Het scheen een groot evenement te zijn in Waimumu. Ook daar had ik nog nooit van gehoord, dus ik ben op die dag echt al heel wat slimmer geworden vond ik zelf.
Wat is het nu? Ik denk, dat je het zou kunnen vergelijken met een soort van (maar dus absoluut niet) huishoudbeurs voor boeren. Om het jaar wordt het gehouden in Waimumu (bleek mar op 40 minuten rijden hiervandaan te zijn), het andere jaar is de beurs in Christchurch meen ik.
Het was voor mij het doel ( en de uitdaging) om als local gezien te worden en om niet op te vallen. Dus oude spijkerbroek aan, geen nette schoenen maar mijn lekkere sneakers, warm jack aan (want alles zou buiten zijn) en een rugtas om met koekjes voor bij de thee. Ik was er klaar voor!
Ik werd opgehaald door mijn vriendin met haar moeder. De rest zouden we daar op het veld ontmoeten. En toen we bij Waimumu aankwamen viel ik wel even stil. Ik heb hier in NZ nog nooit zoveel auto's op een parkeerveld/wei zien staan! Echt, het parkeerterrein van de Efteling is er niets bij! Helaas stonden er niet in het veld allemaal handige palen met letters en/of cijfers erop. Dus ons orientatiepunt was iets als: ingang drie, rechts van de drie eucalyptusbomen (niet helemaal full proof, maar goed genoeg). Ik stapte uit de auto en zonk tot aan mijn sokken weg in de modder. Met een lichtelijk gevoel van paniek (geen drijfzand??!!) wist ik me los te wrikken en terwijl we naar de ingang liepen was ik vurig aan het hopen, dat de modder alleen buiten de hekken was. Binnen zouden de paden vast ijn aangeharkt, met houtsnippers bestrooid en rolstoeltoegankelijk zijn gemaakt.
De realiteit was anders. En pas binnen de hekken zag ik hoe ontzettend toeristisch ik gekleed was: vrijwel ie-de-reen liep op van die echte boerderijlaarsen (geloof me, als je hier woont zie je het verschil tussen laarsen en boerderij laarsen. Met mijn veters extra vastgesnoerd ben ik als gibberend en glijdend over/door de paden gegaan om te kijken naar de dingen die er uitgestald stonden.
 |
| tsja.....beter voorbereid dan ik dus... |
 |
| Je ziet het goed: ik had WITTE schoenen aan... en mijn bergschoenen stonden thuis in de kast (anders zouden ze maar vies worden he.....zonde!) |
Er stonden heel veel apparaten, waarvan ik niet eens wist dat je daar apparaten voor nodig kon hebben, zoals het "tailen" van de lammetjes. Want schapen worden geboren met een staart. Maar omdat daar veel poep aan blift hangen en dat niet zo lekker smaakt in het vlees, worden de lammeren allemaal " getaild" : er wordt een soort van elastiekje om de staart gedaan waardoor de rest van de staart geen bloed meer krijgt, necrotiseert en afsterft. Of een "iets" om je te helpen met het schoonmaken van de billen van de schapen, wat zo eens in de zoveel tijd gebeurt. Of een maaimachine. En nog heel veel meer apparaten, die er in mijn ogen uitzagen als martelwerktuigen. Er was echter ook een machine die ik wel kende: de melkrobot! Want die had ik gezien bij de open boerderijdagen in NL. En het was voor het eerst, dat dit apparaat hier op de beurs stond; ik had hier dus een heuse primeur!
Kijk even hier voor een indruk van wat ik gezien heb, dan weet je (net als ik nu) een beetje waar het allemaal over gaat op die dagen. Sommige kinderen gaan er met de school heen als soort van uitje, op andere scholen is dit een legale reden om niet naar school te komen, voor weer andere scholen is het een onderdeel van het curriculum en moeten de kinderen er verplicht heen.
Ik vond het een enorme belevenis en hoewel wij niets met het boerenbedrijf te maken hebben, wil ik over twee jaar toch ook wel met de kinderen heen (en iemand die er verstand van heeft, zodat die me kan infuisteren wat welke machines nu eigenlijk doen..)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten