Ze hebben hier moeite met het uitspreken van onze namen. Niet alleen de voornamen zijn lastig, maar ook de achternaam. Als mensen mijn paspoort zien raken ze helemaal in de war: want wat is de voornaam en wat is de achternaam? En wat doet die derde naam er dan bij? En die andere 3? (katholiek he, dan krijg je een nam of wat erbij voor de reserve ofzo....)
De mensen hier in Tap weten onze naam inmiddels wel, maar het blijft toch iedere keer weer een grote grijns in mijzelf als ik de mensen mijn naam laat uitspreken. En ik help niet meteen bij de eerste de beste wanhopige blik, want dan is er geen lol aan. Je moet er wel een beetje moeite voor doen al zeg ik het zelf. Het leven gaat nu eenmaal niet over rozen, toch?
Het grappige vind ik, dat de meeste mensen op dezelfde manier struikelen over onze achternaam. Het klinkt als : keptidzjin. Dat komt natuurlijk, omdat de "ij" niet bestaat hier. En hoewel je het in het NL gewoon aan elkaar schrijft merk ik, dat ik hem hier als twee losse letters schrijf als dat moet. Om daarna met een stralende glimlacht het formulier te overhandigen en te wachten op de reactie die komen gaat. Succes gegarandeerd!
Ik heb hier een NL boer leren kennen en die zei het heel mooi: The NZ are too polite to be honest and the Duthc are toot honest to be polite.
De waarheid als een koe zeg ik je!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten