Piet! (Marja)

Op de A&P show kwam er een dochter van een vriendin naar ons toe met een brief. Wat bleek? Ze had een tijdje geleden een brief gestuurd naar Sinterklaas met daarin  de vraag, of zwarte Piet alsjeblieft naar Tapanui kon komen en ook naar de andere NL kindjes die in Tapanui woonden. En die ochtend had er dus een antwoord van Sinterklaas  in de brievenbus gelegen!

Hij had een Piet naar NZ gestuurd en die was zelfs al onderweg! Morgen , op zondagochtend, zou hij landen op het vliegveld in Invercargill en dan zou hij op visite komen. Dat was even nieuws dat verwerkt moets worden. En aangezien onze jongste telg nog niets wist avn een zwarte PIet of Sinterklaas, hebben wij dezelfde middag nog de intocht van de sint op de tv gekeken. Vol overgave werden er weer sinterklaasliedjes  gezongen ( hoe zat dat ook al weer met die fiets en die piet enzo...) en ik ben snel de keuken ingedoken om echte NL december lekkernijen te maken. Want Piet kwam al ietsje eerder, omdat hij natuurlijk snel terug moest naar NL om de sint te helpen  voor pakjesavond.

Dus vanmorgen zat ik al op tijd in de auto om Piet op te halen. En op weg naar de boerderij kwamen we J. tegen, de papa van die kindjes. Die boodt ons een lift aan dwars over het land, zodat we niet gezien werden terwijl we aankwamen rijden. En niemand had iets door. Dus Piet bonsde op de deur en gooide een paar handjes pepernoten naar binnen. Dat bleek een geweldig actie te zijn!

En met maar 1 huilend kind ( van de 9) was dat een goeie score vond ikzelf. Piet mocht in de versierde stoel zitten en vertelde dat hij reispiet was. Hij had uit het grote boek een bladzijde meegenomen en wist zo iets over ieder kind iets te vertellen.  En natuurlijk had hij een zak met kadootjes meegenomen, voor iedereen en een mooie chocoladeletter.

Iedereen heeft liedjes gezongen voor zwarte Piet (ja, ook die met die pepernoot in zijn wiel) en nadat we met zijn allen met piet op de foto waren geweest, is Piet weer naar huis gegaan.

Piet bij de melkstal. Ziet er goed uit, ondaks zo'n lange reis!

Goed luisteren naar de verhalen van de kinderen....

Tot slot moet ik toch nog even iets kwijt over het pak van Piet. Als ik niet beter zou weten, zou ik denken, dat dit pak met iemand uit NL was meegekomen ergens na de tweede wereldoorlog en daarna jaren en jaren ergens bij een Dutch society in Invercargill in een doos had gelegen. Zo'n vereniging, waar het jongste lid 70 jaar oud is.

Maar ik weet wel beter..... deze Piet kwam rechtstreeks uit NL met het vliegtuig.... ik heb hem zelf opgehaald! Wat wel fascinerend was vond voorla mijn oudste, dat deze piet zo goed Nederlands sprak en hij echt zo ontzettend snel uit Invercargill hier was... erg bijzonder allemaal....