Rondje rennen (Marja)

Ik ben het hardlopen weer min of meer aan het oppakken.  En van de 10 km wil ik nu langzamerhand verder gaan; eens kijken  of ik dat kan. Dat houdt wel in, dat ik weer op zoek moet naar nieuwe rondjes hier. In NL had Fons de weg al vrij gemaakt: die afslag is 8 km, die afslag 10 km, dat rondje 12 km en zo voort.
Dank zij mapometer op internet ben ik al een paar avonden van te voren aan het kijken welke wegen ik moet volgen om op mijn gewenste aantal km uit te komen. Maar omdat de kaart van Blenheim nog niet helemaal goed in mijn hoofd zit,  vond ik mijzelf vorige week al hardlopend terug tussen het winkelende publiek in het centrum (afslag te vroeg genomen).  En dat op zaterdag, de drukste dag van de week..... Maar goed, ik was wel mijn eerste bekende tegengekomen (joepie! Weer een mijlpaal), dus dat was ook wel weer wat.
Vanmorgen had ik een mooie route langs de rivier uitgestippeld. Ene kant heen, in het centrum bruggetje over, andere kant terug. Eitje.
Dacht ik...

Want ergens halverwege ging het voetpad weg van de rivier en zat ik weer in het centrum op zaterdag ochtend. Uiteindelijk vond ik weer een toegang  (via een steile trap), om weer langs de rivier aan de terugweg te beginnen. Maar bij een kruising twijfelde ik en heb even de weg gevraagd. Maar deze mensen wilde mij hetzelfde vragen, dus ik heb de gok genomen en ben over een smal weggetje richting de weg gelopen. Althans, dat dacht ik. Maar terwijl aan mijn kant van de rivier het paadje smaller en smaller werd, zag ik ineens, dat aan de andere kant van de rivier er gewoon nog een verhard voetpad liep. Uiteindelijk heb ik door het hoge gras gelopen/gerend, mezelf afvragend of ik dat hele eind zo weer terug moest ploeteren. Uiteindelijk (voor mijn gevoel na 3 km) kwam ik een vriendelijke mevrouw tegen die mij vertelde, dat er twee parallel-wegen zijn langs de rivier. eentje die iedereen neemt (duh....verhard) en dit ponypad, waar alleen mensen lopen die een hond uitlaten en even rustig willen wandelen. Maar ze verzekerde me, dat ik op de goede weg was. Nog even tussen de schuren door rennen, de gravelweg pakken en dan zou ik achter de houtzagerij uitkomen, waarvandaan ik de weg zou opkunnen. Zo gezegd , zo gedaan. En omdat ik loop met endomondo, kreeg ik tijdens mijn tocht ook nog eens aanmoedigingen vanuit Nederland, erg welkom op zo'n moment kan ik je zeggen!
Maar goed, mijn 11,68 km zitten er weer op voor vandaag en ik ga de volgende keer denk ik gewoon maar een blokje om: te veel avontuur is niet goed voor een mens!