woensdag 18 mei 2016

Binnen!

Jaja, het is nu officieel! Ik mag mezelf een heuse personal trainer noemen!
Na een 7 maanden van leren, studeren en assessments maken is het nu af. Eindelijk.

Het moeilijkste deel van de hele studie was het feit, dat ik een aantal sessies moest doen die gefilmd werden. En daarna zouden ze beoordeeld worden natuurlijk. Maar het feit dat er iemand met een camera op mij gericht stond was echt killing! En ik werd er erg nerveus van. Ik ben er trouwens achter gekomen, dat het vertaalcentrum in mijn hersenen danig wordt verstoord als ik zenuwachtig ben. Dus er werd in die filmpjes veel "Dunglish" gesproken ( een mix van Dutch en English, erg leuk voor iedereen die ene keer wil lachen, niet voor iemand die op van de zenuwen een sessie probeert af te draaien kan ik je zeggen...).

Maar goed, ondanks dat werd ik toch als competent genoeg beschouwd om mijn papiertje te krijgen! En terwijl de eerste advertentie al onderweg was naar de drukker kreeg ik nog een email van de organisatie. Of ik even mezelf wilde registreren, want dat moest tegenwoordig. Natuurlijk wilde ik dat wel doen. Maar zodra ik erachter kwam dat ik een Australische versie van mijn DigiD moest gaan aanmaken, zag ik toch wat problemen aankomen. Inderdaad, zonder geldig Australisch rijbewijs of NZ paspoort kon ik geen DigiD aanmaken. De paniek schoot uit mijn oren. Want ik had dan wel al een email binnen waarin bevestigd werd dat ik heus wel geslaagd was, maar een diploma in handen hebben is toch een stuk echter zeg maar.

Snel een email verstuurd met daarin de uitleg van mijn situatie.  Gelukkig duurde het niet lang voor het verlossende antwoord kwam en een week later lag mijn certificaat in de bus! Whoohoo!

En dit is leuk! Ik vind het leuk om sessies te plannen ( zonder camera erbij dit keer) om er zo voor te zorgen dat mensen hun beoogde doel kunnen halen. Dieet/voedingsadviezen uitschrijven, op internet rondstruinen op zoek naar meer ideeen etc. Helemaal leuk!

Ik ben niet een personal trainer die klanten staat af te blaffen langs de zijlijn. Ik coach en stimuleer wel, en doe sommige onderdelen mee in het kader van gedeelde smart is halve smart. Gelukkig heb ik nu nog niet zoveel klanten, want anders was ik vast wel wat moeier geweest aan het einde van de dag.

Voorlopig ga ik deze hobby/baan met mijn huidige dagbaan combineren. Kijken hoe dat gaat.

En ikzelf?  Marketing! Ik blijf hardlopen in en rond het dorp om te promoten hoe gezond ik wel niet ben. Maar nu de temperaturen beginnen te dalen en er ineens heel veel regen en wind is, is het misschien verstandig om een ander promotieding te gaan doen om mijn naamsbekendheid te vergroten.
Misschien kan ik ook heel veel groene thee drinken in het cafe hier. Natuurlijk wel in mijn sportkleding (liefst met logo), zodat ik er op en top fit uit zie. Of een rondje over de hoofstraat (en via een achteraf weggetje weer snel terug naar huis, das max 2 km ipv de normale 12km), zodat mensen zien dat ik er in weer en wind op uit trek in mijn sportieve kleren en koptelefoon op.
Misschien kan ik ook op faceboek gaan en allemaal actieve selfies erop zetten, om maar te laten zien hoe ontzettend goed ik aan het trainen ben ( moet denk ik wel oefenen met het maken van sportieve selfies. Hoe doe je een sportieve pose en maak daar dan een coole selfie van? Tips welkom!).

Maar de waarheid is, dat ik in dat hondeweer liever thuis ben. In mijn huispak onder een dekentje. Met een kopje chocolademelk met marshmellows erin.

Misschien moet ik de marketing nog even laten zitten tot in de lente......

Geen opmerkingen:

Een reactie posten