Even een voorstukje: ik ben een paar jaar geleden op mijn werk mijn trouwring kwijtgeraakt. Nergens meer te vinden. Briefjes ophangen, mensen lastigvallen, allemaal zonder resultaat. Totdat hij een paar weken later gevonden werd. In de schoen van een arts. (ja, een mannelijke arts. Nee , niet bijzonder knap).
Sprong vooruit in de tijd.
Een paar maanden geleden was Fons met Sven steentjes aan het gooien in de sloot bij ons voor, even een echt mannenmomentje zeg maar. Kijken wie het verste kon. Sven gooit, Fons gooit. En met een steentje, kwam er twee keer een plons in het water. Dat is op zich al erg knap. Maar niet helemaal de bedoeling, want in plaats van een tweede steentje, bleek dat zijn trouwring te zijn.
Eva was meteen erg verdrietig, want die dacht, dat we nu niet meer getrouwd waren (waarom heet het anders een trouwring?). En ik? Ik had hetzelfde kunstje al een keer eerder gefikt, dus ik kon niet boos zijn. Shit happens zeg maar....
Nadat we Eva hadden gerustgesteld, heeft Fons onze boot opgeblazen en is met een netje gaan scheppen. Zonder resultaat.
De buurvrouw van de hoek kwam erbij staan en opperde het idee, dat de ring zich misschien beter zou laten vinden als je met je blote voeten door de modder zou wroeten en voelen. Dat leek Fons niet zo'n goed idee, maar toen zij spontaan de sloot in ging, kon hij niet achterblijven ( ja, als onze buurvrouw in de sloot springt, doet Fons dat OOK).
Fons heeft op internet gezocht op www. trouwringverloren.net (en dat was niet de enige site...) naar iemand met een metaaldetector die kon helpen. De heer Willem reageerde voor alsnog niet op Fons zijn smeekbede.
Toen de kinderen op schoolreis gingen, stond Fons te praten met een andere papa die veel van gadgets houdt. Fons vroeg hoe het met zijn speeltjes was, toen hij antwoordde, dat hij een nieuwe hobby had. Drie keer raden: een nieuwe beste vriend was gevonden! Dus op een mooie woensdag kwam Dennis langs met vrouw, kinderen, metaaldetector en waadpak (veel comfortabeler dan de zwembroek die Fons wederom uit de kast had gehaald om te helpen; als IEMAND in de sloot gaat, gaat Fons erachteraan).
Maar weer was niet het gewenste resultaat.
Dennis zat op een forum van metaaldetector-eigenaren (ik heb heel veel geleerd deze dagen) en zou advies vragen aan een meer ervaren persoon. En toen kwam er een berichtje van Willem: hij was op vakantie geweest en kwam langs om te kijken! We maakten een afspraak, dat hij ergens een keer zou langskomen om te zoeken.
Later bleek, dat Dennis en Willem elkaar kenden via zo'n forum (hij was die ervaren zoeker waar Dennis het over had) en zonder ons te vragen, hadden die twee een afspraak gemaakt om bij ons te komen zoeken. Dus wederom op een druilerige woensdagmiddag kwamen ze langs met een hoop spullen, speciale schep er nu bij. En na een half uur kwam de ring letterlijk weer boven water!
Helemaal blij! Nu moet Fons nog wel zorgen voor een pizza met wat lekkers voor de vinder (nogmaals bedankt Dennis!!), maar dat gebeurt met liefde.
oh, ja, leuk detail: de ring is gevonden op de dag dat Fons en ik elkaar precies 15 jaar kennen. Mooier kado had ik me niet kunnen wensen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten