Naar Nederland !

We gaan in april terug naar Nederland. Niet voor altijd, maar op vakantie.
En nadat we over de eerste schrik heen waren ( geen groepskorting helaas op onze tickets) begonnen we ons wel te verheugen op onze vakantie.
Omdat Fons al zijn dagen nu aan het sparen is voor NL en omdat alles een prijzige bedoening gaat worden, gaan we niet weg op zomervakantie. En daarom hebben we ook niet geskied dit jaar. Klinkt decadent he. Maar als je bedenkt dat we vanuit hier binnen drie uur op een piste kunnen staan (oke , drie en een half), dan is skien echt niet zo extravagant hier. Je trekt gewoon een boerdeijbroek aan, een regenjack, je huurt een paar ski's en je ziet er net zo uit als 50% van alle skiers. De rest is dan wel weer mega gestyled, maar je valt in ieder geval niet op tussen alle ander mensen die in werkkleding op de latten staan.

Nadat we de tickets geboekt hadden gingen we nadenken over allemaal andere nutteloze dingen. Een slaapplek bijvoorbeeld. Want als je met zijn tweetjes bent kun je nog wel bij iemand logeren, maar 6 personen passen niet zomaar in een logeerkamer.

Gelukkig hebben we inmiddels dit probleem redelijk opgelost en kunnen we hier en daar blijven slapen.
Volgend probleem. Omdat wij niet de gemiddelde 2.3 kind hebben maar een gezellig en chaotisch aantal van wel 4, zitten we een beetje met vervoer. Een busje huren voor 4 weken gaat al snel in de papieren lopen. Gelukkig kunnen we op sommige dagen een auto lenen, maar daar passen we weer niet samen in. En om Fons nou iedere keer te laten fietsen als wij op pad gaan vind ik ook weer zo wat. Dat is een werk in uitvoering, maar als mensen toevallig nog een Toyota Prado hebben liggen ( of een ander 7-persoons auto) die ze niet gebruiken voor die maand, laat het dan weten; we maken er graag gebruik van!

En toen Fons en ik an het praten waren kwamen we erachter, dat we toch wel erg veel mensen even willen zien. En die mensen werken allemaal, dus dan wordt het al 's avonds of in het weekend om wat af te spreken. En voordat je het weet zijn we dan alle weekenden aan het rondrijden ( en Fons op de fiets erachteraan) om bij iedereen op visite te gaan.
En dan is het idee vakantie ook ineens weer veranderd in een heus werkbezoek. Dus nu spelen we met de gedacht om gewoon maar een soort van "meet en greet" te doen met ons. Wij gaan ergens zitten op een leuke locatie en iedereen die il kan ons daar bezoeken. Samen wat eten en drinken, bijkletsen, veel selfies maken en dan lichtelijk aangeschoten naar huis ( even een kleine aantekening voor mij: op lopafstand van een logeeradres plannen...)

En dan hebben onze kinderen nog een verlanglijstje gemaakt van de dingen die ze willen doen/zien/eten in NL. En omdat het ook hun vakantie is, gaan we daar natuurlijk wel serieus naar kijken. Ee aantal van die dingen zijn niet zo moeilijk: paaseitjes bij de Jamin vandaan, heel veel hagelslag, drop, vlokken, beschuit, smeerkaas, echte kaas ( alles van jong tot oud wordt evenveel gewaardeerd), maisbrood, zwartwit, knetterpasta ( das mijn inbreng, vraag me niet waarom), patat met echte mayonaise, softijs met spikkels.

Een aantal ander dingen vergen wat organisatie: Efteling, Duinrell, Schateiland, een paar dagen naar hun oude school, naar het zwembad.

En ikzelf? Ik kijk inmiddels een beetje met gemengde gevoelens naar de vakantie. Want hoewel ik erg veel zin heb in deze reis, zie  ik toch wle op tegen een aantal andere aspecten: de lange vlucht, drukte van alle mensen, weer rechts rijden ( kan ik dat nog wel met al die fietsers overal?), of mijn kinderen daarna nog wel terug willen naar NZ, en meer van dat soort beren op deweg.

Maar goed, eerst hebben we hier nog drie maanden met zomer en hopelijk mooi najaarsweer. Dus ga ik heel hard genieten van de (nu nog) lange dagen met veel daglicht en zien we het dan wel weer.