Vrienden van ons hebben een boerderij en ik mag daar af en toe verse melk halen. En eerlijk is eerlijk; datgene wat je in de supermarkt koopt lijkt niet eens op melk vers uit het vat.
Zelf wel nog even pasteuriseren, maar dan heb je ook wat!
Afgelopen week was ik er weer. In het donker dit keer, want de dagen worden korter en korter. Vaak zet ik de auto dan met de koplampen zo, dat ik net genoeg licht heb om te zien wat ik doe.
deze keer stond ik net niet gunstig en stond ik in mijn eigen schaduw richting de opening van de melktank. En ik ontdekte, dat de hendel waarmee de melk getapt kan worden vervangen was.
Omdat ik niets wilde stukmaken, heb ik eerst mijn vriendin gebeld en de situatie uitgelegd. Ja, ze hadden een nieuwe kraan. Heel handig voor de vrachwagens. Die sluiten de slang van de tank aan op het melkvat, draaien de kraan via een hendel open en dan gaat met een grote vaart de melk -hup! de melkwagen in. Eitje.
Maar op deze nieuwe kraan zat geen klein kraantje onderaan. Zo'n lief klein hendeltje die je zachtjes openzet, waardoor de melk niet horizontaal de vrachtwagen ingespoten wordt, maar via een klein en krachtig straaltje direct naar beneden mijn melkkannetje ingaat.
Via mijn vriendin kreeg ik aanwijzingen: melkkan schuin tegen de opening van het vat aanhouden, voorzichtig hendel openzetten en dan ergens halverwege maar stoppen, omdat de kan schuin stond ten opzichte van de opening van de melktank.
Tot zo ver geen probleem. Maar in het donker met de felle autolampen achter me was dit toch wel een grotere uitdaging dan ik dacht.
Nu moet je weten dat mijn vriendin een boerin is. En die zijn behoorlijk sterk. Toen ik de hendel niet meteen openkreeg besefte ik me, dat ik waarschijnlijk iets meer kracht moest zetten. Oh ja, en de hendel indrukken, hielp ook.
Wat er toen gebeurde is een beetje wazig voor me....Maar ik kan me vaag herinneren dat ik dacht; ik moet meer kracht zetten bij het omzetten. En toen stroomde de melk ineens met een grote vaart over de melkkan heen direct over mijn kleren. Heel snel was de kraan weer dicht, maar het kwaad was al geschied. Heel voorzichtig lukte het me de tweede keer wel om de hendel een beetje om te zetten, waardoor de melk netjes in mijn kannetje terecht kwam.
Opgelucht dat het gelukt was, maakte ik alles schoon en liep naar de auto. Ik vond het wel een grappig voorval, totdat ik de melkspetters zachtjes in mijn nek voelde lopen. En via mijn broek mijn laarsen in. En doordat er spetters op mijn bril zaten, kreeg het autoritje naar huis een hele ander dimensie. En weet je dat melk, verse melk toch een beetje gaat ruiken?
Cleopatra nam baden in ezelinnenmelk, dus ik ben er voor het gemak maar van uit gegaan, dat ik nu een gratis whole body experience had meegemaakt. Goe dvoor je haar ook trouwens, koeiemelk.
Echt top.
Maar een volgende keer denk ik, dat ik er toch maar een schoonheidspecialiste tegenaan gooi.
Daar heb je ook niet zoveel wasgoed van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten