Stoere chick (Marja)

De oudste is weer veilig thuis aangekomen afgelopen vrijdag. Na een midweek vol activiteiten (waarvan giraffen voeren er eentje was, net als slapen in de dierentuin en een speurtocht door heel Wellington), kwam ze bekaf thuis.
De overtocht met de ferry staat er om bekend, dat ze kan  zorgen voor een behoorlijk percentage aan zeezieke passagiers.  En deze retour was daarop geen uitzondering. Op de heenweg waren er 3 leerlingen NIET ziek.... volgens mij heeft niemand het geluk gehad op de terugreis. Kinderen lagen op de grond binnen en buiten, of ze nu pilletjes hadden genomen of niet.

stoere chick of wat?

De oudste heeft het super gedaan. Een kind wat het nog heerlijk vindt bij ons als ouders, nog heel graag tegen ons aankruipt en op school vaak nog om een extra knuffel bedelt, is nu gewoon een week weggeweest. In land waar ze nog nooit eerder was geweest en een week lang alleen maar een taal heeft gesproken, die ze een half jaar terug nog helemaal niet sprak. Met mensen die ze tot 3 maanden terug nog helemaal niet kende en geen zekerheid dat ze opgehaald kon worden binnen een dag als dat nodig zou zijn.

Ik denk, dat ze zich dit allemaal niet heeft beseft, toen ze aan het rondkijken was in het Te Papa museum.
Maar wij zijn er des te meer mee bezig geweest.
Toen we besloten hadden om hier heen te gaan, was een van mijn grootste zorgen, dat  mijn kinderen hier niet zouden kunnen aarden. Dit is wel een van de grootste bewijzen wat mij betreft: het zit wel goed met dat stel van mij hier!

Google tough chick en krijg een kuiken tegen anale kanker.....ik wilde hem jullie niet onthouden!