Werk

Ik werk nu sinds een maand of 4 bij mijn werkgever in Gore en ik kan nu zeggen, dat ik langzamerhand  weer een balans begin te vinden tussen werk, gezin en mijzelf.

Doordat ik de afgelopen tijd ook nog aan het trainen was voor de Motatapu was het toch wel een beetje druk. Nu begint het ritme er weer in te komen. Drie dagen in de week zet ik de kinderen af op school, stap in de auto en werk ik totdat ik weer naar huis kan. Vaak kom ik zo'n 3 minuten voordat de school uit gaat ana in het dorp. Beetje aan de krappe kant, maar verder goed te doen.

Maar in mijn fantasie zou ik zeeen van tijd voor mezelf hebben zodra de jongste naar school was. Ik zou mijn bakbezigheden uitbreiden, eens de tijd nemen om bijvoorbeeld de keukenkastjes eens uit te soppen ( liefhebbers?), ik zou wandel- en fietstochten maken, ik zou gaan winkelen, een boek lezen....
Niets van dat alles.

Het huishouden doe ik tussen de bedrijven door, boodschappen op een van mijn twee kind-vrije dagen en dat bakken.... ehh.... niet meer dan de standaard chocolade koekjes.

Maar toch is het erg leuk om mijn hersenen weer eens te laten werken. Een van mijn taken is het oppakken van de Health and Safety.
Ik heb me suf gepiekerd over een mooie vertaling, maar ik denk dat een soort van ARBO er het dichts bij komt.

De wetgeving in NZ gaat veranderen ergens dit jaar. Dat houdt in dat bedrijven strenger beboet kunnen worden als de papieren en de praktijk niet op orde zijn. In ons bedrijf wordne er veel dingen goed gedaan, maar nergens is er een papier-spoor te vinden.
Aan mij de taak om dat "even" te gaan doen.

Maar mijn kennis van de NZ ARBO zat niet in mijn vakkenpakket zeg maar. Dus nu ben ik druk bezig met vooral dingen opzoeken, uitvinden en heel veel rondbellen en vragen.

Zo heb ik geleerd dat er voor ieder apparaat in het bedrijf een procedure moet zijn wat beschrijft wat het apparaat doet, wat de gevaren zijn, hoe en wie het apparaat onderhoudt , hoe je het moet schoonmaken en wie waar verantwoordelijk voor is. Voor IEDER apparaat. Van boor tot lasapparaat tot de bunkers, tippers en lopende banden die bij het bollenpellen worden gebruikt. Dat zijn heel veel apparaten. Ik heb geleerd wat SOP betekent, wat  een PPE doet, wat een SDS is,  wanneer je de department of labout moet bellen en wat het maken van een noodplan inhoudt.

En straks ben ik er een maand niet. Ik merk dat ik het toch wel lastig kan loslaten allemaal. Ik heb mijn dagelijkse manager al overgedragen en voor de zekerheid mijn emailadres gegevn. Gewoon, voor het geval dat.
En dan moet ik straks in het vliegtuig net als Fons afkicken en proberen los te laten. Gaat nog gezellig worden zo tussen Christchurch en Singapore. Of nog erger, als we door een enorm slaaptekort onszelf allemaal noodscenario's in het hoofd halen zo tussen Singapore en Amsterdam in.
Weer iets om te leren!