vrijdag 8 april 2016

Sarah

Een vriendin van me is 50 jaar geworden. Dat wordt natuurlijk gevierd!

Ze  zijn Nederlands en kennen de Nederlandse tradities. Haar man had dus  gevraagd of ik een Sarah wilde maken voor haar. Natuurlijk leek me dat heel erg leuk om te doen. Ik hoefde dus niet lang na te denken over het antwoord.

Maar de enige Sarah die ik ooit had gemaakt was in 2005 geweest... en dat was gewoon een pop van zandkoekdeeg, niet echt iets bijzonders.

Maar nu wilde  ik er iets leuks van maken. Dsu nadat ik gevraagd had voor hoeveel personen de Sarah moest worden ( weetiknie), begon Het Nadenken. Want ik wilde wel iets leuks doen, maar er was zoveel mogelijk. Zou ik een taart maken? Of verschillende taarten aan elkaar maken a la Heel Holland Bakt ( of de Britse variant: The Great British Bake Off)? Of zou ik iets 3D maken van verschillende eetbare materialen?

Uiteindelijk besloot ik het thema ( jaja, ik had een heus thema) Nederland te gebruiken. Nog steeds niet met een duidelijk beeld of plan begon ik met bakken. En besloot het thema Nederland wat uit te breiden naar : door een Nederlandse vrouw gebakken. Dan kon ik iets meer kanten op. Dus binnen een paar dagen rook het huis heerlijk naar allemaal koekjes die de oven uit kwamen. Pepernoten, gevulde speculaas, banketstaven, lange vingers, biscotti, amandelkoekjes en meer heerlijkheden verlieten de oven en werden op een veilige plaats opgeborgen totdat ik wist wat en hoe de Sarah er uit zou gaan zien.

Het uiteindelijke resultaat was een Sarah van 85 cm lang. Gemaakt van boterkoek, pepernoten, gevulde speculaas, biscotti,  banketstaaf en marsepein. 


Ik was zelf erg te spreken over het resultaat.
En omdat ik veel te veel koekjes en andere probeersels over had, zitten we nu heerlijk aan de pepernoten bij de thee. De dagen worden ten slotte korter, de herfst is echt begonnen en als we dit vertalen naar NL zou het nu al begin oktober zijn, dus ver uit het seizoen zitten we dan niet.

Helaas had ik geen boterkoek extra gemaakt, maar mijn kinderen hebben die nog nooit gegeten en dat kan natuurlijk niet. Dus die gaan we binnenkort weer opnieuw maken, maar deze keer zal hij niet worden verwerkt in een Sarah. Deze koek gaan we zelf eten, nadat ik eerst een stuk heb gerend zodat ik zonder schuldgevoel een extra groot stuk kan nemen. Ik heb er nu al zin in! En als ik dan ook nog heel goed mijn best heb gedaan, kan er vast nog wel een stukje marsepein van af. En als ik dan heel erg hard mijn best heb gedaan, dan kan er vast nog wel een gevulde koek bij. En een triple chocolate cookie. En een amandelkoekje. En een paar lange vingers.

...

Dat gaat denk ik toch een lange run worden morgen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten