Hier gaan dingen anders dan dat we in NL gewend zijn. Soms is dat leuk, soms lastig, soms vraagt dat beghoorlijk wat aanpassingsvermogen, flexibiliteit en relativeringsvermogen. Het goede nieuws is, dat dat nu net de eigenschappen zijn die, laat ik het netjes zeggen, wel wat kunnen worden bijgeschaafd bij mij.
Voor een redelijk groot deel hou ik erg van voorspeldbaarheid, duidelijkheid, vakjes, hokjes en planningen. ik ben gek op plannen! Heerlijk de week doornemen i mijn agenda, weten wie ik wanneer ga trainen, wanneer ik met hoeveel kinderen in bij welke sport klaar moet staan. dat plannen en stukje voorspelbaarheid geeft me rust in mijn hoofd. Maar als dingen dan ineens ( want het gebeurt altijd ineens...) anders zijn of lopen, dan raakt de ocd-er in mij toch wel lichtelijk van de wijs.
Over twee weken begint hier de zomervakantie ( 2 weken he, onthoud dat aantal even).
Afgelopen dinsdag kwam mijn oudste dochter thuis met een boekje. Daarin stond, dat ze een keuze kon maken in haar vakken. Er zijn 4 verplichte vakken en ze mag er 6 kiezen. Of maar 2, dat het totaal op 6 vakken komt. Dat was niet helemaal duidelijk.
Oh ja, en het is het pakket voor volgend jaar, dus of ze de keuze even snel wil maken.
Tja, dat was dus mijn "oh-mijn-god-wat-heeft-dit-te-betekenen-we-zijn-vast-al-te-laat-met-kiezen-mijn-kindje-belandt-in-de-goot" paniek momentje.
gelukkig heb ik een relatief rationele man, dus na een spoedsessie omgaan met irrationele angsten heb ik een email gestuurd naar de decaan dat ik graag wat advies wilde mbt de vakkenkeuze.
Dat is al een hele dag geleden en ik heb nog niets gehoord.
En over twee weken begint de vakantie al.
Weet je wel hoe snel dat gaat?
Wat nou als net haar keuze vak al vol zit?
Zorgenzorgenzorgen. Weg opgeruimd gevoel. Weg hokjes en planning. Dis is hardcore improviseren totdat ik met de decaan heb gezeten en het pakket erdoor is.
Voordeel is wel, dat ik dit stukje in mijn agenda kan zetten voor volgend jaar. Want dan mag de volgende weer een pakket kiezen.
Dat is wel zo rustig. Nu maar hopen dat ze de deadline niet ineens gaan vervroegen, want daar heb ik in mijn planning geen rekening mee gehouden.
Want dat is een van de dingen hier in NZ. Aan die relaxte manier van leven zit ook het randje : lekker flexibel omgaan met hetleven, niet te veel plannen. En daar moet ik nog steeds een beetje aan wennen.
Misschien moet ik er maar een agendapuntje van maken......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten