Op de ski's !

We hebben het enorm getroffen met het weer deze zomer. En terecht, want vorig jaar  hebben we hier in de zomer koudere dagen gehad dan in de kerstvakantie in Nederland! Dus genieten we volop van het mooie weer, de droge dagen, smeren we ons suf met factor 50 en slaan we druk om ons heen met de valse hoop dat we de sandflies kunnen verjagen.

En omdat Fons ook vrij heeft, zijn we op stap geweest. Zo hebben we een dagje Glendhu Bay gedaan, een populaire baai waar een camping is. Aan het water. En de meeste mensen die hier staan hebben iets wat in het water gelaten kan worden. Iets met een motor.
Vrienden van ons stonden er ook twee weken en hadden ons uitgenodigd. Natuurlijk hebben we ons dat geen twee keer laten zeggen en zo vertrokken we na de koffie met de boot het meer op. Onderweg  naar Glendhu Bay ervoor was ik weer eens verbaasd, dat we voor een dagje weg rustig ruim twee uur in de auto rijden. In totaal 4 uur rijden voor een dagje weg. Maar het rijdt hier zo ontspannen, dat het eigenlijk wel meevalt.
En natuurlijk rijden we wel door een van de mooiste landen van de wereld al zeg ik het zelf.

Toen we een tijdje in de boot hadden gevaren kwamen we bij een kiezelstrandje aan. In mijn ogen heel romantisch, totdat je met je blote voeten op de kiezels loopt, zowel op het strand als in het water. Mijn vriendin besloot te waterskien. Wat ziet dat er waanzinnig gaaf uit zeg! Niks voor mij ( veel te bang dat ik zou vallen en wat zou breken), maar wel leuk om naar te kijken.

En ik weet niet hoe het nou uiteindelijk kwam, maar 10 minuten later hing ik aan de kant aan een touw in een zogeheten "poep-houding" om te ervaren hoe de krachten zijn die aan het touw trekken als je het water wordt uitgetrokken. Terwijl ik met ene half oor luisterde naar de instructies voor straks in het water begon ik me steeds meer af te vragen waar ik in hemelsnaam mee bezig was. Ik had mezelf echt geen enthousiast ja! horen roepen op de vraag wie het ook wilde probere en toch lag ik nu al met een zwemvest in het water.
En zelfs toen ik de waterskies probeerde aan te trekken vroeg ik me af, of dit nou iets was wat ik echt wilde gaan proberen.

Ik begon toch maar te luisteren naar de instructies: in de poep-houding  ( of een squad houding) blijven, NIET te vroeg gaan staan , de boot trekt je omhoog. Ik moest op zoek gaan naar het punt waarna ik zou kunnen gaan staan en kunnen genieten van het waterskien zelf. Maar ik ken mijn internetfilmpjes en was totaal niet bezig met wat er daarna allemaal zou moeten gaan gebeuren. Ik wist namelijk, dat je de eerste zoveel keren gewoon enorm vooruit valt, of achteruit.

Touw in mijn handen, ik werd recht gehouden zodat mijn ski's netjes omhoog het water uitstaken en zodra ik het startsein gaf vertrok de boot. En ik dus ook.

En tot mijn verbazing klapte ik niet neer! Ik kwam het water uit en bleef netjes in mijn poep-houding zitten, want ik wilde niet te snel omhoog komen. Maar wanneer was nou dat punt dat ik kon gaan staan? Ik kon het niet vragen en op een gegeven moment besloot ik los te laten. Achteraf bleek, dat de mensen op de boot naar mij aan het gebaren zijn geweest dat ik allang moest gaan staan, maar ik heb ze helemaal niet gezien of gehoord. Het zal ongetwijfeld een leuk gezicht zijn geweest zoor de mensen aan de kant, die een persoon achte een boot aan zagen skien in een alternatieve houding.

Mijn bewonderaars staan op het strandje in de verte...

De tweede keer kwam ik ook omhoog. Fons heeft het gefilmd en het zag er erg koddig uit. Daarna lukte het me niet meer om het water uit te komen. En ik merkte de volgende dag pas, wat een krachttraining het was geweest.

Maar ik ga het zeker nog ene keertje proberen! Volgend jaar. Denk ik.