maandag 16 maart 2015

Voorproefje

Sommige Nederlandse dingen kun je hier wel krijgen als je er extra moeite voor doet. En je moet het weten via via.

Ik ben inmiddels bekend met diverse web winkels waar ik mijn inkopen kan doen. Maar via mijn vriendin in Alexandra kwam ik erachter, dat ze daar een winkel hebben ( binn in voor de liefhebbers) waar ze een uitgbreid assortiment hebben met lekkere Nederlandse spullen! En soms nog goedkoper  dan de webwinkel ook!

En via haar kwam ik er ook achter, dat ze in de supermarkt in Alexandra ook in de vriezer en koeling lekkernijen hebben. Zoals haring, bitterballen en kroketten!

Vlak voor de motatapu hebben we onze fietsen laten keuren in Alex. En toen ben ik natuurlijk meteen de supermarkt ingedoken om haring te halen.

Nu moet je niet denken dat dit dezelfde haring is als je op de markt koopt op vrijdagmiddag. Hij is zout, maar ingelegd in olie voor een niet nader te benoemen tijd.
Het is nog steeds haring. Zoute haring. Maar door de olie is de haring  een beetje snotterig geworden.


Ik had van mijn vriendin een recept van een  haringsalade gehad en met twee bakjes kon ik twee keer salade maken: feest! Opgetogen pakte ik van de week het plastic boodschappen tasje uit de koelkast.
De rest van de ingredienten lag al in de kom klaar en bij de gedachte alleen al liep het water in de mond; dit zou een maaltijd worden om niet zo snel te vergeten!

Omdat de bakjes niet helemaal lekdicht bleken te zijn, lag er al allemaal olie in de plastic tas. Ik was erg blij dat ik de haring zo in de koelkast had gelegd, anders had ik nu een onbedoeld goed ge-oliede koelkast gehad....
Ah. Dit werd dus Een Project. Vest uit, mouwen opstropen en muziek aan.....


Nadat ik het ene bakje voorzichtig uit het vette tasje had gehaal, deed ik een tweede plastic zak om de ander heen en stopte die weer in de koelkast. Damage control heet dat geloof ik.

Het andere glimmende bakje lag nu voor me op het aanrecht. Na twee pogingen om het klepje open te trekken zaten mijn handen, het aanrecht en mijn gezicht ( er zat een plukje haar in mijn gezicht) onder de olie. Ik waste mijn handen, pakte een mesje en slachtte het pakje af. Wel met beleid, want ik wilde mijn gouden waar niet beschadigen natuurlijk.

Volgend hoofdstuk: het verwijderen van de maatjes haring uit het vette bakje. Inmiddels had ik het bakje op een stukje keukenrol gelegd, want er lekte olie uit. Ik wilde het eerst afgieten maar mijn zelfkennis weerhield me ervan. Met mijn handigheid zou het olie samen met de haring in de gootsteen belanden, dus ik zou ze er met een vorkje gewoon uitwippen.

Maar doordat de haring nogal snotterig was geworden, ging dat eruit wippen toch iets minder soepel dan verwacht.  De eerste en tweede haring gingen met een beetje kunst en vliegwerk ( ik moest met mijn handen de haring opvangen, anders was hij van mijn vork gegleden)  wel redelijk goed. De derde haring gleed uiteindelijk van mijn vork af en ik was te laat om hem met mijn handen op te vangen. Met een zachte plons klapte hij weer voor een deel terug in het bakje, wat daardoor omkiepte en de olie over het aanrecht deed glijden.

Met een diepe zucht besloot ik eerst de haring te snijden en dan pas de keuken weer olie-vrij te maken. Maar een keukenmesje snijdt helemaal niet handig als alles vet is, waardoor ik ternauwernood kon voorkomen dat ik hier en daar een stukje  van mijn vingers afsneed.

En doordat de vrok ook glad was en de snijplank iniddels de welbekende olieglans had gekregen, gleed mijn haring het hele aanrecht over terwijl ik met lichte paniek probeerde de olie nog zoveel mogelijk op het doordrenkte stukje keukenrol te houden.

Uieindelijk heb ik met mijn handen ( meer olie in mijn haar, losse plukjes zijn NIET handig tijdens Een Project) de haring in de kom gedaan, mijn handen gewassen, het aanrecht gesopt, snijplank en mesjes schoongemaakt, keukenrol opgeruimd ( had ik beter als eerste kunnen doen achteraf gezien) en wederom mijn handen gewassen. Ik was totaal een uur bezig met het maken van een salade waar appel, ui, augurk en haring in zit.....

En het resultaat?



Heerlijk!

Misschien kan ik het recept aan Fons geven en hem vragen het de volgende keer klaar te maken.  Ik bedoel, hoe ingewikkeld kan het zijn, toch?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten