Even helpen (Marja)

Hier in Tapanui is een speelgoedbieb, een toylibrary. En eens per jaar moet er een inventarisatie gedaan worden. Natuurlijk had ik al heel snel ja gezegd  (altijd op zoek naar inspiratie voor een stukje op het blog weet je). Fons is eerst eerder op de avond naar een bijeenkomst op school gegaan en hij was om 20:30 uur thuis. Ik heb voor de zekerheid maar even gebeld of ze nog hulp nodig hadden (want anders moest ik msschien wel 5 minuten voor niks lopen),maar er werd mij verzekerd, dat ze nog hulp nodig hadden. En inderdaad: ermoest nog veel, heel veel speelgoed nagekeken worden!

Alles, maar dan ook alles moest geteld en bekeken worden. Wist je bijvoorbeeld dat er in het spelletje slagschip 140 witte en 60 rode pinnetjes zitten? En dat er soms wel 150 onderdelen van een bouwwerk in een doos passen?

En ik dacht slim te zijn, om de makkelijke artikelen eruit te kiezen (iets in de zin van: 1 loopfiets: check!, een tipt: ook check) . Maar die waren er al bijna niet meer, dus op een gegeven moment lag ik op de grond de onderdelen van een houten manege te tellen (veel te veel zeg...) en de onderdelen van een duplo politiestation bij elkaar te zoeken....


Om 23:30 vond ik het wel geweest. We waren bijna klaar, het bier was op, de crackers en schuimpjes ook, dus ik ben gegaan. Maar opnieuw respect voor alle vrijwilligers die die allemaal op poten hebben gezet en dit onderhouden: petje af!

En toen vond ik nog een boer, behorende bij artikel 56.... ga maar zoeken, hij staat daar ergens!