donderdag 28 februari 2013

Ouderhulp (Marja)

In NL was ik lid van de oudervereniging op de basisschool. Hier hebben ze ook zoiets: FOSS. Dat betekent Friends Of Springland School.
In NL ben je als oudervereniging bezig met onder andere het organiseren van het schoolreisje, 11 november, 5 dec, kerst, schoolfotograaf ed. En als het opkomt, kan je er zoveel taken bijmaken als je zelf wil: luizencontrole, schoolbibliotheek, avondvierdaagse. Kortom, een leuke hobby voor ouders die niet weten van ze met al die tijd moeten doen als de kids op school zitten.

Het leek me leuk om lid te worden van de FOSS, om zo wat andere ouders te leren kennen. Gisteren was de eerste vergadering. En eerlijk gezegd, snapte ik er niet echt veel van het eerste half uur. Ik zat met mijn Nederlandse hoofd op te wachten tot we de commissies gingen verdelen, wie wanneer waar in actie ging komen en dan nog wat discussies hier en daar. Maar het schoolsysteem zit totaal anders in elkaar. De ouders betalen hier een vrijwillige oudebijdrage, maar dat dekt eigenlijk niks. Pennen en schriften worden door de ouders zelf betaald, voor alle uitjes wordt een eigen bijdrage gevraagd. Toch doet de FOSS eigenlijk niets anders dan het hele jaar door geld aftroggelen van de gemeenschap (in een net woord heet dat fundraiser). Er is ieder jaar een gala, quiz avonden, morning tea fundraisers (daarover straks meer), kaft verkoop als fundraiser, noem maar op.
En van dat geld wordt het zwembad op school opgeknapt, gaan de seniors op kamp (voor een deel), worden er leesboeken gekocht, maken de juniors een boottocht door de sounds. Er worden smartboards gekocht, computers aangeschaft, nieuwe lesmethodes gekocht. De school krijgt niet zo veel geld van de regering en is dus voor ene heel groot deel afhankelijk van deze fundraisers. En niet alleen deze school, alle scholen in Blenheim hebben dit zelfde probleem. De ene school heeft dus een voorjaarsfair,  de andere heeft een vuurwerkshow, een school buiten het dorp doet een groot festival valk voor kerst en verkoopt daar kerstbomen. Iedere school heeft op een ander tijdtip zijn grootste fundraiser en iedereen zorgt ervoor, elkaar hiermee niet voor de voeten te lopen.
En ik zat erbij, op die vergadering. Wanhopig probeerde ik alles te volgen, maar omdat het iets is waar ik totaal niet mee bekend ben en de dames er een behoorlijk tempo in hadden, is er een groot deel langs me heen gegaan.

Maar goed, ik heb er zin in en ga wel zien, of ik met mijn Hollandse achtergrond nog een steentje kan bijdragen. Want handel schijnt toch wel in de Nederlanders te zitten, dus ik hoef alleen maar die bron op te sporen en aan te boren. En dan loopt Springland School binnen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten