Groentetuin

Naast het hebben van twee banen, sporten, yoga, bakken, huishouden en oh ja, familie, heb ik soms nog wel eens een verloren uurtje om even op de bank te zitten lezen.

Zoals je goed leest staat tuinieren niet in dit rijtje.
En met een reden. Onze tuin is erg groot en op het gras maaien na, gebeurt er niet in onze tuin ( en voor dat maaien betalen we trouwens.... ) ik geniet erg van het hebben van een tuin rondom het huis, begrijp me niet verkeerd. Maar het wieden, snoeien, meer wieden, verplanten, prunen ( takken weghalen van de fruitbomen na de bloei) en bijhouden van de wildgroei aan rhodondendrons en cornifeerhagen is me wat te gek. Laat staan het bijhouden van een moestuin. Vorig jaar heb ik de boel gesprayd met een onkruidverdelger en alles keurig bedekt met een onkruiddoek. Maar daar staat het gras inmiddels al op kniehoogte op te groeien.

Ikwas dus van plan om dit jaat he-le-maal niets te gaan doen in de moestuin Omdat de groente en fruit hier redelijk geprijsd kunnen zijn ( veel wordt er ingevlogen en daar hangt een priskaartje aan), hebben veel mensen een eiegn moestuin in ene hoek van hun tuin. de afgelopen jaren kwam ik met ruilen een heel eind; verse doperwten voor chocolade koekjes, sla en spinazie voor een banketstaaf etc.

Maar het is veel minder moeite om gewoon geld te betalen in de supermarkt en daar ben ik helemaal zen mee.

Maar als je kinderen hebt, vind je jezelf toch vaak terug op een plek waar je eiegnlijk niet van plan was om te zijn....

Mijn oudste twee hebben een bijbaantje. Even buiten het dorp is ene groentestalletje waar je onbespoten biologische producten kunt kopen. En zij helpen daar ieder weekend met wieden, verpotten, verpakken etc.
En als dank je wel krijgen ze wel eens plantje mee.

En omdat we geen kas hebben, staan ze allemaal op de vensterbank/stoelen/grond in de kamer van de oudste. Courgettes, aardbeien, spinazie, bootjes,tomaten, uitjes, kruiden, noem maar op.

Maar ja, al die stekkies moeten een keer de tuin in. En daar was geen ruimte voor.

Dus stond ik in een weekend ( boek nog niet uit, dus wel met een randje irritatie, smaen met drie kinderen onkruid te trekken , worteldoek los te wrikken en daarna de zware klegrond om te spitten om daarna de kleibrokken in stukken te hakken, met zand te vermengen en daarna te bemesten.

We zijn er 4 uur mee bezig geweest en hebben van de drie terrasbedden twee halfjes gedaan. dat is net genoeg om alle plantjes te kunnen planten heb ik uitgerekend. Maar zaterdag gaan ze weer werken. En hun baas heeft stekjes te veel.... Ik vrees, dat ik de rest van onze immens grote moestuin ( grappig, afhankelijk van wat je er moet doen varieert dat stuk tuin in grootte....) ook onder handen genomen worden. Ik denk dat ik er wel spieren mee kweek, want ik heb de dagen erna pijn op plekken waarvan ik niet eens wist dat ik pijn kon hebben....

Maar goed, het is leuk voor de kinderen dat ze zoveel interesse tonen in waar het eten vandaan komt.
Ik weet het, ik ben een softie.....
Want het is ws moeders die tijdens de schooluren staat te wieden straks. En alles staat te bewateren als het droge seizoen begint ( niet dat dat er op korte termijn in zit, maar toch). En die binnen een half uurtje planten 3 sandfly beten op een arm had zitten voordat ze naar binnen vluchtte om de deet te halen.

Tuinieren zou rustgevend zijn heb ik ooit gehoord. Ik denk, dat dat een foute conlusie is geweest. Voor mij in het ontspannend om het resultaat van andermans inspanningen af te rekenen bij de kassa, om het daarna met het grootste gemak heerlijk in de kast te schuiven thuis. Helemaal mijn soort tuinieren!

Maar totdat de laatste wortels de grond uit zijn, zal ik er toch maar aan moeten geloven en ook de ander twee kids meezeulen de tuin in. Kunnen ze ook lekker ontspannen het onkruid uit de grond trekken, terwijl een zus in paniek wegrent vanwege het wildleven in  de tuin. Daardoor kunnen de mannen laten zien wat een ridders het zijn door de schonejonkvrouwe te redden van een gewisse dood!

Ach, later kijken we er vast met veel plezier op terug, ik weet het zeker! Maar tot die tijd loop ik toch nog maar even snel naar de buurtsuper voor wat asperges.....