Over mijn leven met manlief en 4 kids in een piepklein dorpje in het midden van niemandsland in Nieuw-Zeeland. Geniet mee!
dinsdag 11 september 2012
Money, money, money (Marja)
Ergens was bij mij het idee blijven hangen, dat het leven hier in NZ goedkoper was dan in NL. Nu we hier zijn denk ik dat dat kwam, omdat we in Otautau helemaal niets in de buurt hadden om ons geld aan uit te geven.
De boodschappen zijn hier net zo duur als in NL; zelfs de sauvignon blanc (ik ben wel voor t blog begonnen met een vergelijkend waren onderzoek. Tot nu toe geen klagen ..) is hier net zo duur als bij de Gall en Gall.
En verder weten we niet hoe bepaalde dingen betaald moeten worden. Dus ik heb een nieuw cheque boekje besteld bij de bank (weet je nog, van 1900-nogwat), zodat we de telefoonrekening kunnen betalen. Voor de electra moet ik denk ik naar de bank. De huur wordt automatisch afgeschreven (geregeld via internet). Andere dingen moeten bij het postkantoor geregeld worden. Ach, zo leer ik het dorp een beetje kennen!
We hebben een auto gekocht via trade me, de NZ variant van marktplaats. Een echte doktersauto (merk is nog een verrassing). Niet in het echt gezien, want hij staat 1500 km verderop. Dus het wordt een gokje, maar op de foto zag ie er goed uit... Fons is naar de bank gegaan om het geld over te maken. Maar na 5 dagen stond er nog geen geld op de rekening. We zitten niet bij een van de meest moderne banken, dus het overmaken ging al ..... eeehhh......bijzonder. Eerst werd het bedrag van onze rekening gehaald en op een deposit gestort. En van die deposit werd het dan weer naar die andere bank overgemaakt. Fons kreeg een bewijs mee, dat het geld van de rekening was afgehaald, maar niet waar het naar toe was overgemaakt.
En toen was het geld weg.... ik bedoel echt weg!
Niet bij ons meer, niet bij de ander aangekomen. En met Fons aan het werk, was het mijn taak om even naar de bank gegaan om het recht te trekken. En daar kwamen ze tot de conclusie, dat het geld inderdaad weg was. Ja, het was van de rekening gehaald..... en ja, ze konden (gelukkig!!) zien, dat het ergens was gestort. Maar het was inderdaad nooit aangekomen op de plaats van bestemming. Ik heb bij elkaar een uurtje staan zweten (omdat ik mijn jas had aangehouden, ik dacht dat ik zo weer buiten zou staan) en was al bang, dat een van de medewerkers al leuke kerstinkopen zou gaan doen...
Maar gelukkig werd het geld weer gevonden en meteen op de rekening van de begunstigde gestort. En omdat alle bankzaken 's nachts geregeld worden, moet de beste man vandaag pas/al het geld hebben. En dan wordt onze auto opgestuurd naar ons huis. Ik hoop, met een leuk strikje erop. En ik heb geen idee, hoe het zit met registratie, verzekering en wegenbelasting. Weer iets om te regelen en uit te zoeken. Gelukkig maar, want ik was al bang, dat ik me zou vervelen de komende weken....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten