Nog even.... (Marja)

Nu we echt aan het aftellen zijn, begint het enorm te kriebelen en jeuken. We zijn al voorzichtig begonnen met pakken, omdat we tijdelijk even ergens anders gaan logeren. Zo hebben we onze handen vrij, om in huis nog meer te gaan ruimen en schoonmaken, voordat de verhuizers komen.
Dus de school en vuilstortplaats gaan nog erg blij van ons worden!
We hebben nu regelmatig mensen over de vloer die ons gedag komen zeggen, even een knuffel komen geven of ons nog even een hart onder de riem komen steken. En het gaat voor een groot deel allemaal langs ons heen.

Deels uit een soort van zelfbescherming denk ik. Maar ook, omdat we de ervaring hebben, dat fysieke afstand in een vriendschap er eigenlijk niet toe doet. De meeste vriendinnen spreek ik hier via de telefoon ivm werk en gezinssituatie. En dat gaat niet zo erg veranderen.
En zodra we internet hebben daar, kan ik weer volop spelletjes doen via de wifi. Lang leve de techniek!
En nu eerst nog even ontspannen zijn over het inpakken van alle papieren, (vorig keer had Fons niet al zijn dokterspapieren mee...), het niet verkochte huis en de auto..... klinkt als een eitje!!