Wijntour door Alexandra (Marja)

Afgelopen zaterdag heb ik mijn eerste Wijntour door Nieuw-Zeeland gemaakt. Het heeft twee jaar geduurd, maar dan heb je ook wat om naar uit te kijken, toch?

Ik werd uitgenodigd door een vriendin om deze tour te gaan doen. In het kader van vrouwen-fietsmaand in Alexandra werden er deze maand allemaal activiteiten gehouden. Met andere vrouwen mountainbiken, een workshop onderhouden van de fiets ( was voor mij ook zeer zinnig geweest) en dus de wijntour. Want de wijntour werd namelijk op de fiets gedaan!

Dat heeft natuurlijk als voordeel, dat je niet iedere keer de auto in moet stappen en de airco aan  moet zetten om prettig te kunnen rijden.
Nu woont mijn vriendin op een hele hoge heuvel. Dus aan het eind van deze gezellige wijntour weer de heuvel opfietsen zou nog wel een lichte uitdaging worden, maar zover waren we nog niet.

De weersverachtingen waren niet optimaal. Maar Alexandra is zo'n beetje de droogste plek van NZ, waar gemiddeld 340 mm regen per jaar valt ( even ter vergelijking: in NL valt er gemiddeld 690-900 mm per jaar en in Tapanui op een uurtje afstand valt er gemiddeld 940 mm per jaar...).
Dus toen donkere wolken zich samenpakten boven de stad maakte ze zich niet zoveel zorgen. Want vaak valt er uit die wolken helemaal niets en moeten de gazons weer gesproeid worden. Volgens de NZ knmi was er ook niks aan de hand, maar voor de zekerheid namen we onze regenjassen mee. En omdat de organisatie in het kader van de vrouwenfietsmaand had gevraagd of we een frock aan wilden trekken ( had ik gegoogled, want dat woord kende ik nog niet), vertrokken we met een jurk over onze fietskleding aan richting het centrum.

Nog droog en erg blij

Daar verzamelden de dames zich ( merendeel in een jurk gelukkig, zodat ik me toch iets minder belachelijk voelde in mijn jurk/fiets combinatie met een kekke helm op mijn hoofd) en werd de route besproken. En ik zweer het je: op het moment dat we de winkel uitstapte begon het te regenen. En niet zo'n beetje ook. Binnen 2 kilometer kleefde mijn leuke zomerjurkje aan mijn fietsbroek en benen vast en voelde ik een heel klein koud stroompje water over mijn rug naar beneden glijden.

Het eerste wijnlokaal had meer weg van  een droge schuur. Koud, geen verwarming , maar overdekt en droog.  De wijn was helaas niet  helemaal mijn smaak , dus even mezelf verwarmen zat er niet in.  Terwijl de regen neerkletterde op het dak vertelde de organisatie ons, dat picknicken langs de oever van de rivier er niet inzat vandaag. Daar was ik erg blij om. En toen bleek dat de bbq dan maar binnen werd gehouden werd ik helemaal warm  van binnen, maar dat kon ook liggen aan de lekkernijen die ons werden aangeboden.

Na de eerste proeving zijn we weer op de fiets gestapt en in de regen naar het tweede wijnlokaal gefietst. Tegen de tijd dat we daar aankwamen liep de regenvia mijn rug mijn fietsbroek in en drupten de regendruppels van mijn jurk af. En toen vond ik mezelf toch wel een beetje zielig....
Gelukkig stond daar het vuur aan, waar we ons allemaal aan probeerden te warmen.  Deze wijnen waren allemaal erg lekker en rozig van alles besloten we na deze proeving maar  naar huis te gaan, om daar op te drogen en warme kleren aan te trekken.  Want de regen was nog niet gestopt.

bij de shaky bridge, niet alleen een brug maar ook heerlijke wijn!

Die heuvel op fietsen was niet erg makkelijk, maar uiteindelijk waren we dan thuis. En toen we langs de woonkamer liepen hoorden we ineens gelach. Dat waren de mannen. Of we nog even buiten wilden laten staan, zodat er een leuke foto gemaakt kon worden van ons ? Natuurlijk heb je alles over voor je geliefde, dus na de fotoreportage konden we ein-de-lijk wat droogs aantrekken.

Terugkijkend op deze wonderlijke middag kwamen we tot een volgend besluit: de volgende keer zouden mijn vriendin  en ik eerst een stuk gaan fietsen en dan thuis aan de wijn gaan. En bij regen zouden we de fietstocht gewoon overslaan en meteen aan de wijn beginnen.

Maar ik kan wel zeggen, dat Alexandra op de fiets in de regen erg mooi is. En volgens de statistieken kan het nog een hele tijd duren voordat ik dat weer kan doen. Aan de andere kant, met mijn geluk....

let vooral even op de plas water waar we instaan.... en nog steeds lachen!