite gehad, zijn zelf op pad geweest en zijn eigenlijk gewoon doorgegaan met leven.

Ik ben wel heel erg blij dat we juni gehag hebben. De donkerste maand is voorbij en volgens de berichten zouden de dagen nu langer moeten worden. Maar daar merk ik nog niet zo heel erg veel van.
Het is wel koud geweest. Heel koud zelfs.

Overdag scheen de zon, het was windstil en een graad of 4-5. Heerlijk! Maar zodra de zon onderging daalde de temperatuur behoorlijk hard en gingen we de nachten door tot -7. Op zich niet zo erg als je in een warm huis woont, maar wij wonen in kiwiland.

Ik heb diverse ochtenden het ijs aan de binnenkant van de ramen afgehaald. Ik kan je zeggen dat het dan best wel koud is in huis! 13 graden bij het opstaan was geen uitzondering, net als wolkjes uitblazen.  We hebben alle logeerspullen inmiddels op de bedden van de kinderen liggen, zodat die het nog redelijk warm kunnen hebben 's nachts. Ze slapen met thermals aan onder hun lange pyama's  en 's morgens rennen Fons en ik als eerst naar de gaskachel om die aan te zetten. Deuren gaan dicht, zodat we in ieder geval een warme ruimte hebben waar we kunnen ontbijten.

Nee, de winter is hier niet echt fijn vind ik. Tuurlijk, ik geniet met volle teugen van het waanzinnig mooie uitzicht op de besneeuwde bergtoppen, maar geef mij maar de zomer waar ik zonder problemen een was kan drogen zonder dat de binnenkant van mijn huis beslaat.

Het deed me een beetje denken aan de tijd dat ik net met Fons samenwoonde. We woonden toen in een flat met enkel glas en ook daar zat 's winters het ijs aan de binnenkant van de ramen. Ik kijk daar met een goed gevoel op terug, maar nadat we onszelf hadden geupgraded naar ene huis met dubbel glas en volledige isolatie voelt dit toch wel als een stap terug.

Nu is de ergste kou alweer voorbij en ik heb begrepen, dat juli de koudste maand is gemiddeld. Dus hopelijk kunnen we in augustus een voorproefje krijgen van een mooie lente. Let wel, augustus hier is te vergelijken met april in NL, dus alles is mogelijk.

De winkels zijn wel klaar voor de lente: de tuinartikelen glimmen ons tegemoet en de t-shirtjes liggen al weer in stapels te wachten op nieuwe eigenaren. En ik loop nog steeds rond in mijn winterjas, maar vond het vandaag aangenaam weer: 7 graden!
Wie weet kan ik binnenkort wel weer op de fiets!

Helaas..... het weerbericht voorspelt voor de komende week meet natten sneeuw en vorst 's nachts... Dat wordt  weer krabben!