Soms ontstaan er bij ons in huis omperkingen, gezegden en stopwoordjes, waar wij zelf heel aardig mee uit de voeten kunnen, maar die bij andere mensen nog wat uitleg nodig hebben voordat ze hem snappen zeg maar. En soms gebruiken we zinnen die iedereen hier in de omgeving wel snapt, maar mensen in NL dan weer niet.
Zo vertelde mijn schoonvader me gisteren, dat hij de vissen water ging geven. En blij ging hij aan de slag. Het gaat hier om echte, levende vissen die buiten bij ons in een vijver zwemmen. Voor de mensen die in NL zijn gebleven en alsvast een verklaring van geestelijke instabiliteit voor hem willen aanvragen, die wil ik even geruststellen. Hij is niet aan het aftakelen, we leveren hem weer netjes af op het vliegveld in Dundein maandag (maar ik neem geen verantwoordelijkheid voor wat er onderwge gebeurt, dat jullie het weten).
Wij hebben dus een vijver met vissen. En door de weinige neerslag en het grote verdampingvermogen van de zon zwemmen de vissen op een gegeven moment als wanna be haaien in het rond, keurig met hun rugvin boven het water. En dat is best wel zielig, dus dan vullen we de vijver weer bij met lekker gechloreerd water uit de kraan. (worden die beessies ook weer eens lekker schoon). Dus de opmerking: moeten de vissen nog water hebben, is hier een logische opmerking/vraag.
In Blenheim werd de draak gestoken met NL. Er was volgens mij iemand die vroeg of wij in Dutchland woonden, iets wat natuurlijk een briljante opmerking is om daar thuis mee aan de slag te gaan. Als er iets in NZ of een ander land niet loopt, zeggen we, dat dat alleen maar kan in New Zealand land. Of Verenigde Staten van Amerika Land.
Het is iets waar je bij aanwezig geweest moet zijn en wij vinden hem leuk en gebruiken d eopmerking dan ook vaak.
Het gevaar van deze opmerkingen is echter, dat vrienden in NL ons straks misschien niet helemaal meer kunnen volgen. Of erger nog, dat onze kinderen geloven, dat de opmerking:
" poep ruikt nou eenmaal niet naar rozen" , een werkelijk bestaande uitdrukking is (ik ben trouwens van mening, dat deze uitdrukking werkelijk een gat vult in de bestaande wereld van uitdrukkingen en gezegden). En wie weet gebruiken we hier nu al dingen, die in NL niet bestaan, mar waar wij ons niet bewust van zijn. Dan gaan we weer naar NL en dan snapt niemand meer waar we het over hebben. De cito toetsen van de kinderen zullen met harde cijfers aangeven, dat onze kinderen zwaar onderontwikkeld zijn en de schrijftesten zullen bewijzen, dat we een lange tijd een niet-bestaande taal met onze kinderen hebben gesproken, waardoor ze aansluiting met de echte wereld totaal missen. En ze kunnen niet naar een mooie en dure psychotherapeut, want in het NL verstaat niemand ze en in het Engels ook niet, doordat ze dat fantastische kiwi-accent spreken.... Nee, we blijven maar even hier en laten iedereen in de waan, dat we onse kinderen een heuse opvoeding geven op het gebied van het NL. Stel je voor, dat er in NL een juf aangifte bij het AMK (kindermishandeling). Worden ze meteen uit huis geplaatst...... dan zitten we iedere avond met zijn tweetjes te eten, worden we 's morgens niet meet gewekt door het gekibbel van kinderstemmetjes, is er geen reden meer om in het weekend vroeg het bed uit te komen....geen gezeur meer tijdens het eten dat kind x of y iets niet lust, geen geruzie meer over wie er als eerste gebruik mag maken van het enige toilet hier in huis......hmmm.... hoe zeg je dat ook al weer: ieder nadeel heb ze voordeel he..... toch nog maar eens over nadenken, dat terugkeren naar Dutchieland...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten