Na de vakantie ging de tijd ineens heel snel voorbij. De Routeburn kwam dichter- en dichterbij, dus het werd tijd om mezelf goed te gaan voorbereiden.
Nu had ik tussen het werken, huishouden, gezin, fietsen en hardlopen door niet echt veel tijd over die ik wilde stoppen in het oefenen in het lopen met een rugzak op. Het was bij die ene keer gebleven zeg maar. Maar ik had begrepen dat er meerdere vrouwen mee zouden gaan die ook niet allemaal wekelijks 40 kilometer aflegden met 14 kilo extra op hun rug, dus ik zou er maar het beste van hopen.
Maar wat neem je mee? Gelukkig heb ik een aantal mensne in de buurt die al wat ervaring hadden en kon ik met hun tips en trucs een juiste selectie maken aan spullen die ik mee moest nemen.
We gingen met een groep van 5 vrouwen van wie er wel eentje wat ervaring had. Klinkt al heel geruststellend he? 5 vrouwen , waarvan er een aantal blond zijn. Natuurlijke blondines, niet gekleurd. Klinkt beter?
5 vrouwen die lijstjes maakten, die met elkaar vergeleken, onderling afspraken wie er het pannetje mee zou nemen en of we vooral de zonnehoeden niet moesten vergeten. En de insectenspray. En de zonnebrand.
Maar goed, op donderdagavond was mijn rugzak gevuld met schone kleren voor extreme kou en extreme warmte, tandenborstel, een zaklantaarn, waterflessen en een camelpack, zonnebrand, ehbo kit, insectenspray, een pak kaarten, oordopjes, slaapzak, beker, bestek, bord en eten. Dat eten heb ik voor me uitgestald op het aanrecht en het leek echt veel te weinig, dus voor de zekerheid heb ik wat extra's meegenomen. Drinkontbijt, brinta, noten, plakjes kaas ( toch wel handig nu dat ze hier plastic kaas verkopen dat per plakje verpakt is), broodjes besmeerd met nutella, mueslirepen en warme maaltijden, gevriesdroogd en wel.
Mijn extra eten had ik ingepakt in de vorm van meer mueslirepen, noten, taai taai en rozijnen. Maar het zag er echt niet als veel uit.....
Vrijdagochtend werd ik om half 8 's morgens opgehaald. Via Alexandra ( zonnehoeden vergeten, due drie dames de auto uit bij de Warehouse om een hoed te scoren) doorgereden naar Queenstown, waar we de passe hebben opgehaald. Als je deze route wil lopen moet je de hutten reserveren en er wordt iedere avond gecontroleerd of je je kaartje bij je hebt en of alle gereserveerde personen daadwerkelijk zijn aangekomen op de plaats van bestemming.
Uiteindelijk begonnen we rond half 2 met het lopen. We zouden deze route in drie dagen lopen. Twee nachten overnachten in hutten. De derde dag zouden we zo halverwege de middag weer aan de ander kant aankomen. De partner van een van de dames zou van de andere kant beginnen en in een van de hutten zouden de autosleutels wisselen, zodat we allemaal weer met de auto naar huis konden rijden.
En toen begon het....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten