We waren in het park van Wanaka, toen we daar een soort van slap koord zagen. Gewoon tussen twee bomen gespannen. Het bleek, dat een mevrouw die had meegenomen omdat ze dat leuk vond om te doen. Alle kinderen waren dat helemaal met haar eens en een voor een gingens ze over het koord van de ene kant naar de andere kant. Het zag er ook wel erg uitnodigend uit, maar de angst om af te gaan zat bij mij wel erg hoog.
Ik voelde me wel stoer genog om met de eigenaresse van het koord (slackline, google het maar even, dan kun je zien wat je er allemaal mee kunt doen) Fons een beetje uit te dagen. En verhip he, hij deed het gewoon! Met wat tips en trucs stond hij even later met hulp gewoon op dat ding te balanceren. Nu had ik helemaal geen excuus meer om niet erop te gaan, dus langzaam heb ik mijn sandalen uitgetrokken (kan ik echt heel lang over doen trouwens, ik was er zelf verbaasd over) en ben naar de plaats des onheils heengelopen.
Ook ik had hulp nodig, maar het was wel een hele leuke ervaring! En ik was ook heel blij, dat die lijn maar op 40 cm boven de grond hing als ik eerlijk ben. Een carriere als koorddanser zit er niet in voor mij vrees ik ...
 |
| het probleem is, dat dat ding onder je gaat wiebelen als je erop gaat staan. Maar zij kon er al op staan ! |
 |
| even een handje helpen.... |
 |
| Tadaa! Mijn man als koorddanser! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten