zondag 10 maart 2013

Iets met Murphy (Marja)

Je hebt van die periodes dat alles voor de wind gaat. Dat zijn die periodes dat het leven je toelacht, alles wat je wil gebeurt zonder moeite en je cruised door het leven zoals ik dat hier heb horen zeggen.

En dan heb je ook nog een tegenhanger. Dat zijn de periodes, waarin de wasmachine en de droger het op het zelfde moment begeven, de belasting met een naheffing komt, die je amper kunt betalen, omdat je net je auto hebt laten uitdeuken. Terwijl je nog bezig bent met de afwikkelingen van die inbraak. Zoiets zeg maar.

Ik ben soms best wel een beetje bijgelovig. Ik kijk naar signalen, zodat ik keuzes kan maken.  En dan niet in de zin van: als het stoplicht op groen staat is dat ook een groen licht voor NZ. Een beetje uitdaging en detective werk moet er wel inzitten, nietwaar?
In NL wees alles erop, dat we hierheen moesten. Maar ik moet  heel eerlijk bekennen, dat ik soms erg selectief ben in het bekijken van die signalen, omdat de uitkomst me dan beter uitkomt. (Probeer het eens, leven wordt een stuk interessanter kan ik je zeggen!). En ik wilde gewoon graag weer terug!

De vorige keer in NZ ging alles zo gladjes, echt een eitje. Maar nu zijn we al een half jaar aan het horten en stoten met instanties en overheden. Toch vinden we het nog geweldig hier. Maar zou dat allemaal iets te betekenen hebben? Zegt het Lot dat we terugmoeten? Of worden we getest? Of moeten we ergens anders naar toe? Of heeft de wet van Murphy ons nu gewoon in zijn greep en is de pech-periode nu even aan de gang?
Het toppunt van alles was de deksel van mijn pan. Zo'n mooie glazen deksel, zodat je kunt zien wat er in je pannetje gebeurt.
De pasta kookte, vuur laag en de deksel erop. Bij de eerste krak registreerde het geluid niet helemaal in mijn hoofd, maar een luide knal met het geluid van brekend glas deed mij snel naar mijn pannetje kijken.
De deksel was gesprongen en al het glas lag  in mijn pasta!




We hadden die pannenset op een veiling gekocht, dus verhaal gaan halen zit er niet in.

Ik weet hoe de wet van Murphy doorwerkt op alle gebieden. De droger staat dus voorlopig even uit, de auto laat ik even staan en we eten al drie dagen brood, zodat ik het gasstel niet hoef te gebruiken. Maar de pepernoten waren wel weer geslaagd, nadat ze vorige week als totale mislukkelingen uit de oven waren gekomen. Zou dat betekenen, dat we het ergste hebben gehad?  En dat het vanaf nu weer alles goed zal gaan?
Hmmm.... toch maar weer eens een lotto ticket kopen, wie weet......

Geen opmerkingen:

Een reactie posten