Een van de onderwerpen was het schoolgala, de grootste fundraiser voor deze school. Er is dan van alles te doen: veilingen, rommelmarkt, springkussens, eten en drinken, optredens, schminken, noem maar op.
Een van de moeders op de vergadering opperde, dat de bbq zo'n succes was, met de sizzling sausages. Die zijn er ALTIJD. Bij iedere run, bij iedere actie, overals zijn er worstjes op de bbq.
Maar er werd geopperd, of het ook niet leuk was, om eens een keer een varken aan het spit te hebben. Een van de vaders van school scheen als hobby jagen te hebben en dan kon die mooi wat schieten voor het gala. Ik begon al een lach in te zetten ( wat een mop, een varken schieteeehhh.....oh... jullie menen het), maar slikte die al snel weer in. Want een andere moeder opperde het andere briljante idee, om er een wedstrijd van te maken. Dat hadden ze in Havelock onlangs gedaan, de karkassen hingen allemaal in een rij aan het dak van een van de winkels langs de hoofdweg. Dat vond ze wel een mooi gezicht.
En mocht een varken niet lukken, dan had een van de ouders vast wel een lammetje over voor die dag.
En ik....ik zat heel hard mijn best te doen om te snappen of ik alles wel goed begrepen had. Of ze echt zeiden wat ik dacht dat er verteld werd.
Nu weet ik, dat jagen hier een geliefde hobby is. En vaak ook noodzakelijk. In NZ komen er van origine geen zoogdieren voor. Alle herten, wilde zwijnen, possums en andere dieren zijn allemaal gekomen door de mensen. En omdat ze geen natuurlijke vijanden hebben, vreten ze de inheemse bloemen en planten aan gort. Dus verstandelijk weet ik, dat het moet.
Maar om dit zo te horen... Ik zat er met mijn Hollandse hart, waar de mussen bijgevoerd worden, waar er wegen en tunnels gegraven worden om de zwijntjes veilig de weg over te laten steken. En hier worden ze afgeschoten om aan het spit te eindigen op een schoolfeestje! Dag bambi, we eten reerug vandaag..... niet je geluksdag vandaag!
Het duurde even, voordat ik dit een plekje kon geven. Dat is toch wel een stukje red neck cultuur in mijn ogen; het heeft iets barbaars.
Deze heeft mazzel! |
De rest van de vergadering heb ik aan Bambi gedacht.... en aan Babe.... en aan Chase, het lammetje wat we als huisdier hebben gehad..... misschien duurt het iets langer dan ik dacht, om mezelf de kiwi-cultuur helemaal eigen te maken.....
Die eco tours zijn geweldig, het recyclen doen ze hier fanatastisch, en dit denk ik ook wel.... behoud van eigen natuur....maar dan hoef je er niet zoveel lol in te hebben en ik vind, dat al die hertjes een mooie begrafenis verdienen. Misschien kan ik dat eens opperen tijdens de vergadering de volgende keer?
...
Nah... ik heb liever dat ze me zien als iemand met gezond verstand. Dit blijft mijn Hollandse geheimpje.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten