dinsdag 25 maart 2014

Wegens succes gesloten (Marja)

Mijn oudste dochter gaat in augustus op ski kamp. En net als alle andere uitjes vanuit school worden kinderen gestimuleerd om zelf geld op te brengen. Dat kan door mee te doen aan de fundraisers die vanuit school georganiseerd worden ( pizza's en pies verkopen die niet te eten zijn...). Maar kinderen kunnen ook klusjes in en om het huis doen, helpen op de boerderij, auto's wassen, noem maar op.

Omdat nu een rustige tijd is wat fundraisers betreft wilde ik ervoor zorgen, dat we nu wat gingen doen.Hoe minder concurrentie hoe beter, toch! Ik ben en blijf een Nederlander en die handelsgeest zit er ergens toch nog wel in denk ik.  Het idee was simpel: koekjes bakken en die deur aan deur verkopen. Mijn oudste dochter werd enthousiast en ging meteen aan de slag!
Niet in de keuken natuurlijk (stel je voor zeg), maar achter de computer om een bestellijst te maken. En een soort van menulijst, zodat mensen konden zien wat ze konden kopen en hoe duur alles zou zijn.  Met  mooie plaatjes erbij en een pakkende omschrijving. Alles bij elkaar moest er $ 275,00 opgehoest gaan worden. Het doel was, om in ieder geval de helft via de koekjes verkoop op te brengen. Al een paar weken daarvoor was ik begonnen met het aanleggen van een kleine voorraad schuimpjes en pepernoten. Daarbij zouden er dan nog triple chocolate cookies en Anzac bischuits gebakken worden.

Op maandag ging Bente de straat op. De mensen van het cafe in het dorp hadden gevraagd om haar langs te sturen ( ze kennen mijn pepernoten) en ook de opvang van K. had Bente langsgevraagd (die hadden een voorkeur voor de chocoladekoekjes). En vandaaruit werd ze naar de garage gestuurd, de doe-het-zelf  zaak en de garage van de quads. Het lag waarschijnlijk aan het tijdstip ( 4 uur is natuurlijk een ideaal tijdstip om eten te verkopen), want binnen de kortste keren was ze uitverkocht! Snel bijvullen en op naar de basisschool, de buren en de winkel van sinkel.

Daarna was het tijd om het geld te tellen. Wat denk je: al 100 dollar in het laatje! En dan moest ze nog langs de middelbare school, playcentre en de praktijk!  Al snel kwamen er nabestellingen. Daar had ik eigenlijk niet erg op gerekend. Ik bedoel, die chocoladekoekjes bak ik per 36 zeg maar. En als er dan  mensen zijn die er zonder blikken of blozen 20 bestellen, tesamen met nog een halve kilo pepernoten, dan breekt bij mij toch wel het zweet uit en krijg ik een lichtelijke vorm van hyperventilatie.

En toen mijn dochter met veel enthousiasme de straten weer op wilde om meer te verkopen en haar lijst meenam naar school, dook ik snel de keuken in om de uitstaande bestellingen te gaan bakken. Want geld is geld en alles wat we nu zouden opbrengen hoefden we straks niet te betalen. Terwijl het ene  in de oven stond, maakte ik het beslag voor de volgende koekjes en maakte ik vla, zodat we de eiwitten weer voor schuimpjes konden gebruiken.

Ik heb vorige week uren en uren in de keuken gestaan en ben erachter gekomen, dat er in mij niet echt een bakker schuilt. Ik heb honderden  anzac koekjes gebakken, duizenden schuimpjes de oven ingeschoven en veel te veel chocoladekoekjes ingepakt ( $2 per vier; die prijs had veel hoger moeten liggen!). Ik heb geen tijd genomen om te sporten, mail te lezen, blog te schrijven en zelfs het eten koken was een uitdaging, omdat er altijd iets in de oven stond. En de hele tijd stonk het huis naar chocoladekoekjes en pepernoten, bah! Mijn voeten waren moe, mijn rug was gevoelig en ik droomde zelfs van enge, grote koekjes die de oven uitholden nog voordat ze gaar waren.....

En nu heb ik net de glutenvije pepernoten uit de oven gehaald; dat was de laatste bestelling. Ik ben er he-le-maal klaar mee. Maar het was het waard: er is ruim $ 350 opgehaald! Dat betekent, dat het restant op haar rekening op school gaat en dat ze volgend jaar minder geld hoeft op te halen voor haar volgende trip.

En vanmorgen kwam er een moeder op me af, die vroeg of ze nog wat van die lekkere koekjes bij me kon bestellen. Sorry, maar het succes was zo groot, daar moet ik even van bijkomen. En ondertussen vertelt manlief me, dat dit toch wel een teken is, dat voor echt geld bakken misschien toch niet zo'n gek idee is.
Maar dan wil ik geen pepernoten bakken......

Geen opmerkingen:

Een reactie posten