We hebben onze lieve poes Roos (eigenlijk heet ze Rose, maar wij hebben besloten om een tweetalige kat op te voeden, dus wordt ze door ons Roos genoemd. Bovendien komen katten alleen als ze zin hebben, dus wat maakt het ui, nietwaar?).
De afgelopen week was ze niet lekker en werd steeds een beetje zieker. Dus zijn we met haar naar de dierenarts gegaan om te kijken of ze iets voor haar konden betekenen. Ze moest een nachtje blijven (aan het infuus, jaja) en de volgende dag kregen we haar mee naar huis met een zak speciaal voer en een antibioticakuur.
Nu heb ik wel door hoe ik vieze medicijnen bij mijn kinderen naar binnen kan krijgen, maar een kat is toch een ander verhaal. Nadat ik vroeg hoe we dat moesten gaan aanpakken was het antwoord, dat we met een hand haar kop en bovenkaak moeste vastpakken en met een hand de onderkaak moesten openmaken. Pilletje achter op de tong en klaar.
Ik heb nog gevraagd naar een plan B ( pindakaas op haar rug of pootje, waar het vermaalde tabletje doorheen vermengd zat), maar er werd mij verzekerd dat ze een makkelijke poes was. Het zou geen problemen opleveren.
Maar ZIJ doen niets ander he....
Goed, 's avonds was het tijd voor haar eerste tabletje. Fons kat vast, ik op de kop vasthouden en toen de onderkaak naar beneden duwen. Intussen was onze lieve theemuts veranderd in een grommend, blazend en kronkelend dier wat geluiden uitstootte die ik nog nooit eerder had gehoord. Een beetje in paniek gooide ik het pilletje haar keel in. Die werd met de zelfde vaart eruit gekatapulteerd en de kat verdween onder de tafel, zwaar beledigd.
Pilletje opgeraapt van de vloer en op naar de vijzel.
Nu moet je weten, dat we hier geen calvepindakaas in huis hebben. Wij gebruiken pics peanutbutter, waar lekker veel olie inzit. De consistentie van de pindakaas en de mate van druiperigheid hangt erg af van welke plek uit de pot je de pindakaas haalt.
Aan het einde van de kuur hebben we de volgende scenario's gehad:
* Pindakaas precies goed, poes krijgt pindakaas op pootje en ligt het goedje daarna braaf op.
* Pindakaas te dik, plakt niet op pootje. Pindakaas ligt ergens op de vloer en moest met geweld op het poortje "geplakt" worden.
* Pindakaas te dun. Poes schudt pootje om van de pindakaas af te komen, wat resulteert in pindakaas op de koelkast, muren en op de kastjes
* pindakaasmengsel was precies goed, maar poes heeft door dat er iets niet leuks staat te gebeuren en begint al te blazen als je met een lepeltje in de buurt komt. Resultaat: poes met geweld gepakt om pindakaas op poot te smeren, kras op mijn hand en helft van de pindakaas op mijn shirt.
* Pootje is niet meer te bereiken en kat ziet er net zo gestresst uit als de baasjes. Besluit om het op de rug te smeren met iets te dunne pindakaas. Gevolg: kat loop door het hele huis met een steeds grotere smeer pindakaas op haar rug; een plek die zoetjes aan uitloopt over haar zij, op haar achterpoot. Mevrouw wast zich wel, maar niet rug of achterpoot. Gaat daarna op verschillende plekken in huis liggen om uiteindelijk ergens in slaap te vallen. gevolg. Pindakaas. Overal.
We gaan er maar van uit dat ze de meeste antibiotica heeft gehad en dat ze voorlopig ook niets meer nodig heeft. want dit is duidelijk niet een van onze talenten, ben ik achter gekomen.
Ze is inmiddels weer helemaal opgeknapt en komt weer bij ons op schoot liggen. Ik denk dat ze het ons vergeven heeft.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten