Nadat ik de Saint Clair's halve marathon heb uitgelopen, heb ik niet meer hardgelopen. Eerst moesten mijn blaren helen (want toch verkeerde schoenen gekocht), daarna was het de tijd voor mijn arme, overbelaste ganzenvoet (maar ik hou het toch liever op mijn knie) om te herstellen van de te zware training.
En daarna ging de tijd rap: spullen opruimen, inpakken, schoonmaken, verhuizen, vakantie....
Maar ik was vandaag naar Invercargill geweest en heb ik een sportwinkel nieuwe schoenen gekocht. Zonder hardloopband, zonder camera- analyse.... gewoon, op gevoel. Dit kan natuurlijk de miskoop van de eeuw worden, maar volgens mij had ik dat al gedaan met die vorige schoenen (met hardloopband en camera-analyse), dus ik zie het weel.
Omdat ik nog een narig hoestje heb (ik was nummer zoveel aan de beurt voor de griep hier. Momenteel klink ik als een vrouw die te lang en te veel heeft gerookt..... heel gezellig), en omdat het al even geleden was dat ik gerend had, zou ik maar 2 kilometer rennen.
En serieus....dat heb ik niet volgehouden! Deels omdat ik lekker snel (lees: veeeel te snel) van start ging en dat was mijn lijf niet meer gewend , deels omdat er hier in de gehele omgeving geen vlak stukje grond te vinden is! Mijn hemel, wat een verschil met een lekker stukje plat asfalt in de wijnstreek van Blenheim. Compleet buiten adem ben ik na een ruime anderhalve kilometer weer thuis aangekomen, terwijl de longen mijn lijf uitwilden door middel van een lekker kuchje.
Ik vrees, dat ik weer van voor af aan moet beginnen. En ook, dat ik opnieuw moet leren inschatten welke afstand ik kan lopen op welke snelheid en met welk hoogte verschil. Het zal wel zwaar worden, maar ik zie voordelen: Zo wonen we momenteel op 180 meter boven zeeniveau, dus ik kan dit in mijn ogen meetellen als hoogtetraining. Bovendien hoef ik nu voor heuveltraining niet de Blue Mountains in (waar watervallen zijn heb ik gehoord), maar ik hoef alleen maar de deur ui te gaan. Voor een intervalletje loop ik de hoek om en ren ik drie keer de heuvel op en af, dan ben ik klaar.
Die volgende keer Saint Clair's wordt een eitje! En als ik het tijdens een training echt niet trek, moet ik maar even stoppen om mooie foto's te maken voor op het blog. Alles om mijn lezers tevreden te houden!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten