We zijn nu bijna een week verder en ik kan nu zeggen, dat ik er weer ben. Vorige week donderdag was mijn eerste werkdag en omdat iemand een heel erg saai rapport had geschreven wat ik moest lezen, was ik in slaap gevallen aan mijn bureau. Niet mijn schuld dus. En ik was natuurlijk niet ECHT in slaap gevallen ( dat zou pas genant zijn zeg), ik had gewoon mijn ogen iets langer dicht dan het gewone knipperen. Dat kwam omdat ik zulke droge ogen had. En dat kwam weer door de verwarming, die ervoor zorgde dat de lucht heel erg droog was.
Maar tegenwoordig kom ik mijn dagen redelijk gaap-loos door en wordt ik pas om 6:00 uur wakker. iemand opperde gisteren, dat ik die tijd kon gebruiken om bijvoorbeeld er uit te gaan en wat yoga- oefeningen kon gaan doen. Of ene stuk te gaan rennen. Dat zou dan MIJN tijd zijn voor die dag en als de rest van de fam het bed uit zou komen, had ik al iets gedaan en zou ik superfit de dag verder doorgaan.
Dat klinkt inderdaad erg aanlokkelijk. Maar bij mij werkt zo'n actie alleen als het al licht is buiten, de vogels fluiten, de zon al schijnt en het nog fris genoeg is om te rennen voordat de hitte van de zomerzon inzakt.
Oh ja, en als het echt moet, anders vind ik het heerlijk om gewoon te liggen luisteren naar de vogels.
Want ook hier, in de winter hebben we iedere ochtend ( zelfs als het nog een beetje donker is) de vogels die fluiten. En dat is dan wel weer het voordeel van enkel glas en tochtgaatjes in je slaapkamer: we horen de vogels fluiten zelfs als we de ramen dicht hebben!
Verder is het vinden van motivatie om weer te gaan rennen/fietsen echt een ware opgave gebleken. Vroeg donker, regen, bewolking en wind werken niet echt mee om heel eerlijk te zijn.
Zodra de zon ondergaat heb ik het gevoel dat ik over niet al te lange tijd naar bed moet. Ik moet echt even wennen aan het feit, dat we het avondeten al eten in het donker! Dat we vertrokken uit NL was het pas om 20:30 donker, wel even wat anders. Het voordeel is wel, dat mijn kinderen dat ook hebben en dat ze 's avonds naar mijn idee wat sneller slapen.
Maar vanmorgen heb ik mijn eerste 5 kilometer weer uitgerend. Het lot stelde me op de proef, want er stond een vriendin op de stoep om me te helpen met het vermaken van gordijnen die ik had gekregen. Maar ze riep dat ze zichzelf wel zou redden en dat ik gewoon kon gaan rennen. Ik keek eerst naar de regen buiten om haar daarna smekend aan te kijken. Mijn blik had iets wanhopigs toen ik haar zei, dat z emijn hulp toch zeker wel nodig had?
Maar vrolijk vertelde ze me dat ze het waarschijnlijk wel alleen redden zou en zo stapte ik vol eh.... frisse tegenzin even later de deur uit.
Heuvels. Omhoog. Met tegenwind.
Het was weer even wennen, lopen met een temperatuur van 5 graden ipv 18.
Maar ik heb het gedaan en nu ik hier op de bank zit met een kop thee en spierpijn in mijn heupen ( intensief yoga doen de avond van tevoren was toch niet een heel strak plan....) ben ik van plan om het rennen weer vaker te gaan doen. Maar dan als het ietsje droger is bij voorkeur.
En als dan de zon schijnt zou dat helemaal goed zijn.
Ik ga dnek ik het beste maken van de tijd die komen gaat. Dus mijn zelfgemaakte speculaaskruiden kunnen uit de kast, de verse taai taai ligt al in de kast, de spijs ligt in de koeling en de ingredienten voor de marsepein liggen klaar op het aanrecht. Vanavond de open haard aan en mijn weekend is goed begonnen. Laat de regen maar komen!
Oh ja, maar dan wel graag na 4 uur vanmiddag, want ik moet de kinderen nog van school halen.
Eigenlijk, doe maar na 19:00 uur, want dan komen we nog droog over van het melk halen.
Of anders pas na 20:00 uur, want we krijgen nog visite en het zou fijn zijn als ze niet door de regen hoeven.
Maar verder: kom maar op met die regen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten