zondag 5 augustus 2012

(anti) stress? (Marja)

In mijn zoektocht om even wat stoom af te blazen in combinatie met de onregelmatige werktijden van manlief, kwam ik ruim twee maanden geleden uit op hardlopen. Ik ben begonnen met een app: from couchpotato till 5k in nine weeks. Minuutje hard(er) lopen, twee minuten uithijgen. Perfect voor iemand zoals ik; al negen jaar alleen maar naar sporters gekeken en traplopen als mijn voornaamste dagelijkse lichaamsbeweging.
Drie keer in de week trok ik de schoenen aan en het gaat goed!
De 5 km heb ik er al opzitten en ik ben nu aan het trainen voor de 10. In NZ heb je waanzinnig mooie hardloopwedstrijden door mooie gebieden en ik heb nu toch wel de smaak te pakken.
....en ben stiekem wel verslaafd geraakt.

Ik loop inmiddels met een andere app, die verschillende programma's heeft.
Een die bijhoudt hoeveel km je hebt gelopen, een intervaltraining en meer van dat. De eerste keer lange loop hield hij er drie keer mee op, zodat mijn "vrienden" op internet niet konden zien  dat ik met een intervaltraining er al 10 km op had zitten.
Dat stak. Dus de keer erop ben ik met de intervaltraining van die app zelf gaan lopen. Waterdicht plan, kan er geen storing komen met andere applicaties. En ik zag de bewonderende commentaren al voor me: wat goed gelopen, knap hoor.... offe...ik doe het je niet na (doet het erg goed voor mijn ego...)

Maar tijdens mijn lopen kwam ik erachter, dat nu het aantal gelopen km niet te horen was! De eerste 5 kilometers maakte ik me er erg druk om; daarna was ik te veel bezig om mijn tijden vol te maken zonder om te vallen om me daar erg druk over te maken. Maar toen ik dichterbij huis kwam, wilde ik toch wel heel graag die 10 km op mijn naam hebben staan. Dus toen ik uiteindelijk langs huis rende  (of sjokte, tis maar hoe je er naar kijkt ), gilde ik door het open keukenraam: zit ik al op de 10???
Het antwoord was bevestigend, zodat ik als een leeggelopen ballon mezelf op een van de stoelen voor het huis kon laten klappen. Een van de buurvrouwen kwam net thuis van het uitlaten van haar hond en keek me ietwat meewarig aan.

Maar ik wil voordat we weggaan de 10 km in een keer lopen, niet in etappes. Dus lig ik nu 's avonds in bed te bedenken wanneer ik wat moet lopen, ik speur op buienradar of ik nog droog een rondje van een uur kan lopen en ik bedenk zelf schema's en rondjes om aan mijn tijden en afstanden te komen. En ergens van de week (het zal een uur of 3 's nachts zijn) bedacht ik me, dat het doel van het hardlopen nou juist was, dat dit nou net niet de bedoeling was van dat hardlopen....maar wat is dit leuk!
Ik ga denk ik binnenkort eens een gooi doen. Haal ik het levend en wel, dan ga ik het overal vertellen. Zo niet, dan was dit natuurlijk de bedoeling en lag het ook aan het weer/schoenen/vermoeidheid!
Dat zeg ik, waterdicht plan!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten