Sneeuw (Marja)

Iedereen werd er al een paar dagen wat onrustig van. Het is hier in NZ de warmste winter ooit. Maar nu werd er sneeuw verwacht! Met windvlagen, dus er werd direct heel kordaat een weerswaarschuwing het land ingestuurd. Met sneeuw tot op zeeniveau in Otago, delen van Canterbury en Southland en tot op 400 meter en hoger in delen van het noordereiland.

De boeren werden gewaarschuwd, dat dit weerstype er om bekend staat, dat het vee hierdoor van slag kan raken  met alle gevolgen van dien. Op playcentre hoorde ik de verhalen van de moeders, die erg overeenkwamen met de verhalen die Fons hoorde op de praktijk: over dat er in september eigenlijk ieder jaar nog wel een dik pak sneeuw valt.  Zeker tijdens het lammerseizoen. En dat dan de buren hun schapen niet meer kunnen vinden. En dat de veeboeren hun vee uit de sneeuw moeten graven. En dat de sneeuw wel een paar dagen blijft liggen. En dat de school dan dicht is.

Het was heldere taal met een duidelijk signaal. Omdat de sneeuw een dag later werd verwacht ( de dag dat ik  voor een cursus naar een confentiecentrum moest op een uur rijden van Tapanui), nam ik meteen voorzorgsmaatregelen: voorraden werden aangevuld, alles werd klaargezet voor een dagje thuis met de kinderen, het hout werd gehakt om ons van warmte te voorzien. De dieseltank van de cv was gelukkig bijgevuld dus we zouden de sneeuwdagen wel overlevn. Toch was het een gek idee: dinsdag was het nog 16 graden en liep ik zonder jas naar buiten om woensdag in de verwachte sneeuw wakker te worden!

Maar woensdagochtend: geen sneeuw. Het was wel duidelijk afgekoeld en de donkere wolken aan de horizon voorspelde niet veel goed. We zijn voor de zekerheid maar met de 4WD naar de cursus gereden, want die kon eventueel op weg naar huis door de sneeuw ploegen.

Maar helaas...... wel heel veel regen (wat meer dan welkom was na al die droogte), meer regen en een hoosbui, maar geen sneeuw. Dus zwaar teleurgestelde kinderen thuis uit school (die hadden het zich heel anders voorgesteld, die zware sneeuwstorm) en ikzelf was ook wel een beetje teleugesteld.
Maar wat niet is kan nog komen. Het lammeren is net begonnen en september duurt nog ruim drie weken. Voor de zekerheid zal ik mijn voorraden maar een beetje op peil houden en de houtvoorraad in de gaten houden. Want om naar NL een foto te sturen van een ingesneeuwd huis lijkt me wel gaaf! (Fons is dan de enige die de deur uitmoet, dus die kan meteen even het pad sneeuwvrij maken voor de foto. dan hoef ik er niet ui in die kou).  Zeker nu NL gebukt gaat onder de warmste start van de septembermaand in lange, lange tijd.

Zo gaat het er dan uitzien.....