Zachtjes gaan de paardevoetjes.... (Marja)

8.30 uur: het is een graad of 5 en met mijn adem maak ik wolkjes die je goed kan zien in de zon, die net opgegaan is.  In mijn winterjas, handen in mijn zakken, breng ik de kinderen naar school. Brrr..... koud weer. Naast me loopt mijn jongste dochter. Ze is, net als zoonlief, in een korte broek en t-shirt gekleed. Wel een trui eroverheen, maar het helpt niet veel; het kippenvel staat duimendik op hun blote benen. Gelukkig heb ik , behalve een shirt met lange mouwen, een lekker  warm vest onder mijn jas aan en heb ik het niet zo koud.

Een uurtje later (het is inmiddels 10.00 uur) stap ik  de auto in om boodschappen te doen. De zon schijnt inmiddels weer op volle kracht en de thermometer laat nu een temperatuur van 16 graden zien. Mijn dikke jas gaat uit; alleen met mijn dikke vest is het in de zon prima te doen!
 In huis is het nog steeds fris en ik laat mijn vest dan ook lekker aan, terwijl ik aan het huishouden ga.

15.00 uur; de school gaat uit. Ik sta in mijn shirt en dikke vest (want nog steeds fris in huis) te puffen op het plein.   Het is inmiddels 24 graden buiten en het windje zorgt ervoor, dat het zeer aangenaam vertoeven is buiten. Naast mij staat een groepje moeders, gekleed in leuke zomerjurkjes en slippers aan hun voeten. Hun wapperende rokken lijken te spotten met mijn veel te warme outfit.
De kinderen rennen uit school naar me toe in hun korte broek en t-shirt. Ik stuur ze nog een keertje terug om hun fleece trui te halen, want die hebben ze morgenochtend weer nodig.

16.30: we hebben afternoon tea gehad , het huis is nu heerlijk doorgewarmd door de zon en ik heb nu eindelijk ook een shirtje met korte mouwen aan. Lekker zo! In mijn shirtje sta ik een uurtje later te puffen boven het fornuis. De jongste dochter wil graag pepernoten mee, dus het deeg is gemaakt en staat nu te rusten in een koele kamer in huis. Ik voel het zweet in een straaltje langs mijn rug naar beneden lopen en wilde, dat ik het filter in het zwembad niet een maand terug had uitgedaan....

19.30: de zon gaat onder en alles begint af te koelen. de ramen zijn inmiddels al dicht vanwege de muggen, de gordijnen zijn gesloten en ik heb maar weer een shirt met lange mouwen aangetrokken.  In het nieuwe gedeelte van het huis is het heerlijk, in het oude deel merk  ik ook, dat de zon ondergaat.

21.00: met een beker chai thee zit ik op een stoel. Lekker warm, zo om mijn handen! Het huis ruikt inmiddels naar de pepernoten, die in de oven staan te bakken. Ik heb het koud, ondanks mijn vest en besluit, om de gaskachel aan te zetten. het doet me denken aan de tijd, dat Fons en ik net samen woonden op de Weenixhof; daar hadden we ook een gashaard. Als snel wordt de kou verdreven  en begin ik eindelijk door te warmen. Wat gezellig!

Ik kijk vanuit mijn ooghoeken naar de gashaard en bedenk me, dat ik er eigenlijk een paar schoenen voor wil zetten, met wat wortels erin..... En zonder dat ik er erg in heb, begin ik een sinterklaasliedje te neurien.

oh, kom er eens kijken.....

Maart zeg je? Bijna pasen?

Mijn gevoel voor seizoenen en maanden van het jaar is totaal overhoop gehaald en eigenlijk is dit wel eens leuk: gewoon iets vieren omdat je je zo voelt en niet, omdat de commercie vindt dat het moet. Maar omdat de temperatuurverschillen in een dag zo groot zijn, ben ik in een dag ook nog eens de draad kwijt. En de vraag : wat moet ik aan vandaag? , Kan nu heel simpel worden beantwoord: laagjes, veel laagjes..... en al die laagjes bij je in de buurt houden, want je hebt ze in een dag allemaal nodig!