Er zijn daar ook resten te vinden van een Chinees dorpje, overgebleven uit de tijd van de goudzoekers. onze jongste dochter was er op kamp al geweest en wist ons als een volleerd gids allemaal leuke weetjes te vertellen ( die trouwens ook op de borden stonden waarvan ze ze z voorlas, maar goed, ze wist waar ze de informatie vandaan moest halen).
Toen we door het dorpje liepen, rook ik ineens iets bekends: bos in de herfst! En dan niet zomaar een bos, een Nederlands bos! En toen besefte ik me pas, dat de bossen waar wij ingelopen hebben hier in NZ, inderdaad anders ruiken dan het Heiloerbos waar ik mijn hele middelbare school periode doorheen gefietst heb. Dit bos rook precies hetzelfde!
Dat was wel even een ervaring die binnenkwam zeg maar. Ik was er even totaal ondersteboven van. Maar gelukkig heb ik vier schatten van kinderen die er totaal geen boodschap aan hebben als mama even een prive-emo-momentje hebben, dus al snel was ik weer terug in Arrowtown. Eerlijk gezegd vond ik dit een leuker bezoekje dan Queenstown. Net zo toeristisch, maar een stuk kleiner en daardoor ook meer sfeer.
We hebben geluncht in een klein Frans cafeetje, waar allemaal posters van Parijs hingen, een Frans radio station aanstond en het personeel Frans was..... Ik ben ooit met Fons een weekend in Parijs geweest en dit bracht de herinneringen weer naar boven.
Helemaal blij en opgeladen zijn we weer naar huis gegaan, maar we komen er zeker nog een keertje terug!
Zelfs ik moest bukken om door de deur te kunnen... |
Het bos in de herfst. Over een paar weken schijnt het er nog mooier te zijn, dan zijn alle bomen in herfstkleuren. |
Tsja, zo groot is het dan allemaal.... |
Een van de hoofdstraten van Arrowtown.... |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten