Ritje achtbaan (Marja)

Vandaag was de laatste dag op school. Ergens was ik me bewust van het feit, dat het wel eens emotioneel zou kunnen worden. Mijn ene dochter had me  er al op voorbereid; in tranen vertelde ze me , dat ze iedereen zo zou gaan missen. En dat ze een afscheidstoespraak wilde houden. En dat ze vast heel hard zou gaan huilen op school.
Maar omdat er ook op school zelf nog het een en ander ging gebeuren waar ik bij betrokken was, dacht ik wel onder de meeste  ellende uit te kunnen komen. Gewoon even snel een blik naar binnen werpen tijdens het afscheid, handkusjes hier en daar, paar leuke fotootjes schieten en weer door met de dagelijkse dingen.
Maar zoals veel dingen de laatste tijd, liep alles weer anders. Dus voor ik het doorhad, bevond ik mijzelf midden in een klas, waar net een lievelingsliedje gedraaid zou worden....Bij gebrek aan zakdoeken ben ik maar even de klas uitgevlucht.
Toch wel heftig hoor, om nu even met de neus op de feiten gedrukt te worden!
En om 13.00 uur, toen de school uitging, kwamen er nog wat ouders even persoonlijk afscheid  nemen.

Ik heb me keurig gehouden, maar het was wel zwaar. Ik voelde me, alsof ik emotioneel gezien in Joris en de draak was geweest...
Dit was een Serieuze Echte Laatste Keer.

Op naar de volgende. Nog 5 weken te gaan....