De wekker ging afgelopen vrijdag morgen om 04:15. Voor de boeren hier waarschijnlijk een gewone tijd, voor ons in het midden van de nacht. Snel de laatste dingen voorbereiden, de kinderen uit hun diepe slaap halen en wat te eten geven. Om 5 uur zaten we in de auto, zoals we hadden gepland.
En toen begon het lange, lange rijden.
Om eerlijk te zijn, is het me (achteraf gezien) niet tegen gevallen. Omdat we met twee auto's gingen, waren de kinderen ook opgesplitst. De helft van de kinderen betekent de helft zoveel ruzie!
We hebben er in totaal 11 uur en 22 minuten over gedaan. Christchurch heeft ons een uur reistijd gekost: wat een drukte! Natuurlijk snap ik, dat ze de stad zo snel mogelijk weer op poten willen hebben. En dat er veel aan de weg gewerkt moet worden snap ik ook. Maar om overdag een paar wegdelen dicht te gooien om de boel te asfalteren ( we hebben het hier over de snelweg die door CHCH gaat he), geeft wel bijzondere effecten. Tomtoms die niet meer kloppen, toeristen die voor het stoplicht erachter komen dat ze in de verkeerde baan rijden ( wij waren echt niet de enigen, geloof mij maar ) kortom, een complete chaos tijdens de lunchdrukte. Later hoorden we, dat je ook om Christchurch heen kunt rijden, maar dat wisten we vrijdagmiddag nog niet. Net zomin als de tomtom trouwens.
Vrijdagmiddag om 16:30 stapten we uit de auto, helemaal gaar van de lange dag.
En het voelt raar, vreemd, goed om weer terug te zijn. Nu een weekje genieten, bijkomen en op pad gaan voordat we zaterdag weer vertrekken naar het barrre zuiden......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten