Onze jongste telg zit op de kinderopvang drie dagen per week. Van 's morgens 9 tot 's middags 3 vermaakt hij zich daar met houtbewerking ( dus met echte hamers, spijkers, zaag en houtblokken), zandbak, playdoudh, schilderen en 's morgens een uurtje in een aparte kamer met andere kinderen van 4 jaar : "grote" werkjes doen.
De opvang bestaat nog niet zo lang. De kerk (presbiterian, erg groot hier) heeft geld ingezameld om het gebouw neer te zetten en alles mogelijk maken. Daarom heeft kidzway een christelijke inslag. Op zich niets mis mee zou je denken. Dat dacht ik namelijk ook. Maar de donderdag voor pasen haalde ik K. op en hij had het de hele middag en 4 dagen erna over het feit, dat het herfst was en weet je wat er dan gebeurt? Dat is wanneer Jezus (op zijn Engels uitgesproken dus) dies!
En dat de beste man is overleden, werd verteld aan mij, aan alle zussen , zijn broertje en papa. Wel vijf keer. Per dag. Vier dagen lang.
En als dan een vriendelijke mevrouw in de winkel bij de kassa vraagt, of je nog iets leuks gaat doen tijdens pasen, krijgt je het volgende. Een klein jongetje van 4 jaar stopt met gek doen, probeert zijn meest serieuze stem op te zetten en schreeuwt vervolgens door de winkel: Jezus died in Easter! En dat in een van niet echt te onderscheiden kiwi-accent. En dan kijken naar het effect van die woorden natuurlijk, want dat is het leukste ervan.
Ik daarentegen had meer de behoefte op dat moment om ergens diep in de aarde weg te zakken en er voorlopig niet meer uit te komen.
En toen had ik het toch wel een beetje gehad met die man hoor, ook al ben ik nog zo erg katholiek gedoopt. Wij hebben dan ook alles eraan gedaan om die Jezus ( nog steeds op zijn Engels he) uit zijn hoofd te krijgen: lekker eten met pasen (want jahaa, dit doen we altijd met pasen), twee keer chocolade eitjes verstoppen en allemaal achter elkaar opeten (wist je dat dat met pasen altijd is?), ijs eten, opblijven, noem maar op. En gelukkig heeft hij het er niet meer over.
Bij navraag bij andere moeders bleek, dat al hun kinderen vergelijkbaar gedrag hadden vertoond gedurende de paasdagen. De een bouwde allemaal kruizen met blokken ( je weet wel, waar ... dood ging). De ander was toch in een fase verder beland en had het alleen maar over de grote steen bij de grot ( die was tegen enge dieren, want die gingen hem anders opeten). En ergens anders was een grote broer dat gewauwel zo zat, dat hij zei, dat als hij was opgestaan uit de dood, hij dus de eerste zombie op de wereld was. Jezus was gewoon een keiharde zombie! Weet je, zo had ik het eigenlijk nooit bekeken. Maar eerlijk is eerlijk: hier is geen speld tussen te krijgen.
Eigenlijk geloofde ik nooit zo erg in zombies, maar wie ben ik om de bijbel tegen te spreken!
Later hoorde ik, dat de board had gezegd tegen de juffen, dat het geloof uitdragen een beetje leek weggezakt in de dagelijkse gang van zaken. En ik denk, dat de juffen dat met het paasverhaal er gelijk maar even goed in wilden rammen, om zo een inhaalslag te maken. Maar ik ga het er wel over hebben met de hoofdjuf, want als een kind 4 dagen lang zo erg met iets bezig is, is het voor mij eerder een traumatische ervaring geweest dan een leuk verhaaltje of een filmpje erover. Tenzij ze de kinderen gewoon de zombie film hebben laten zien, want dan snap ik hem wel weer. Ben benieuwd wat er met de kerst gaat gebeuren.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten