En dan is er ineens weer een half jaar om. Zomaar, poef, 6 maanden weg!
Nou niet echt, maar druk he....
Even een samenvatting van het afgelopen half jaar. Na een mooi voorjaar hebben we in de maand januari (zomervakantie) 4 x zo veel regen gehad dan gemiddeld valt! Dus voor mijn gevoel zijn we van een voorjaar in de herfst beland, waarna we nu in de officiele herfst zitten. Van de mooie dagen die we wel hebben gehad, hebben we dan ook enorm genoten.
Mijn yoga juf zat er aan te denken om haar groep in Tap te verlaten en vroeg mij om deze groep over te nemen. Vereerd natuurlijk, maar ik voelde me niet echt klaar om een yoga les te geven. Om een lang verhaal kort te maken: ik heb me nu volledig gestort op een opleiding tot yoga docent. Dus wederom een studie van de anatomie, maar dit keer in yoga verband. En natuurlijk een stuk filosofie erbij, achtergrond van yoga en wat les in sanskriet. Ik kan je zeggen, dat dat nu niet echt bepaald een taal is die ergens op lijkt en wat ik dagelijks kan oefenen. En hoewel het erg veel is, geniet ik er enorm van en ben dus nu ook nog druk bezig met het plannen van de yoga lessen die ik in het kader van mijn opleiding moet geven.
Verder heb ik ontslag genomen mij het bedrijf waar ik werkte, om me zo volledig te kunnen storten op mijn personal trainen en de yoga. Spannend! Voelt echt wel als een sprong in het diepe, maar ik heb er wel veel zin in.
De eerste term van school zit er al weer bijna op en we maken ons op voor 2 weken vakantie.
Ik heb een knie blessure opgelopen waardoor ik helaas niet mee kon doen in de Wanaka Challenge in een team. We zouden een half Iron man doen: zwemmen, fietsen en rennen. Ik zou de renner zijn, Fons de fietser en we hadden al een zwemmer. Het was een onwijs gave dag, de sfeer is echt waanzinnig goed! Dus ik heb nu mijn zinnen gezet om iets te doen volgend jaar. Ik heb net 3 km gerend op de hardloopband, dus de kop is eraf :)
Verder is het komend weekend pasen. Met dagen waarop het al om 7 uur donker is, blaadjes die van de bomen vallen en fikse herfst stormen is het idee van pasen echter ver te zoeken. Het went nog niet hoor, die omgekeerde seizoenen.
Ik had het idee dat mijn Engels nu echt wel beter aan het worden was, vloeiend zelfs op sommige momenten. Maar als je je taalgebruik ineens moet aanpassen ivm een yogales, dan komt het soms echt vreselijk beroerd uit je mond! Ik worstel regelmatig met de vertaling, zeker omdat een van mijn lessen in de avond is, wanneer ik zowiezo al moeite heb om uit mijn woorden te komen.
Dan wordt een zin als: "druk de top van je voet in de mat, kantel je bekken en druk je linkerheup in de mat op het moment dat je je linkerbeen optilt", ineens een enorme uitdaging.
Verder vermaken we ons nog steeds hier. Het is nu bijna 5 jaar dat we zijn vertrokken uit NL. Sinds Fons en ik samen zijn, hebben we het nog nooit langer dan 5 jaar op een plek volgehouden. Nu zijn we pas in 2013 in Tapanui gaan wonen, dus ik ben benieuwd hoe we er volgend jaar in staan. Wie weet, begint alles weer te kriebelen en kiezen we voor een nieuwe uitdaging. Maar voorlopig ben ik al blij als ik de week doorkom zonder kinderen te vergeten die ergens vandaan opgehaald moesten worden ivm sport.
Nog geen ruimte in mijn hoofd om te denken aan verhuizen!
Zeker op een dag als vandaag; zonnetje schijnt, bijna geen wind en de kinderen spelen heerlijk samen een spelletje. Het leven is goed.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten