Weekend ontspannen

Ik had al even geleden een weekend weg geboekt. Zonder man en kinderen. Het was een yoga weekend, wat me helemaal het einde leek. Ik had bedacht dat dat weekend zou plaatsvinden na mijn stage, maar door onvoorziene omstandigheden zat ik nog midden inmijn stageweken toen ik vertrok naar Wanaka.

Van te voren had de yoga juf me verteld, dat we vegetarisch zouden gaan eten. Nu ben ik daar mee bekend, leek mee heerlijk. Ik kreeg het programma doorgemaild: veel yoga, met op zaterdagmiddag een paar uurtjes free time. Kijk, als je dan toch in Wanaka zit is free time wel erg lekker.

Op vrijdagmiddag vertrok ik met twee vriendinnen richting Wanaka. Onderweg haalden we bij een winkeltje een "ongeonde" lunch met de grap, dat dit het laatste fatsoenlijke eten zou worden voor ons het weekend. Want mijn vriendinnen wisten me te vertellen, dat we vegan zouden gaan eten. Daar kan ik het ook wel mee, dus ik had er nog steeds zin in, hoewel ik een donkergrijs vermoeden kreeg, dat er geen patat op het menu zou staan..... of een heerlijke indische curry.

Het weer was heerlijk en de eerste yogaklas was erg fijn.  Voor het avondeten ( pas om 19:00 eten!!) hadden we nog een yogales wat tijdens de gewone yogaklas gehouden werd. Je moet even weten, dat als ik op donderdagavond naar yoga  ga, iedereen altijd erg blij is om elkaar te zien en dat er voor de klas heel wat afgebept wordt.
Hier niet.

er hing een bordje op de deur voor het yogalokaal: stilte. Iedereen kwam dan ook heel stil en serieus binnen en ging direct in ene yogahouding liggen, iets wat bij mij direct op mijn lachspieren werkte. En hoe meer mensen er binnen kwamen en zich in een bocht vouwde, hoe erger dat werd.
Na de les was het dan eindelijk etenstijd. We hadden een paar heerlijke salades en als toetje iets met raw chocolate, wat net smaakt als echte chocolade, dus ik was al lang blij.

De volgende ochtend begonnen we om 7:00 uur met een les. Voor die tijd kregen we een glas appelazijnmet water te drinken (iets met het op gang brengen van je spijsvertering) en een vers glas bietensap te drinken. Met een licht misselijk gevoel toog ik naar de bikram yoga klas, yoga in een omgeving van 40 graden. Na de workshop zou  de "echte" klas volgen. Maar ik ging tijdens de workshop al een aantal keren bijna onderuit; een combinatie van laag bloedsuiker en bewegen in de warmte. Ik besloot de klas over te slaan  en heerlijk lang te gaan douchen. De juffen hadden gezegd dat dit ons weekend was en dat we mochten doen wat we wilden, iets wat ik zeer ter harte nam.

Na een ontbijt met fruit, kokosyoghurt, kokoswater en noten volgden er een workshop over raw eten, iets wat we dit hele weekend zouden gaan doen. En toen sloeg de paniek wel een beetje toe hoor. Vegetarisch, vegan, ik doe wel mee, maar raw? Maar goed, ik zat er nu eenmaal en besloot mee te doen met alles. Leuke ervaring, toch? Dus na een lunch met ontsproten kikkererwten, erwtjes, salades en een sapje gingen we wederom een yogales in.
Maar met de free time hielden mijn vriendin en ik het niet meer: we zijn de supermarkt ingedoken en hebben een zak chips leegegeten aan de rand van het meer. Heerlijk! Ik kreeg meteen meer trek in chocolade, dus een zak m&m's was snel gehaald.

Met dat in onze buik verschenen we een paar uur laten aan het avondeten: salades met rauwe courgettes ( tot spagetti gesneden in een spiralisor) met een koude tomatensaus.

Zondagochtend ging ik beter voorbereid richting de les: ik had mueslibars meegenomen en opgegeten, samen met een banaan. De appelazijn sloeg ik vriendelijk af, net als het groentesapje wat me werd aangboden. En terwijl de rest druk bezig was met ander zaken, besloot ik mijn hardloop schoenen aan te trekken en ene stuk te gaan rennen.

En dat was een hele goede beslissing!

Dit was het uitzicht tijdens mijn 5k rondje:

NIet slecht he!

Al met al heb ik een heerlijk weekend gehad maar ben er wel achtergekomen, dat raw vegan eten niet echt iets voor mij is.....

Stage

In mijn opleiding die ik aan het volgen ben zit ook een stage.
Maar liefst 40 uur moest ik meelopen met een personal trainer om zo ervaring op te kunnen doen voor straks.
Omdat mensen naar een personal trainer gaan buiten hun werktijden om, hield dat voor mij in, dat ik bijzondere weken achter de rug heb.
En de kinderen... die deden het super. Iedere avond voor de stage dag hadden we een officiele briefing. dat zag er ongeveer zo uit: mama ziet jullie morgenochtend wel/niet. Uit school gaan jullie wel/niet naar papa's werk, waar ik jullie wel/niet vandaan kom ophalen. Dan eten we wel/niet  samen en daarna ga ik wel/niet weer weg.
Neem nou een woensdag. Om 5:00 uur op, een half uur later in de auto en om 6:00 stage. dan van 7-11 werken en van 11-13 uur stage. dan van 13-14:30 werken en van 14:30-16:00 stage. In de auto naar de praktijk, kinderen ophalen en eten koken. Om 18:30 weer in de auto op weg naar Gore, om daar van 19:00-21:00 staget te lopen.

Het is me gelukt om in drie weken 30 uur te draaien. Daarna was ik helemaal gaar. En de kinderen vragen nu af en toe nog steeds waar ze naar toe moeten gaan uit school, de zieltjes...

Maar goed, dit blok is achter de rug. Nu hoef ik alleen maar "gewoon" te leren en te werken. De dagen van 5:00 opstaan zijn achter de rug en ik kan zowaar uitslapen in de weekenden!

Maar om nou te zeggen dat ik zo'n grapje nog een keer zou uithalen..... nou nee.

Als het goed is ben ik over twee maanden helemaal klaar, daar hou ik me maar aan vast!

Gezinsuitbreiding

Fons en ik hadden het er al een hele tijd over gehad. Een huisdier nemen. Maar ja, eigenlijk mag het niet van onze huisbaas, door vervelende ervaringen in het verleden. Een van de vorige bewoners had namelijk ene hond of wat en die hebben het huis toen dusdanig onder poten genomen, dat het huis opnieuw behangen moest worden, de vloerbedekking moest eruit en wij zien nog steeds sporen van huisdieraanwezigheid op de deuren en sommige muren.

Dus het was vastgelegd in ons contract, dat huidieren niet welkom waren. Maar wij vinden het zo leuk....

Omdat we hier inmiddels al twee jaar wonen en dachten dat we nu inmiddels wel een potje konden breken hebben we toch de stoute schoenen aangetrokken.

En we zijn sinds kort de trotse dienaren van onze kat Rose.

Toen ik een poes ging halen uit het asiel  kwam zij meteen op mijn schoot zitten. De verzorger zei heel toepasselijk: ik denk dat je net geadopteerd bent!

Vers uit het asiel gehaald deed Roos al of ze hier jaren kwam. En wij, haar trouwe dienaren probeerden haar van alle gemakken te voorzien.  Ze werd geaaid, geborsteld, vertroeteld met leuke speeltjes en ze mocht heerlijk op schoot zitten.

Nu zijn we inmiddels een dikke twee weken verder en alles is een beetje normaal geworden. Roos is een echte kat op een heel klein dingetje na. Dat was ook de reden dat ze in het asiel is beland.
Ze vangt namelijk geen muizen.
Ze gaat er ook niet achteraan om mee te spelen, ze eet ze niet op, ze doet er niets mee.

Gerookte zalm? Ze haalt haar neus ervoor op. Plakje ham blieft madam niet. Maar Voor kattebrokjes komt ze de stoel wel uit, dat dan weer wel.
Een beetje een typische poes dus die dus heel goed in ons gezin past! 

Enne..... muizen weten toch niet dat onze kat niets ziet in muizen vangen en dat gaan we haar niet vertellen ook!

Tijd!

Nu bij iedereen de klokken weer zijn verschoven schelen we weer 12 uur. Tot ergens in maart volgend jaar, want dan gaan we weer schuiven, tenzij iemand besluit om het hele gebeuren af te lassen.
Kan altijd.
Maar dan zien we het wel weer.
Voor nu zitten we in de zomertijd wat inhield dat het veel te vroeg was om eruit te komen in de ochtend en dat de kinderen 's avonds niet in slaap konden vallen.
Gelukkig is dat nu voorbij en genieten we voorzichtig van het feit, dat we 's avonds na het eten nog even lekker naar buiten kunnen.
Althans, als het niet zou stormen en regenen. Maar ook dat weer hoort bij de lente. En nu is november begonnen, het Nederlandse equivalent van mei, dus laat het mooie weer maar komen!