zaterdag 17 mei 2014

Muizen (Marja)

Iets met als de kat van huis is..... dat waren wij dus. En toen we terugkwamen, hadden we een ongewenste gast in huis. Muizen.

Snel had ik twee vallen gezet, maar al snel kwam ik erachter, dat we hier met een Slimme Muis te maken hadden, een waardig tegenstander. Want de pindakaas was keurig uit de val verdwenen, maar de val was niet dichtgeklapt en de Slimme Muis was er met de buit vandoor.

Wat nu?

Het toeval wilde, dat een van mijn vriendinnen een vakantie had gepland en wij zouden op haar kat passen. Siepe is een echte boerderijpoes. Ze krijgt een beetje brokjes en vangt overdag de rest er zelf bij. Dat zou dus mooie oplossing zijn. Siepie kan binnen op jacht en wij zouden zo van Slimme Muis af zijn. Er was alleen een klein probleemje dat ik over het hoofd had gezien. Siepie sliep in de bijkeuken  achter een dichte deur en Slimme Muis sloeg haar slag in de keuken en woonkamer.

Dus een tweede reeks vallen werd gezet, nu met een combinatie van pindakaas en nutella. En jawel hoor, na twee dagen hadden we beet. Alleen weer net niet zoals bedoeld. Muis zat met haar pootje vast in de val, maar leefde nog wel en was met val en al de hele keukenkast doorgelopen, terwijl ze onderweg een spoor van zenuwepoepjes en plasjes had achtergelaten.  Op dat moment was ik er helemaal klaar mee. Een muis mag een muis zijn en overal leven, maar van mijn keuken moeten ze afblijven.

Fons vond het zielig voor haar (dus geen maaltje voor Siepie) en zo bevond Muis zich een half uurtje later in een geimproviseerd plastic hokje, gemaakt van een maatbeker met daarop een onderzetter en een bak druiven, om zo  te voorkomen dat ze zou ontsnappen.

Nu zaten we dus met een poes in huis en Muis, twee dieren die niet echt goed samengaan in de natuur. Maar nadat Fons  Muis wat eten had gegeven (want ze was zo zielig met dat dode pootje), kon hij het niet over zijn hart verkrijgen om haar aan Siepie te voeren. Er zijn een aantal mogelijke oplossingen overdacht die avond. Van euthanasie met helium ( want dat was het enige gas wat we nog in huis hadden voor de ballonnen)  tot in huis houden als huisdier in een leuk kooitje tot vrijlaten in de natuur. Omdat ik na het uitsoppen en ontsmetten van de keukenkast en spullen geen muis meer in huis wilde  en het euthanasie-project wat praktische bezwaren kende, is er overgegaan tot oplossing nummer 3.

Dus gisteravond na het eten is Fons met de kinderen even verderop de straat ingelopen ( want we hadden al eens ervaren, dat na een vrijlating bij de buren muizen erg snel weer in je eigen huis zitten)
en ze hebben bij  de kerk ( symbolisch, ik weet het) Muis vrijgelaten. Fons maakte zich wel zorgen over dat pootje. Want als dat inderdaad afgestorven is, heb je natuurlijk kans op allemaal medische complicaties en dan zou het leven  van Muis snel tot een eind komen. Net als rennen met maar drie pootjes is dat iets waar de Darwinisten onder ons zich wel raad mee weten.


We zijn nu een dag verder en ik heb nog geen keutels gezien. Siepie mag 's nachts gewoon in huis rondlopen en ik heb ik het keukenkastje maar weer nieuwe vallen gezet met nutella en pindakaas. Gewoon, voor het geval dat..... Alleen hoop ik dan wel, dat er een minder slimme en  minder snelle muis vanaf eet, zodat alles in een keer voorbij is en we niet opnieuw een reddingsactie op poten moeten zetten voor iets, wat we zelf hebben veroorzaakt.....

Dit mensen, is een waargebeurd verhaal over sukkels van mensen die wonen in een gebied waar het gewoon is om te jagen op herten, everzwijnen en eenden. Waar koeien worden afgechoten als ze dure medische hulp nodig hebben ( uitzonderingen daargelaten natuurlijk, maar ik scheer graag over een kam) en waar honden worden afgemaakt als ze niet meer kunnen helpen op de boerderij. Waar honden niet in huis komen, maar in een kennel slapen 's nachts en waar iedereen drie keer per dag vlees eet.
En dan zit je als vegetarier toch wel een klein beetje in een uitzonderingspositie kan ik je zeggen.
Ach ja, we zijn en blijven Nederlanders, die opgevoed zijn om elk wezen te beschermen en de natuur te koesteren, omdat er niet zo vaal van is.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten