zaterdag 9 februari 2013

Vrouwenzaken (Marja)

Even een stukje met vrouwenzaken er in..... en vooruit, er zit ook een klein stukje voor mannen bij.
Maar goed, het gaat om het volgende. In NL wist ik alle merken te vinden , had ik mijn voorkeur als het ging om shampoo, zeep, tandpasta en wasmiddel. Hier ben ik al een paar maanden aan het testen of cuddles een goed merk wasverzachter is, of de chocolade van Whittakers beter is dan die van Cadbury en welk brood het minst slecht smaakt (echt, in NL zijn we verwend op dat gebied!).

Eens per maand heb ik ook maandverband nodig. Maar waar ik in NL feilloos het juiste schap indook, heb ik hier eindeloos staan twijfelen. En ik heb  hernieuwd respect gekregen voor mannen, die met een lijstje de supermarkt ingestuurd worden waar alleen maar " maandverband" op staat. Dik, dun, met of zonder vleugels, een vleugje balsem erin, een parfummetje om eventuele luchtjes ver verdoezelen, voor de dag of de nacht, ook geschikt voor incontinentie, extra lang, het is er allemaal. Ik wist wat ik wel en niet wilde, maar zelfs toen zag ik door de bomen het bos niet meer. Want ieder merk heeft zo zijn eigen dingen. En ik wilde het in een keer goed doen, anders zou ik echt even een paar nare dagen tegemoet gaan ( en ik kan je zeggen, dat ik dan toch al niet op mijn best ben...)
Het is me uiteindelijk gelukt ( en dat binnen 6 maanden) en nu loop ik weer net zo zelfverzekerd door de supermarkt als voorheen. Maar als ik dan zo'n man zie staan kijken bij het vak, met zo'n wezenloze blik in zijn ogen, heb ik het wel te doen. Sommig komen dan nog op het lumineuze idee om vrouwlief dan maar even te bellen. Dan blijf ik stiekem even treuzelen, want dat zijn voor mij toch wel gouden momentjes. Een man maakte een foto van de verpakking, stuurde die op, om daarna op zoek te gaan naar een andere verpakking. Dat tafereel herhaalde zich een keer of wat, tot hij met een zeer ingenomen blik het juiste pakketje in het karretje deed. Missie geslaagd, hij had helemaal alleeen maandverband gehaald voor zijn vrouw. Goed, het is niet hetzelfde als een bizon schieten, maar volgens mij  was de voldoening er niet minder om.
En ik, als een van de zeldzame vrouwen die ook daar geweest was, had respect voor hem. Hij kwam, zag en overwon.
Zo, en nu is het tijd voor chocolade, een grote kop thee en een zielig boek!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten