Een tijdje terug had ik het over het feit, dat we nu in een snoepwinkel wonen maar dat ons zakgeld is afgepakt. We zijn toen gaan rondkijken naar een andere plek om te gaan werken. De plek moest meer betalen, maar wel leuk zijn voor ons om te leven. Op nzlocums stonden diverse vacatures. We hadden de oude werkplek van Fons gebeld, maar die hadden net een contract aan een andere dokter aangeboden. Dat was balen.
Een van de andere opties was Tapanui. En vergelijkbare situatie met Otautau. Klein, maar op twee uur rijden van grote steden en op anderhalf uur rijden van een internationaal vliegveld (voor als we dan naar Fiji op vakantie zouden willen gaan, dat idee).
En wat bleek: ook zijn hadden net een voorstel uitgedaan naar een andere dokter! En omdat we niet zomaar ergens wilden gaan zitten, hebben we toen maar besloten om het erbij te laten. Dus duimen dat er niets misgaat en over een jaartje maar weer opnieuw kijken.
Todat Tapanui terugbelde. Ze waren toch wel geinteresseerd en wilde met Fons een gesprek aangaan om verder te snuffelen aan ons.
Dat gesprek is er geweest en we zijn uiteindelijk gaan onderhandelen. Want Fons wilde minder werken voor meer geld en de werkgever wilde dat weer een beetje andersom. Uiteindelijk zijn we elkaar in het midden tegengekomen. Het waren zeer stressvolle weken kan ik je zeggen. Er zijn diverse slapeloze nachten geweest, twijfel of we wel de juiste beslissing aan het nemen waren.
Maar we zijn er wel mee doorgegaan.
Het contract is inmiddels getekend, Fons zijn drie maanden opzegtermijn zijn ingegaan en halverwege juli (midden in de winter!) gaan we naar de provincie Otago verhuizen! Aan de voet van de Blue Mountains.
Hier een link met wat plaatjes:
tapanui
De kinderen waren erg boos en verdrietig, (en dat was ook erg logisch) omdat ze nu weer ergens anders moeten gaan wennen. En wij waren dat ook. Want we waren hierheen gekomen met een bepaald idee, een bepaalde verwachtig en het is best wel zuur, als dat allemaal heel anders uitpakt dan dat je had gehoopt.
Het stof is inmiddels bij iedereen een beetje gedaald en zo langzamerhand zien we er ook wel weer het avontuur van in. Want straks heeft Fons betaald vrij tijdens de feestdagen en vakantie, dus we kunnen op pad om te ontdekken in wat voor mooi land we hier nu eigenlijk wonen!
Maar daar wachten we wel mee, tot het weer zomer wordt. Want de winters in Otago zijn kouder dan hier in Marlborough. Met sneeuw.... aan de voet van de heuvels.... gelukkig hebben we de slee dus niet voor niets mee genomen!
Maar een zwembad in de tuin hebben we niet meer. Welllicht kunnen we sparen voor een jacuzzi, om dat gemis goed te maken.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten