Columniste (Marja)

Jaja, mijn gezwoeg en geploeter was niet voor niets: ik mag schrijven!
Vanaf ergens volgende maand, mag ik mijzelf columniste noemen van een NZ site! Ik moet nog wel even een proefieltje van 200 woorden sturen en een leuke foto van mezelf (tuurlijk, net mijn sterke punten....) en dan ga ik online.
Het is de bedoeling, dat ik eens per maand een stukje instuur en dat wordt dan geplaatst. Cool he!

Dan wordt het nu tijd voor de volgende utidaging denk ik, want anders zou ik me maar gaan vervelen.... ik dacht zelf, aan het schrijven van een boek. Over het gezinsleven  en moederschap in een ander land. Ik weet nog niet of het uitgangs punt wordt: ook doen/nooit aan beginnen, maar dat zie al schrijvend wel. En als ik mezelf dan opsluit in mijn vakantiehuisje aan de westkust (want schrijvers hebben rust nodig om te kunnen schrijven ), terwijl de kok voor mij kookt en de nanny mijn kinderen bezighoudt, kan ik mezelf verliezen in mijn boek.

En af en toe ga ik dan naar NL, om dan op beurzen en seminars lezingen te geven over het moederschap in combinatie met eigen ambities, het leven in het buitenland, de verschillen in opvoeding. Ik kan de mensen in NL een speigel voorhouden. De mensen zullen in de rij staan voor een persoonlijke sessie met mij, zodat ik ze kan coachen door de moeilijke tijd met ingewikkelde levensvragen die het opvoeden van kinderen met zich meebrengt (in die tijd zorgt de nanny nog steeds goed voor ze, want Fons gaat natuurlijk met me mee en dan wil ik verder geen gezeik aan mijn hoofd van ruziende kids; leidt veel te veel af). Mensen zullen mij zien als een autoriteit op dit gebied en mijn mening zal zwaar wegen bij besluitvormingen omtrend de nieuwe onderwijswet, cao-onderhandelingen en debatten in de tweede kamer.

Ik vang bakken met geld, zodat Fons en ik er samen even tussenuit kunnen naar Hawaii of Fiji, zodat we onszelf even kunnen opladen van alle stress.

Zoiets dus.....

...


Zucht....


Of ik ga nu gewoon toch maar die poepluier verschonen, de was uit de machine halen en nog even snel de supermarkt in om de vergeten boodschappen te halen..... keuzes, keuzes, keuzes....