Routines

Ik ben iemand die erg wel vaart bij routines heb ik gemerkt. Door de voorspelbaarheid van de week heb ik in mijn hoofd meer ruimte voor andere dingen, erg prettig.
Maar ik ben ook wel weer zo flexible dat ik goed kan omgaan met veranderde routines. Als ik dan maar in de vernieuwde situatie weer ene routine kan vinden is er niets aan de hand.

Wat er anders met me gebeurt? Ik ga dingen vergeten, maak enorme lange lijstjes zodat ik niets vergeet om vervolgens te vergeten waar ik de lijstjes had neergelegd, raak af en toe wat gefrustreerd maar verder gaat het wel goed.

Zo had ik voor de zomervakantie een routine: drie dagen per week werken, 5 uurtjes per dag. Op dinsdag stukje rennen, dan 's middags na de yoga kinderen ophalen en naar zwemles. Vrijdag boodschappen doen en het huis door en weekend vrij.
De eerste veranderingen kwamen toen ik werd opgegeven voor de halve marathon van Wanaka. Iets vaker en meer hardlopen kwam een beetje in het gedrang met mijn yoga avond op de donderdag. Maar de vakantie begon, dus voorlopig geen yoga en Marja begon blij aan de routine di-do-za hardlopen. Kinderen waren wel ineens thuis en moesten de eerste weken naar de opvang. Maar ook dat ging nog goed: op werkdagen kinderen afzetten, voordat ik naar huis ging weer ophalen ( niet een keer vergeten, toch een mooie score al zeg ik het zelf!).

En toen begon het bollenpellen......
Ik werk als administratief medewerker bij een bollenbedrijf. Maar zo in de loop van de tijd ben ik de HR erbij gaan doen. Voor mij hield dat in dat ik zorgde dat er vanaf januari zo'n 75 mensen aan de slag waren, in drie ploegen verdeeld: op het veld, in de schuur gedurende de dag en een nachtploeg. Contracten maken, werkschema's doorsturen zodat mensen betaald worden, dealen met arbeidsconflicten , zorgen voor de juiste  PPE gear ( personal protective equipment, jaja...). Dus mijn week veranderde ineens van 3 dagen per week 5 uur per dag naar 4 dagen per week 9-10 uur per dag.
En toen ging het mis.

Lijstjes kwijt, kinderen kwijt, schema's kwijt, huishouden van Jan Steen, boodschappen vergeten, verjaardagen vergeten... niks routine, niks voorspelbaarheid. Midden in die chaos kwamen mijn schoonouders langs. Inmiddels was het al een paar weken chaos en had ik daar ook weer een routine van weten te maken, dus er lag daadwerkerlijk weer eten in de kasten, ik wist waar de kinderen waren en mijn allergrootste redding was manlief: hij had vakantie dus kon ik alles een beetje loslaten.

Het hardlopen natuurlijk niet want training is training. Mijn studie was ik helemaal vergeten. De laatste week van de vakantie zijn we een weekje op vakantie geweest naar Wanaka. Helemaal geweldig! Ik kwam helemaal bij en had zowaar een vakantie gevoel. Na deze veel te korte week gingen de kinderen ineens weer naar school ( echt? 6 weken al voorbij? Maar ik heb helemaal niets meegemaakt van deze zomervakantie!).

En toen kon ik bijna weer terug in mijn eigen routine.

Bijna.

Want ik had nog een paar vrije dagen staan, omdat ik met Fons de Routeburn zou gaan lopen. Helaas had hij te veel last van zijn rug, waardoor we er een twee daagse road trip van hebben gemaakt, foto's volgen.

Inmiddels zijn nu mijn schoonouders weer weg, de grootsts drukte op mijn werk is voorbij (31 miljoen bollen verwerkt, das geen kattaplas zeg maar).

En nu ik weer drie dagen in de week werk ( dinsdag vrij, geen yoga maar rennen), op vrijdag mijn boodschappen weer doe en ik weer op de onderdagavond naar de yoga kan, kwam ik erachter, dat ik al heel lang niet meer had geschreven op t blog. Gewoon helemaal uit mijn routine. Het zal zelfs niet meer in mijn hoofd.
Terwijl ik normaal gesproken regelmatig nog ideetjes had om over te schrijven.

Dus nu ga ik er weer mijn routine van maken. Naast mijn rondjes rennen ( die worden trouwens als aardig lang kan ik zeggen), werk, huishouden en studie heb ik weer ruimte in mijn hoofd om even te zitten en na te denken over mijn leven hier. Of gewoon een excuus om nog even niet aan de was te beginnen. Dat was namelijk ook een routine.....