Captijn downunder: Cheesecake Challenge (Marja)

Vorige week vrijdag hadden we een afscheidsfeest van vrienden die gingen verhuizen. Ze gaan weg uit Tapanui en een nieuw boerenbestaan opbouwen in een plekje vlakbij Dunedin.

Het idee was simpel: verzamelen in een grote hal, iedereen een plate mee en dan lekker eten en drinken met zijn allen. Inmiddels ken ik de gebruiken een beetje, dus mijn plan was om snel een paar wraps in elkaar te draaien en van te voren wat met de kinderen te eten, zodat ze niet hangry (mix van angry en hungry) zouden zijn als we weg zouden gaan.

Helaas voor mij veranderden de plannen een beetje, toen ik werd gevraagd om de farewell cake te maken. Omdat ik nu eenmaal niet zo makkelijk nee zeg, belde ik eerst even op om te vragen wat het idee was. We hebben van de zomer namelijk een afscheidsbbq meegemaakt en die afscheidscake was genoeg om 50 mensen van taart te voorzien. En ik kan best een taart bakken, maar mijn max ligt echt op een man of 12, meer niet. Gelukkig was dat geen probleem en kon ik gaan plannen.

Ik zou een cheesecake maken en daarop het farewell gedeelte zetten. verder was ik nog een recept op internet tegengekomen die ik graag wilde uitproberen. Het probleem met het bakken van taarten is namelijk, dat wij dan met veel taart blijven zitten en mensen moeten vinden, die de restjes voor ons willen opeten. Anders eten wij alles weer op en dat vinden onze spijkerbroeken op een gegeven moment niet zo'n heel groot succes meer...

Goed, de donkere chocolade cheesecake was geen probleem. Een beetje goochelen met gelatine, pure chocoalde en creamcheese, een bodem maken en redelijk snel stond die op te stijven in de koelkast. Die andere cheesecake was een ander verhaal. Die werd namelijk gebakken in een bak met water in de oven. De truc is, om de vorm waterdicht te maken door met alufolie een extra bak om de bakvorm te maken, zodat de bodem niet volloopt met water. Anders zou je een enorm zompige koekbodem krijgen en dat is nou net niet de bedoeling.

Donderdagavond stond ik in de keuken de bodem te bakken, alufolie om de springvorm te doen en 900 gram aan creamcheese voor te bereiden. Na twee uur bakken en afkoelen haalde ik de vorm uit de oven. En tot mijn grote schrik droop en een straaltje water uit de bakvorm.
Die cheesecake kon ik natuurlijk iet met goed fatsoen als afscheidscake neerzetten vrijdag!

Over naar plan C. ik zou vrijdagochtend snel een extra vorm halen (want die had ik niet meer over) en zou dan een derde cheesecake gaan maken, eentje met witte chocolade. Ik liep al snel tegen een klein probleempje aan: in Tapanui verkopen ze geen springvormen. En om nou een uur te gaan rijden voor een springvorm leek me ook weer overdrevenn. Gelukkig ken ik de eigenaresse van het plaatselijke cafe, zodat ik een half uur later alsnog aan de slag kon in mijn keuken.

Maar door een kleine onoplettendheid, had ik per ongeluk twee keer de benodigde hoeveelheid condensed milk in het beslag gegoten. Even voor de mensen die het niet kennen: het is een verschrikkelijk zoet, plakkerig goedje, ideaal om mieren mee te lokken als je er niet mee kunt bakken.

Ik proefde even, maar waar ik bang voor was, was gebeurd:het beslag was echt mierzoet geworden! Wat nu? Snel keek ik in mijn koelkast voor een oplossing. Er stond nog wat zure room in de koelkast, wat ik eigenlijk nodig had voor het decoreren van mijn zompige-bodem-cheesecake. Maar het was alles wat ik in huis had, dus ik moest wat. Mijn mijn vingers gekruisd heb ik de room door het beslag gemengd. Hij was in ieder geval minder zoet, dus ik heb het in de vorm gestort en in de koelkast gezet om op te stijven.

Terwijl dat gebeurde, ben ik snel naar de supermarkt gelopen , biddend dat ze zure room zouden hebben. Want om voor een potje zure room naar Gore te rijden..... Gelukkig werkte er iets mee deze dag ( had ik al verteld dat de hele ochtend al de regen met bakken uit de hemel kwam en ik dus ook al een keer of 10 nat was geregend?).

Met mijn laatste paar droge sokken aan (ik moet echt laarsen hebben) heb ik de cheesecake gedecoreerd.

's Avonds om half 7 waren we in de hal en met een hol gevoel in de maag (maar dat kan ook van de honger komen) heb ik de drie taarten op tafel gezet .
En tot mijn grote vreugde was de zompigheid van de ene cheesecake erg meegevallen! De witte taart was het grote succes van de avond, waardoor ik thuis snel heb opgeschreven wat ik zo fout/goed had gedaan.... Ach ja, de meest geweldige uitvindingen worden ook per ongeluk gedaan, dus misschien was dit allemaal wel een voorop gezet plan van het universum, om mij de meest heerlijke taarten uit te laten vinden! Hier de resultaten op de foto: