We zitten op dit moment in Dunedin. Het is de oudste stad van NZ en de Schotse invloeden zijn er nog duidelijk te merken. Het is een universiteitsstad en de hoeveelheid studenten ligt er rond de 25.000. Op een stad van ca 119.000 inwoners is dat niet niks. En dat maakt voor ons Dunedin een gezellige stad, waar veel buzz is die wij ontwend zijn.
We zijn de eerste avond in een grote supermarkt geweest en hebben onze ogen uitgekeken. Wijn, allemaal bijzondere kruiden, lekkere hapjes, mozzarella kaas, te veel om op te noemen! Het grote nadeel is, dat ik nu weet, dat al die dingen dus wel gewoon te verkrijgen zijn in NZ, maar dat ik er een rit van ruim twee uur (heen, niet terug) voor over moet hebben als ik me een keertje tegoed wil doen aan iets exclusiefs. Of een heerlijke curry bijvoorbeeld. Of lekkere sushi. Of gewoon een aantal winkels met een aanbod die meer in mijn smaak ligt dan dat van Invercargill.
Maar met 4 kinderen op sleeptouw winkelt het toch niet zo lekker als gewoon met zijn tweetjes.
Dus we hebben een strijdplan gemaakt. Vandaag (dinsdag) zijn we mat een trein op pad geweest, gevolgd door een toer door de Cadbury fabriek, een van de grootste chocolade verwerkers van NZ en Australie.
Morgen blijven de kinderen thuis, terwijl de volwassenen per twee de stad even kunnen verkennen. En dan zien we donderdag wel, waar we zin in hebben.
Maar goed, eerst de treinreis....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten