De eerste dag waren opa en oma nog bij ons in huis en oppas voor de jongste , zodat wij samen de hele dag op school aanwezig konden zijn om te helpen met vertalen en te kijken naar de gewoontes en gebruiken op deze grote school.
Zo worden er binnen geen schoenen gedragen; alle schoenen gaan in de schoenenrekken, die voor elk lokaal staan. Omdat kinderen hier op 5- jarige leeftijd naar school gaan en in groep 1-2 al wat les krijgen in lezen, schrijven en rekenen, was het even zoeken naar de juiste groep. De directrice heeft zelf bepaald in welke groep de kinderen zouden komen en we hadden dan ook al even kennis gemaakt met de juffen en meester. En toen hebben we de hele dag rondgelopen van kind naar kind, van lokaal naar lokaal. Wat deden ze het goed!
Om drie uur waren ze he-le-maal gesloopt (en wij ook). Het proberen alles te verstaan, het vertalen, het opdoen van alle indrukken... en dat na 6 weken zomervakantie, waarna gewoon opstarten al lastig is.... respect hoor! Hier is een zeer trotse mama (en papa natuurlijk!!)
Vandaag ben ik alleen meegeweest. En ik begin een beetje een ritme te ontdekken. De kinderen zitten eerst in een kring op de grond om de mededelingen te horen te krijgen. Dan krijgen ze in hun niveaugroep instructie. De rest gaat iets anders doen. Maar er werd gesproken in : de driehoeken doen dit, de cirkels komen hier en de rechthoeken gaan aan mathletics.... mij ben je dan toch even kwijt, als je die niveaugroepen nog niet snapt (ik ben echt heel veel kwijtgeweest de afgelopen twee dagen kan ik je zeggen).
Tussen de cognitieve lessen door gaan ze allemaal even naar buiten om te bewegen of er wordt in de klas een beweegspelletje gedaan. Dat kan, omdat er in de klas een ruimte is waar geen stoelen en tafels staan.
Er is een half uurtje vrij voor morning tea. Drinken kan gewoon tussendoor; in de onder-en middenbouw staan de drinkflessen op een tafel in de hoek, in de bovenbouw op de tafels zelf.
De jongste twee krijgen 4 keer per week 's morgens bijles samen in Engels, gegeven door een Texaanse vrouw (ben benieuwd met wat voor accent ze straks thuiskomen!). Die bijles wordt buiten op de trappen gegeven , lekker ontspannen.
De lunchpauze duurt een uur. Alles wordt buiten opgegeten en gedronken, op het centrale plein. Als de kinderen klaar zijn kunnen ze een bal, hoepel of iets anders ophalen bij een garagehok-achtig iets. Of ze kunnen oefenen bij het schoolkoor, drumles volgen, op de computer in de bibliotheek, of meer dingen doen die ik nog niet weet.
Na de lunch zijn er geen cognitieve vakken meer. Dan is het tijd voor dans, muziek, gym, handarbeid, tekenen of spelletjes.
Om drie uur is de school klaar. We hebben nu twee dagen gehad en het voelt als drie weken. De leraren zijn erg positief en denken dat het niet lang zal duren voordat ze volledig mee kunnen draaien. Maar tot nu verwachten ze, dat ze meedoen naar kunnen en vooral plezier hebben in de dingen die ze doen.
Ze zijn gekoppeld aan een buddy, die er voor zorgt dat ze niet alleen zijn. Overal gaat die buddy mee en btrekken de nieuwe kindern bij het spelen, geven uitleg over de manier van werken en wat er van ze verwacht wordt en dat is heel prettig. En door het uniform horen ze er eigenlijk ook al standaard bij.
Wij en onze kinderen zijn met open armen ontvangen en de kinderen op school vinden het machtig interessant, dat we meer dan een taal spreken. Dus zijn zowel de juffen/meester druk aan het oefenen op hun "goedemorgen" , wat zorgt voor hilariteit alom.
Ik ben benieuwd hoe de rest van de week gaat. Fons moet volgende week beginnen met werken, dus dan kunnen we niet meer zo lang aanwezig zijn... Morgenmiddag laten we ze thuis (ook op advies van de leerkrachten) om even bij te komen. En dat mag de komende week ook gewoon nog.... lekker idee. En over drie weken is de eerste vakantie van twee weken, jippie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten