Het is begonnen. Ik zat er al op te wachten, maar nu het zover is, is het toch weer sneller gekomen dan dat ik dacht.
Ik heb het over het verengelsen van de Nederlandse taal. De kinderen spreken het overgrote deel van de dag Engels en dat siepelt meer en meer ons (in principe Nederlandstalige ) huis binnen. Een van de meiden maakt liedjes en strips in het Engels. En vandaag merkte ik op, dat ze opmerkingen maken, die in het Nederlands gezegd worden maar niet meer kloppen.
Fons heeft het de vorige keer ook gehad. Als je de taal niet meer om je heen hoort, verandert er iets. Niet veel, maar genoeg om af en toe te moeten zoeken naar het juiste woord of er een eigen woord van te maken. Zo heeft hij het in NL nog een hele tijd gehad over disrespectvol, waar respectloos een beter woordzou zijn.
En vandaag zoonlief...mam, kijk naar dit! En het klopte niet, maar wat moest het dan wel zijn?
Ik ben erachter: in NL zeiden ze: mam, moet je dit zien/hier heen kijken/kijk eens! De meiden zeiden gewoon:mam, look!
Maar kijk naar dit.....neu... bekt toch net niet lekker.
Of: wil je dat pakken voor me , please?
Maar waar je mee omgaat, word je mee besmet. Ik hoorde vandaag, dat er een meisje in de klas van S met de poppen aan het spelen was. Schooltje. Ze zette alle poppen op een rijtje en begon toen allemaal rare klanken uit te stoten. Haar moeder dacht, dat ze zich verslikte in iets en kwam de kamer binnen lopen. Dochterlief zei doodleuk: mam, ik ben schooltje aan het spelen en vandaag leer ik de kinderen Nederlands. En ze mogen alleen Nederlands spreken!
En de moeder vroeg meteen even aan me , of ze het recept van de pepernoten mocht hebben....haar dochter had er al een week over.... Wie weet kunnen we wel gewoon een NL gemeenschap ontwikkelen: alleen voor niet-NL toegankelijk en dan gaan we ze inburgeren met de pepernoten (die ze hier ook hebben, alleen dan heten ze gingernuts en zijn ze groter) en gezellige Hollandse muziek van Nick en Simon, Marco Borsato en Andre Hazes (cult!). En dan serveren we bitterballen met een Heineken biertje (verkopen ze ook gewoon hier)........Here come the Dutchies!
Ben benieuwd hoeveel mensen er na de eerste bijeenkomst nog een keertje terugkomen om de zoute drop en de haring met uitjes te proberen......
woensdag 31 oktober 2012
Papieren hobbel deel 1 (Marja)
Afgelopen maandag zijn we in Nelson geweest en hebben we ook even gedag gezegd tegen iemand van de maatschappij die onze spullen straks komen brengen (NZvanlines)
De container staat in Nelson, maar voordat alles bij ons kan komen, moet e nog een papiermolen een rondje of wat draaien.
Het eerste station is customs (de douane). Die gaan kijken, wie we zijn, welke bedoelingen we hebben en of we spullen mogen invoeren. Fons moest papieren ondertekenen waarin hij belooft, dat hij de motor niet binnen twee jaar verkoopt en dus geen handelaar is. En dan moet hij hem nog registreren op naam hier in NZ.
Vandaag hebben we gehoord, dat de douane het sein op groen heeft gezet voor onze spullen!
Dat houdt in, dat de verhuizer de container kan halen van de werf en naar de stalling van de verhuizer kan worden verplaatst.
Daar wordt de container leeggehaald en de inhoud gaat naar een verhuiswagen. Daar komt de MAF bij kijken. Die hebben net hun naam veranderd in MPI: ministery of Primary Indrustry. Die gaan kijken welke spullen we precies invoeren en of alles schoon en netjes is. De motor bijvoorbeedl zal aan een grondige inspectie worden geworpen. Maar dat wordt dan weer door een derde partij gedaan. En als al deze mensen het idee hebben dat het wel snor zit, dan ......dan....... kan de verhuiswagen naar ons toe!
Volgens de verhuizer zou dat vrijdag al kunnen zijn, maar ik begin de kiwi's te leren kennen....dat kan dus ook eind volgende week gebeuren als het erg mooi weer wordt: want dan geniet je ervan en ga je lekker een dagje naar het strand.
Maar goed, we're getting close, very close.....
De container staat in Nelson, maar voordat alles bij ons kan komen, moet e nog een papiermolen een rondje of wat draaien.
Het eerste station is customs (de douane). Die gaan kijken, wie we zijn, welke bedoelingen we hebben en of we spullen mogen invoeren. Fons moest papieren ondertekenen waarin hij belooft, dat hij de motor niet binnen twee jaar verkoopt en dus geen handelaar is. En dan moet hij hem nog registreren op naam hier in NZ.
Vandaag hebben we gehoord, dat de douane het sein op groen heeft gezet voor onze spullen!
Dat houdt in, dat de verhuizer de container kan halen van de werf en naar de stalling van de verhuizer kan worden verplaatst.
Daar wordt de container leeggehaald en de inhoud gaat naar een verhuiswagen. Daar komt de MAF bij kijken. Die hebben net hun naam veranderd in MPI: ministery of Primary Indrustry. Die gaan kijken welke spullen we precies invoeren en of alles schoon en netjes is. De motor bijvoorbeedl zal aan een grondige inspectie worden geworpen. Maar dat wordt dan weer door een derde partij gedaan. En als al deze mensen het idee hebben dat het wel snor zit, dan ......dan....... kan de verhuiswagen naar ons toe!
Volgens de verhuizer zou dat vrijdag al kunnen zijn, maar ik begin de kiwi's te leren kennen....dat kan dus ook eind volgende week gebeuren als het erg mooi weer wordt: want dan geniet je ervan en ga je lekker een dagje naar het strand.
Maar goed, we're getting close, very close.....
dinsdag 30 oktober 2012
Dagje uit (Marja)
We hebben het verzoek gehad, om wat foto's van de omgeving op te sturen. Nu zijn we gisteren een dagje naar Nelson geweest (met camera) en hebben dus wat foto's om te laten zien!
Even het tripje in het kort: Eerst anderhalf uur rijden (met een stukje door bergachtig gebied) naar Nelson. Daar hebben we gesproken met de verhuizers van onze spullen. Toen naar het centrum om spullen te kopen (met 4 kinderen is het woord shoppen niet het juiste woord; het is meer een winkelmissie). Daarna via een speeltuin en het strand weer terug naar huis. Maar halverwege de terugweg hebben we nog wat gegeten bij het pelorus cafe. Een kampeerplek met een geweldige rivier waar je met steentjes kan gooien. Goed, dit was het in woorden, nu de beelden erbij. Geniet!
Even het tripje in het kort: Eerst anderhalf uur rijden (met een stukje door bergachtig gebied) naar Nelson. Daar hebben we gesproken met de verhuizers van onze spullen. Toen naar het centrum om spullen te kopen (met 4 kinderen is het woord shoppen niet het juiste woord; het is meer een winkelmissie). Daarna via een speeltuin en het strand weer terug naar huis. Maar halverwege de terugweg hebben we nog wat gegeten bij het pelorus cafe. Een kampeerplek met een geweldige rivier waar je met steentjes kan gooien. Goed, dit was het in woorden, nu de beelden erbij. Geniet!
 |
| nog wat bewolkt op de heenweg |
 |
| drukte op de weg |
 |
| Strandopgang, zonder strandtenten helaas! |
 |
| Let op de sneeuw op de bergtoppen op de achtergrond |
 |
| Op weg naar huis |
 |
| Op weg naar de rivier |
 |
| Steentjes hooien in de rivier: grote rivier, grote stenen ;-) |
 |
| Heeft geen uitleg nodig denk ik...enne.....een deel van "The Hobbit" is hier opgenomen... |
Life goes on (Marja)
Nu we hier zo'n twee maanden zitten, begint het leven zo zijn routines te krijgen. Dus door de week wordt de wekker gezet om 7.30, waarna Fons en ik zo rond 7.40 ons bed letterlijk uitrollen, omdat we nog steeds op matrassen op de vloer slapen. Koud in huis, dus snel kleren aan, extra vest eroverheen en de kinderen uit bed halen. Ontbijten loopt altijd uit (was in NL niet anders), daarna kinderen manen tot tandenpoetsen , haren kammen. Vervolgens worden de kinderen ingesmeerd met een factor 70+, zodat ze als het goed is niet verbrand thuis komen (en zonder hoed en zonder zonnebrand mogen de kinderen niet naar buiten in de pauzes). Vanmorgen was het 14 graden buiten (16 graden binnen) toen ik de kinderen wegbracht naar school. Een keer in de zoveel tijd moeten we nog terug het huis in voor een vergeten hoed/tas of andere dingen die mee moesten naar school. We zetten de auto bij de praktijk, geven papa een kus en lopen het laatste stukje naar school. Zodra de kinderen veilig en wel op school zijn, ga ik met de jongste grote hulp naar de Count Down (supermarkt) om boodschappen te doen. Vandaag was de temperatuur inmiddels opgelopen tot 21 graden! Dan wat huisklussen en de moestuin in en voila: tijd om de kids te halen. Omdat de temperatuur inmiddels gestegen was tot 26 graden, gingen we na de afternoon tea het zwembad in. De jongste kan helemaal niet zwemmen, dus dan ben ik (helaas...) verplicht om ook bij het zwembad te gaan zitten. Maar de jongste vindt het water te koud (net als ik), dus pootje baden was meer dan genoeg lol voor de dag.
Kids douchen, eten maken, daarna hardlopen in de heuvels en dan bedtijd voor de kinderen voordat we zelf even kunnen bankhangen en gaan slapen. Inmiddels zakt de temp weer, zowel buiten als binnen, dus de vesten worden weer uit de kamers gehaald en aangetrokken.
Jullie zien het: helemaal hetzelfde is het niet, maar op het zwembad na en op het mooie weer met heerlijke temperaturen en af en toe regen, is het verschil te verwaarlozen!
En morgen is er weer zo'n dag......zucht.....
Kids douchen, eten maken, daarna hardlopen in de heuvels en dan bedtijd voor de kinderen voordat we zelf even kunnen bankhangen en gaan slapen. Inmiddels zakt de temp weer, zowel buiten als binnen, dus de vesten worden weer uit de kamers gehaald en aangetrokken.
Jullie zien het: helemaal hetzelfde is het niet, maar op het zwembad na en op het mooie weer met heerlijke temperaturen en af en toe regen, is het verschil te verwaarlozen!
En morgen is er weer zo'n dag......zucht.....
zondag 28 oktober 2012
Time flies....again (Marja)
Nu de wintertijd in NL weer is ingegaan (en het weer werkt mee aan de winterbeleving heb ik gehoord), schelen we precies 12 uur met elkaar. Dat houdt in, dat 2013 in NZ begint op oudejaarsdag om 12.00 in NL.
In Otautau werd er niet veel aan gedaan, maar ik weet niet, of hier ook vuurwerk is. Ik bedoel, Blenheim is toch wel hard op weg om een wereldstad te worden! Binnenkort komt er een Rebelsport ennnn.... er wordt hard gebouwd aan een heus theater, zodat de shows/musicals ook hier opgevoerd kunnen worden ipv Auckland, Wellington en Christchurch....
En wie weet, wat er nog meer staat te gebeuren in deze spannende tijd, waar een verhuizing van een gezin vanuit Australie voorpagina nieuws is in de lokale krant (en wij haalden in NL niet eens de voorkant van de stad en streek....). Nu kwam de moeder wel uit Blenheim, dus het was wel "eigen" nieuws zeg maar...
In ieder geval hoeven we tot ergens in maart niet meer zo te rekenen!
In Otautau werd er niet veel aan gedaan, maar ik weet niet, of hier ook vuurwerk is. Ik bedoel, Blenheim is toch wel hard op weg om een wereldstad te worden! Binnenkort komt er een Rebelsport ennnn.... er wordt hard gebouwd aan een heus theater, zodat de shows/musicals ook hier opgevoerd kunnen worden ipv Auckland, Wellington en Christchurch....
En wie weet, wat er nog meer staat te gebeuren in deze spannende tijd, waar een verhuizing van een gezin vanuit Australie voorpagina nieuws is in de lokale krant (en wij haalden in NL niet eens de voorkant van de stad en streek....). Nu kwam de moeder wel uit Blenheim, dus het was wel "eigen" nieuws zeg maar...
In ieder geval hoeven we tot ergens in maart niet meer zo te rekenen!
Verwend (Marja)
IN NL hadden we een achtertuin die volledig was betegeld met stoeptegels. Hij was net zo groot, als ons terrein van het zwembad hier is.
En daarin stond een picknicktafel, een parasol, een megatrampoline en een kleine wilg.
Dat je toch snel want aan ruimte om je heen, werd ons vandaag weer duidelijk. We gingen een rondje rijden door Blenheim, op zoek naar iemand die kippen zou verkopen en na de markt.
We gingen een nieuwbouwwijkje in waar een leuk huis te koop stond: 4 slaapkamers, geisoleerd (yes!!), een gewone badkamer en een ensuite, 260 m2 wonen op een stukje grond van 805 m2. En terwijl Fons en ik onszelf aan het vergapen waren op dat leuke huisje (met als vraagprijs 549.000 dollar; dat is 349.074 euro), hoorden vanaf de achterbank een kinderstem die zei, dat de tuin veel te klein was...
We hebben het hier over een vrijstaand huis dus.... hoe gaan die kinderen van ons ooit nog wennen aan Nederlandse standaarden als we teruggaan??? Ik had de neiging om te zeggen: In NL zijn de tuinen nog veeel kleiner, wees blij met wat we hier hebben....maar eigenlijk......diep van binnen..... was ik het heel erg met ze eens.... wat een kleine tuin.... en wat dicht op elkaar gebouwd! En dan hebben we het nog niet eens over dat er niet eens een zwembad is...
En daarin stond een picknicktafel, een parasol, een megatrampoline en een kleine wilg.
Dat je toch snel want aan ruimte om je heen, werd ons vandaag weer duidelijk. We gingen een rondje rijden door Blenheim, op zoek naar iemand die kippen zou verkopen en na de markt.
We gingen een nieuwbouwwijkje in waar een leuk huis te koop stond: 4 slaapkamers, geisoleerd (yes!!), een gewone badkamer en een ensuite, 260 m2 wonen op een stukje grond van 805 m2. En terwijl Fons en ik onszelf aan het vergapen waren op dat leuke huisje (met als vraagprijs 549.000 dollar; dat is 349.074 euro), hoorden vanaf de achterbank een kinderstem die zei, dat de tuin veel te klein was...
 |
| het is inderdaad wel erg dicht op de buren |
 |
| en geeneens een zwembad |
 |
| tsja.... is toch behelpen he... |
We hebben het hier over een vrijstaand huis dus.... hoe gaan die kinderen van ons ooit nog wennen aan Nederlandse standaarden als we teruggaan??? Ik had de neiging om te zeggen: In NL zijn de tuinen nog veeel kleiner, wees blij met wat we hier hebben....maar eigenlijk......diep van binnen..... was ik het heel erg met ze eens.... wat een kleine tuin.... en wat dicht op elkaar gebouwd! En dan hebben we het nog niet eens over dat er niet eens een zwembad is...
vrijdag 26 oktober 2012
Hoog in het vaandel ( Fons )
Een paar weken geleden liep ik langs een huis waar de canadese vlag gehesen was en waar een sticker op de brievenbus zat met " no circulars" ( geen folders ) boven een rond gat en " na bad news" op de brievenbus. Dan ben je automatisch mijn held.
Toen ik het vertelde tegen een collega en overbuurman, kreeg ik te horen dat deze man tientallen vlaggen heeft liggen van verschillende landen en elke keer als er iets positiefs te horen is over een land, dan hijst hij de desbetreffende vlag.
Diezelfde collega had mijn enthousiasme overgebracht en wat wil het geval, de man had geen Nederlandse vlag!!! Het heeft niet lang geduurd, maar nu heeft hij hem
Wel en hij wappert as we speak... Omdat er een nederlandse dokter is gekomen!!! Ik heb nog even een briefje in de bus gedaan met een bedankje en met de belangrijke data om de vlag te hijsen. Hoe cool is dat!
Toen ik het vertelde tegen een collega en overbuurman, kreeg ik te horen dat deze man tientallen vlaggen heeft liggen van verschillende landen en elke keer als er iets positiefs te horen is over een land, dan hijst hij de desbetreffende vlag.
Diezelfde collega had mijn enthousiasme overgebracht en wat wil het geval, de man had geen Nederlandse vlag!!! Het heeft niet lang geduurd, maar nu heeft hij hem
Wel en hij wappert as we speak... Omdat er een nederlandse dokter is gekomen!!! Ik heb nog even een briefje in de bus gedaan met een bedankje en met de belangrijke data om de vlag te hijsen. Hoe cool is dat!
Ute (marja)
Als je hier bent, leer je al snle de belangrijkste woorden. Een van die woorden die je veel hoort, is ute. Dat is een afkorting van utility vehicle. En ze zien er zo uit:
Het zijn pick up trucks, waar je van alles mee kunt doen: off road rijden, kampeerspullen in gooien, zelf in de achterbak slapen, je kajak achterin gooien of je grotere boot erachter aan hangen.... alles kan. Doordat er hier veel wegen van gravel zijn en niet zo mooi geasfalteerd als in NL, rijden hier veel mensen in een 4wdrive.
Of in een busje, want daar kan je ook veel mee doen. En de toeristen rijden dan weer veel in campers rond. De maatschappij is er ook op ingericht: zo zijn de wegen redelijk ruim en de parkeerplekken zijn een stuk ruimer dan in NL. Hier past het om in een off road auto te rijden, op de PC Hooft Straat (waar ik natuurlijk regelmatig te vinden was), tsja.... daar is zo'n auto toch niet voor gemaakt. Ze zijn hier modderig, vies, maar worden dus wel gebruikt.
En de drive thru is er ook op gemaakt. Kennen jullie dat reclame spotje nog dat er een heeel klein jongetje gaat bestellen bij de balie van Mc Donalds? En ze zei meneer tegen hem?
Nou, toen wij eens door de drive thru gingen om patat te halen, kregen wij hetzelfde gevoel. De raampjes zijn gemaakt voor echte grote-mensen-auto's en wij zaten in onze lage volvo omhoog te kijken en te roepen dat we er graag bbq saus bij wilden....
Ik had niks met deze auto's toen we in NL waren, maar nu lijkt een 4wdrive me echt het einde....ikwilhemikwilhemikwilhem! En dan niet eentje voor op de PC Hooft, maar eentje voor door de molesworth en om naar dat strandje te gaan waar iedereen zo enthousiast over is... (is niet ver, alleen maar drie kwrtier zigzaggen over een gravelweg en dan ben je er al...).
Hmm.... toch maar een lot kopen...
 |
| dit zijn dan de nieuwe, je hebt ze ook die er anders uitzien! |
Het zijn pick up trucks, waar je van alles mee kunt doen: off road rijden, kampeerspullen in gooien, zelf in de achterbak slapen, je kajak achterin gooien of je grotere boot erachter aan hangen.... alles kan. Doordat er hier veel wegen van gravel zijn en niet zo mooi geasfalteerd als in NL, rijden hier veel mensen in een 4wdrive.
Of in een busje, want daar kan je ook veel mee doen. En de toeristen rijden dan weer veel in campers rond. De maatschappij is er ook op ingericht: zo zijn de wegen redelijk ruim en de parkeerplekken zijn een stuk ruimer dan in NL. Hier past het om in een off road auto te rijden, op de PC Hooft Straat (waar ik natuurlijk regelmatig te vinden was), tsja.... daar is zo'n auto toch niet voor gemaakt. Ze zijn hier modderig, vies, maar worden dus wel gebruikt.
En de drive thru is er ook op gemaakt. Kennen jullie dat reclame spotje nog dat er een heeel klein jongetje gaat bestellen bij de balie van Mc Donalds? En ze zei meneer tegen hem?
Nou, toen wij eens door de drive thru gingen om patat te halen, kregen wij hetzelfde gevoel. De raampjes zijn gemaakt voor echte grote-mensen-auto's en wij zaten in onze lage volvo omhoog te kijken en te roepen dat we er graag bbq saus bij wilden....
Ik had niks met deze auto's toen we in NL waren, maar nu lijkt een 4wdrive me echt het einde....ikwilhemikwilhemikwilhem! En dan niet eentje voor op de PC Hooft, maar eentje voor door de molesworth en om naar dat strandje te gaan waar iedereen zo enthousiast over is... (is niet ver, alleen maar drie kwrtier zigzaggen over een gravelweg en dan ben je er al...).
Hmm.... toch maar een lot kopen...
Volvoauto (Marja)
We rijden nu al een tijdje rond in de volvoauto, zoals hij door de jongste wordt genoemd. Helemaal blij mee! Maar er zijn toch een paar dingen, die het weer net even anders dan anders maken. Zo is deze auto in Japan geweest voordat wij zijn nieuwe baasje werden. Ze hebben hem alleen nog niet door de vertaler gehaald, waardoor we iedere keer een japanse dame horen die ons iets duidelijk probeert te maken als we de auto starten. Op zich niet zo'n probleem. Maar als we de lichten aan doen, gaat er een oranje driehoekje branden, de mevrouw zegt iets anders en dan wordt ik toch een beetje onrustig. Nu kunnen we op het knopje "read" (das wel in t Engels) drukken en komt er een meldig geschreven (dan kunnen we het op ons gemakje nog even nalezen). Maar dat is ook in het Japans.
Ik ben toch maar even naar de garage geweest, waar ze reparaties doen aan Europese auto's. En daar ging Kjell helemaal uit zijn dak: FinnMcMissel van Cars2 stond daar: zonder ogen!
Door de voorliefde van onze jongens voor auto's heb ik deze film een keer of 4 gezien, dus ik herkende hem ook meteen.
En er stonden ook een porsche boxter, een kever, volkswagen golf.... helemaal leuk dus!
De volvo ging even aan de scanner (een total car scan zeg maar) en uiteindelijk bleek, dat het lichtje in het nummerbord achter niet helemaal goed contact maakt. En dan gaan er lampjes branden.De monteur vertelde me, dat hij het best wilde maken, maar dat zou geld kosten op niets af. Als er lampjes rood werden en er iets was met de remmen of zo, dan werd het wel eens tijd om langs te komen. Dus nu is er iedere morgen een Japanse mevrouw die mij iets vertelt. Misschien kan de meneer van de sushi mij eens een keertje vertalen wat ze zegt; gewoon, omdat ik nieuwsgierig ben!
Ik ben toch maar even naar de garage geweest, waar ze reparaties doen aan Europese auto's. En daar ging Kjell helemaal uit zijn dak: FinnMcMissel van Cars2 stond daar: zonder ogen!
Door de voorliefde van onze jongens voor auto's heb ik deze film een keer of 4 gezien, dus ik herkende hem ook meteen.
 |
| iedere keer als ik hem zie, begint dat muziekje in mijn hoofd te spelen |
En er stonden ook een porsche boxter, een kever, volkswagen golf.... helemaal leuk dus!
De volvo ging even aan de scanner (een total car scan zeg maar) en uiteindelijk bleek, dat het lichtje in het nummerbord achter niet helemaal goed contact maakt. En dan gaan er lampjes branden.De monteur vertelde me, dat hij het best wilde maken, maar dat zou geld kosten op niets af. Als er lampjes rood werden en er iets was met de remmen of zo, dan werd het wel eens tijd om langs te komen. Dus nu is er iedere morgen een Japanse mevrouw die mij iets vertelt. Misschien kan de meneer van de sushi mij eens een keertje vertalen wat ze zegt; gewoon, omdat ik nieuwsgierig ben!
donderdag 25 oktober 2012
dinsdag 23 oktober 2012
maandag 22 oktober 2012
Pepernoten (Marja)
Wij huren het huis waarin we wonen en hebben te maken met een beheerder, Marietta. Zij heeft Nederlandse ouders en was laatst in Wellington. Daar vlakbij is een Dutch shop, waar je allemaal Nederlandse lekkernijen kunt kopen. En ze was toen zo lief om speculaaskruiden voor me mee te nemen. Die roken zoooooo lekker..... En aangezien de kinderen al in hun hoofd hadden om te trakteren vond ik het wel een goed idee, om pepernoten te gaan bakken. Zonder melk en boter, vanwege de melkproblemen van de jongste. Maar ja.... drie kinderen , dat is drie klassen. En dan is het leuk, als we de praktijk ook wat laten proeven. En Marietta, zodat ze kan proeven dat de kruiden goed terecht zijn gekomen. En de juffen op school, omdat ze ons hebben opgevangen. En dan de boer waar we de schapenmelk altijd van krijgen (zonder er iets voor te willen hebben). En dan zijn er nog een paar Nederlanders die er ook van kunnen genieten ....
Ik heb nu 1,5 kilo aan pepernoten liggen, er ligt nog een halve kilo klaar om gerold en gebakken te worden. Want we willen zelf natuurlijk ook wel lekker kunnen snoepen zonder dat we alles moeten afwegen. En toch is het vreemd, als je in je t-shirt de pepernoten uit de oven haalt en in de zon opeet. Gelukkig wordt er deze week weer nachtvorst voorspeld, dus dan hebben we nog iets van winter achtig weer hier 's avonds. Want nachtvorst houdt in, heldere nachten en dus dagen van 18-20 graden overdag... toch maar vreemd hier...
 |
| eerst deeg maken, laten rusten en rollen maar! |
 |
| dit ruikt zo lekker! |
 |
| Het moeilijkste deel: af laten koelen zonder op te eten... |
 |
| En dan op een geheime plek opbergen |
Ik heb nu 1,5 kilo aan pepernoten liggen, er ligt nog een halve kilo klaar om gerold en gebakken te worden. Want we willen zelf natuurlijk ook wel lekker kunnen snoepen zonder dat we alles moeten afwegen. En toch is het vreemd, als je in je t-shirt de pepernoten uit de oven haalt en in de zon opeet. Gelukkig wordt er deze week weer nachtvorst voorspeld, dus dan hebben we nog iets van winter achtig weer hier 's avonds. Want nachtvorst houdt in, heldere nachten en dus dagen van 18-20 graden overdag... toch maar vreemd hier...
Feessie ! (Marja)
Ieder jaar, op de 4e maandag van oktober, viert NZ Labour Day. Dat stamt uit 1800 nog wat, toen een werker weigerde om meer dan 8 uur per dag te werken en hij anderen aan moedigden daar ook voor te strijden. Na een rommelig begin werd het een feestdag, maar overal werd het op een andere dag gevierd. Sinds 1910 is het nationale feestdag.
Dat houdt in, dat we dit weekend een lang weekend hebben! Wat we gaan doen? Ehh.... naar de boerderij voor verse melk en eieren, hardlopen, rondjes rennen op ons grasveld wat Fons speciaal zo gemaaid heeft...genieten van een extra dag samen dus.
En dan 4 dagen naar school/werk en dan is het de maandag erop Marlborough day.
Iedere provincie heeft hier zijn eigen vrije dag. En volgende week is het de beurt aan ons in Marlborough. Hopelijk wordt het weer een beetje redelijk en kunnen we eindelijk in ons zwembad zwemmen zonder dat de kinderen er met blauwe lippen uit komen (maar mam, ik voel helemaal niet meer dat het koud is...).
Er wordt nog wel wat nachtvorst verwacht de komende week, maar als het goed is, zijn de dagen dan lekker...
Dat houdt in, dat we dit weekend een lang weekend hebben! Wat we gaan doen? Ehh.... naar de boerderij voor verse melk en eieren, hardlopen, rondjes rennen op ons grasveld wat Fons speciaal zo gemaaid heeft...genieten van een extra dag samen dus.
En dan 4 dagen naar school/werk en dan is het de maandag erop Marlborough day.
Iedere provincie heeft hier zijn eigen vrije dag. En volgende week is het de beurt aan ons in Marlborough. Hopelijk wordt het weer een beetje redelijk en kunnen we eindelijk in ons zwembad zwemmen zonder dat de kinderen er met blauwe lippen uit komen (maar mam, ik voel helemaal niet meer dat het koud is...).
Er wordt nog wel wat nachtvorst verwacht de komende week, maar als het goed is, zijn de dagen dan lekker...
zaterdag 20 oktober 2012
estimated arrival... ( Fons )
Opeens is het dan zover, we hebben een ETA voor onze container... 24 oktober. Das snel zeg. Geen idee wat voor ellende we daarna nog moeten doorstaan ( papierwerk heeft een slechte gewoonte om zich vervelend te gedragen ). Maar alvast een kleine collage van de verschillende schepen waar onze container op heeft gestaan:
Als je een tijdje alle schepen op internet voorbij hebt zien gaan, overigens net als bij vliegtuigen, Dan snap ik niet dat ze niet voortdurend botsen en vraag ik me af waarom fossiele brandstoffen gisteren niet op zijn gegaan. Wat een netwerk van verkeer, wow, indrukwekkend.
 |
| MSC Deila , met 366x51 meter de grootste en het begin van de reis |
 |
| MSC Laura, 300x40 meter. zag ik op de tracking van msc, maar geen idee van waar tot waar |
 |
| MSC Aniello, 259x32 meter en blijkbaar zo scheef als de hell, als ik dat had geweten |
 |
| E.R.Darwin , slechts 201 bij 32 meter... pff . deze brengt de spullen van OZ naar Nelson. wat een HOK |
vrijdag 19 oktober 2012
Rondje hardlopen (Marja)
Hier dan de beloofde foto's van mijn eerste rondje door de heuvels. Op endomondo/google maps ziet het er zo uit:
En als je dan niet er overheen vliegt maar over het pad ploetert (en hier en daar een pauze neemt om foto's te maken), kom je de volgende dingen tegen:
Ik heb wel even Fons gebeld toen ik aan het rennen was: moest ik nu rechtdoor het mountainbike pad over of was het de bedoeling dat ik linksaf na het bruggetje het eerste hekje over klimmen moest? En dan is al die moderne techniek toch wel handig....dus het hekje over, verder was er maar een pad naar boven...steil, smal en zonder honden, die mogen daar niet komen. Wel andere renners (toch vervelend als je naar bovenzwoegt, dat ze allemaal zo gemakkelijk de berg afkomen.... het ziet er dan zo profi uit...) en wandelaars; begrijpelijk toch?
Volgende week weer!
 |
| Onderaan zie je een grafiek met mijn snelheid en de hoogte die ik afleg. |
En als je dan niet er overheen vliegt maar over het pad ploetert (en hier en daar een pauze neemt om foto's te maken), kom je de volgende dingen tegen:
 |
| schaapjes in de wei |
 |
| trailrunning naar boven |
 |
| bijna boven: Blenheim in de diepte en rechts de oceaan |
 |
| bovenaan! |
 |
| deze grijns bleef tot laat in de avond op mijn gezicht; daar heb ik nu de meeste kramp gehad ;-) |
 |
| uitzicht landinwaarts |
Volgende week weer!
donderdag 18 oktober 2012
Voor niks gaat de zon op (Marja)
En dat dat een waarheid als een koe is, kwamen we vorige week achter. Toen kregen we namelijk de eerste energie nota: 1000 dollar (omgerekend zo'n 630 eur)!! Voor een maand!
Je betaalt hier per maand trouwens, wat wel eerlijk is, maar jemig!
We zijn meteen in actie gekomen: lampen werden uit de fittingen gedraaid, zwembad ging uit (klinkt nog steeds erg decadent he), verwarming ging niet meer aan en het douchen werd tot tot minimum beperkt. En toen alles een beetje was ingezonken, zijn we gaan rondvragen en gaan kijken, waar dat nou aan kon liggen. Hier in NZ zijn ze wat later met alles. En isoleren is een van die dingen, waar nu pas mee begonnen wordt. De mentaliteit is hier: niet zeiken, dus dan trek je een trui extra aan (in mijn geval: een hemd, twee shirts, een trui en een buitenvest onder een deken op de bank). De kleine huiskamer is niet geisoleerd, net als twee van de slaapkamers. Maar er is ook geen cv, de lucht wordt verwarmd via zogeheten heatpumps. Die blazen warme lucht het huis in. Maar die vreten energie, net als het losse kacheltje wat we in de kleine huiskamer hebben staan. Die heeft in het begin veel aangestaan, omdat we het zo koud hadden. En jammer genoeg heeft dit huis geen houtkachel, dus een beetje bijverwarmen gaat dan al snel in de cijfers lopen. Bij navraag bleek, dat de boiler op een tijdschakelaar staat: een paar uurtjes in de ochtend en de avond wordt hij verwarmd, verder niet (ook wel handig om te weten....). De winterrekening van de vorige huurders was zo'n 600 dollar per maand (375 euro). In NL was dat voor ons heel anders! Ik denk, dat je een complete plantage voor dat bedrag kan laten groeien wil je dat bedrag per maand betalen! Ik heb de berichten gelezen over de angsten die mensen uitstaan ivm de energienota, omdat ze bang zijn dat ze ergens anders op moeten bezuinigen. Misschien kan het jullie troost bieden als jullie denken: maar in NZ betalen ze 400 euro per maand aan energiekosten in de winter ....
We hoeven hier niet de eigenaarsbelasting/milieuheffing te betalen omdat we huren, maar dat betalen we in NL wel gewoon, dus dat scheelt niet echt veel.
De meter hier hangt trouwens gewoon buiten, zodat er geen meteropnemers je huis binnen hoeven om te kijken wat je verbruik ik (heee... misschien hebben onze buren wel een plantage en tappen ze stroom af.... toch eens op de koffie gaan!).
Wat trouwens ook wel leuk is, is dat alle stopcontacten een schakelaar hebben. Dus als je de stekker in het stopcontact hebt, heb je niet automatisch stroom (dat was wel wennen: denk je je tandenborstel opgeladen te hebben, stond het stopcontact nog uit.... of je bent bang dat de stofzuiger het begeven heeft....of de over wordt maar niet warm.... of de tv gaat niet aan, zelfs niet nadat je de batterijen van de afstandbediening hebt verwisseld omdat je dacht dat het daar aan lag....zo gaat het er hier aan toe dus...).
Maar goed, gelukkig komt de zomer er aan en gaan we de verwarming zo wie zo niet meer aanzetten. Maar ik moet nog even kijken, wat we de komende winter gaan doen....misschien is dat lange ondergoed toch niet zo'n slecht idee (maar dat is iets, wat ik verder stil zal houden....)
Je betaalt hier per maand trouwens, wat wel eerlijk is, maar jemig!
We zijn meteen in actie gekomen: lampen werden uit de fittingen gedraaid, zwembad ging uit (klinkt nog steeds erg decadent he), verwarming ging niet meer aan en het douchen werd tot tot minimum beperkt. En toen alles een beetje was ingezonken, zijn we gaan rondvragen en gaan kijken, waar dat nou aan kon liggen. Hier in NZ zijn ze wat later met alles. En isoleren is een van die dingen, waar nu pas mee begonnen wordt. De mentaliteit is hier: niet zeiken, dus dan trek je een trui extra aan (in mijn geval: een hemd, twee shirts, een trui en een buitenvest onder een deken op de bank). De kleine huiskamer is niet geisoleerd, net als twee van de slaapkamers. Maar er is ook geen cv, de lucht wordt verwarmd via zogeheten heatpumps. Die blazen warme lucht het huis in. Maar die vreten energie, net als het losse kacheltje wat we in de kleine huiskamer hebben staan. Die heeft in het begin veel aangestaan, omdat we het zo koud hadden. En jammer genoeg heeft dit huis geen houtkachel, dus een beetje bijverwarmen gaat dan al snel in de cijfers lopen. Bij navraag bleek, dat de boiler op een tijdschakelaar staat: een paar uurtjes in de ochtend en de avond wordt hij verwarmd, verder niet (ook wel handig om te weten....). De winterrekening van de vorige huurders was zo'n 600 dollar per maand (375 euro). In NL was dat voor ons heel anders! Ik denk, dat je een complete plantage voor dat bedrag kan laten groeien wil je dat bedrag per maand betalen! Ik heb de berichten gelezen over de angsten die mensen uitstaan ivm de energienota, omdat ze bang zijn dat ze ergens anders op moeten bezuinigen. Misschien kan het jullie troost bieden als jullie denken: maar in NZ betalen ze 400 euro per maand aan energiekosten in de winter ....
We hoeven hier niet de eigenaarsbelasting/milieuheffing te betalen omdat we huren, maar dat betalen we in NL wel gewoon, dus dat scheelt niet echt veel.
De meter hier hangt trouwens gewoon buiten, zodat er geen meteropnemers je huis binnen hoeven om te kijken wat je verbruik ik (heee... misschien hebben onze buren wel een plantage en tappen ze stroom af.... toch eens op de koffie gaan!).
Wat trouwens ook wel leuk is, is dat alle stopcontacten een schakelaar hebben. Dus als je de stekker in het stopcontact hebt, heb je niet automatisch stroom (dat was wel wennen: denk je je tandenborstel opgeladen te hebben, stond het stopcontact nog uit.... of je bent bang dat de stofzuiger het begeven heeft....of de over wordt maar niet warm.... of de tv gaat niet aan, zelfs niet nadat je de batterijen van de afstandbediening hebt verwisseld omdat je dacht dat het daar aan lag....zo gaat het er hier aan toe dus...).
 |
| onderste stopcontact staat aan |
Maar goed, gelukkig komt de zomer er aan en gaan we de verwarming zo wie zo niet meer aanzetten. Maar ik moet nog even kijken, wat we de komende winter gaan doen....misschien is dat lange ondergoed toch niet zo'n slecht idee (maar dat is iets, wat ik verder stil zal houden....)
woensdag 17 oktober 2012
Spraakverwarring (Marja)
Engels is Engels, dacht ik altijd. Maar net als in NL, zijn er hier veel verschillende dialecten. Die in Southland is te vergelijken met het oosten van NL (voor mij echt heel lastig om te verstaan).
Hier in Blenheim valt het wel mee, maar soms moeten mensen echt iets drie keer zeggen voordat ik snap, waar het over gaat. Wat handig is om te weten, is dat ze de "e" als een "i" uitspreken. Dus onze oudste had haar hoed in haar disk laten liggen (desk dus). Een greenhouse is een polytunnel (wat wel weer logisch is, omdat het een houten geraamte is met plastic er omheen gespannen). No spreek je hier uit als neeujw (dat kan maar een kind hier feilloos zeggen, verder klinkt het nergens naar als wij het proberen. Maar de "eu" en de "ui" krijgen de kiwi's dan weer niet uit hun mond, tenzij ze dus no zeggen...)
Een koekje is geen cookie maar een biscuit. Diner is tea, maar thee is ook tea. En dan heb je ook nog morning tea en afternoon tea. Maar de meeste kiwi's drinken koffie, wat dan wel weer coffee heet. Dat drinken ze in de koffiekamer, wat tearoom heet op 't werk. Een pie is een taart, hartig of zoet. En als je ergens wordt uitgenodigd en er wordt gezegd dat je een plate mee moet nemen, is het niet de bedoeling dat je een bord mee neemt, maar iets lekkers om te eten. BYO is bring your own, maar daar wordt dan weer drank mee bedoeld en geen plate.
Een scooter is een scooter, maar een step is ook een scooter.... Dus zowel man als kinderen gaan hier op de scooter naar school. Die worden zoveel gebruikt, dat ze er ook rekken voor hebben op school. Weinig fietsenrekken, veel scooterrekken.
En dan niet van die mooie met die grote luchtbanden, maar van die skatebordbandjes eronder. En aangezien ze hier niet van die mooie fietspaden hebben, rammelen de vullingen uit je kiezen als je er op zou steppen. Omdat wij aan een weg wonen waar je 70 km/u mag rijden zonder voetpad of fietspad, rijden wij een stuje met de auto naar school. Daar stappen we uit en gaan dan veilig over het voetpad met de scooter naar school. Omslachtig? Ja, absoluut. Leuk? Zeker weten!
En als we zouden gaan lopen, zouden we zeker een half uur onderweg zijn. Zou kunnen, maar dan moet de wekker echt heeeeeeel vroeg.
Dit werkt voor ons allemaal heel goed! Goed, ik ga zo maar eens naar bid/bed, want ik krijg hier af en toe een punthoofd/head/hid van.....
Hier in Blenheim valt het wel mee, maar soms moeten mensen echt iets drie keer zeggen voordat ik snap, waar het over gaat. Wat handig is om te weten, is dat ze de "e" als een "i" uitspreken. Dus onze oudste had haar hoed in haar disk laten liggen (desk dus). Een greenhouse is een polytunnel (wat wel weer logisch is, omdat het een houten geraamte is met plastic er omheen gespannen). No spreek je hier uit als neeujw (dat kan maar een kind hier feilloos zeggen, verder klinkt het nergens naar als wij het proberen. Maar de "eu" en de "ui" krijgen de kiwi's dan weer niet uit hun mond, tenzij ze dus no zeggen...)
Een koekje is geen cookie maar een biscuit. Diner is tea, maar thee is ook tea. En dan heb je ook nog morning tea en afternoon tea. Maar de meeste kiwi's drinken koffie, wat dan wel weer coffee heet. Dat drinken ze in de koffiekamer, wat tearoom heet op 't werk. Een pie is een taart, hartig of zoet. En als je ergens wordt uitgenodigd en er wordt gezegd dat je een plate mee moet nemen, is het niet de bedoeling dat je een bord mee neemt, maar iets lekkers om te eten. BYO is bring your own, maar daar wordt dan weer drank mee bedoeld en geen plate.
Een scooter is een scooter, maar een step is ook een scooter.... Dus zowel man als kinderen gaan hier op de scooter naar school. Die worden zoveel gebruikt, dat ze er ook rekken voor hebben op school. Weinig fietsenrekken, veel scooterrekken.
 |
| scooters in alle kleuren van de regenboog |
En als we zouden gaan lopen, zouden we zeker een half uur onderweg zijn. Zou kunnen, maar dan moet de wekker echt heeeeeeel vroeg.
Dit werkt voor ons allemaal heel goed! Goed, ik ga zo maar eens naar bid/bed, want ik krijg hier af en toe een punthoofd/head/hid van.....
dinsdag 16 oktober 2012
The ol' Switcharoo ( Fons )
Container naar china... Naar japan... Wat moeten die kleine mensjes mijn mijn grotemensenfiets.... En toen kwam het briljante idee bovendrijven: laat ik niet het schip tracken, maar onze container en wat blijkt???
Onze container is in singapore overgezet van een monsterschip van 300x50 meter naar een bijna niet te vinden dingetje van 260x32 meter. Zo kan ik het ook. Maar achteraf maar blij ook want nu is ie al in... Melbourne, joechee
Onze container is in singapore overgezet van een monsterschip van 300x50 meter naar een bijna niet te vinden dingetje van 260x32 meter. Zo kan ik het ook. Maar achteraf maar blij ook want nu is ie al in... Melbourne, joechee
maandag 15 oktober 2012
Queen of The Hills (Marja)
Met de Mahana Run in het vooruitzicht, werd het toch wel tijd om iets aan mijn been-conditie te gaan doen. Want daar schort het toch wel aan, als ik mijn tijd wil verbeteren. Ik ben nog niet zo lang bezig met hardlopen, maar wil tijdens een run niet te laat aankomen.
Dus ben ik afgelopen zondag met een vriendin voor het eerste de Wither Hills ingegaan. Het begon vrij vlak, maar dat veranderde na een tap- punt. Dat is een punt, waar je water kunt drinken. Je vindt ze overal in de heuvels (handig he!). Omdat er in het gebied allemaal koeien rondlopen, moet je OF hekken openmaken en weer sluiten, OF over de hekken heen klimmen via een soort trappetje. Het was goed dat ik meegenomen werd, want ik had het niet in mijn hoofd gehaald, om zomaar over hekjes te klimmen.
Omdat het de dag ervoor nogal geregend had, waren er stroompjes waar we overheen moesten springen, de wegen waren soms erg glibberig en de combinatie met koeienvlaaien maakte deze track een ware uitdaging kan ik je zeggen: zeker down hill!
Maar wat gaaf was dit! Deze keer heb ik te veel genoten van het uitzicht om te denken aan foto's maken, maar die houden jullie te goed. Wauw!
Het is denk ik bijna net zo mooi als een rondje rennen door de duinen bij Heemskerk... denk ik.... alleen was de klim steiler , de heuvels hoger en zijn er meer bomen en beekjes. En daarmee het gevoel van overwinning (iets in de zin van: gered en ik leef nog!) ook wat intenser.
Ik loop hard met Endomondo: dat is een app voor op je telefoon (maar ook zeker gewoon via de pc/mac in te schrijven). Het is een soort facebook voor gekken zoals wij. En het allerleukste is, dat je elkaar tijdens het sporten (wandelen, hardlopen, fietsen etc) een peptalk kan geven. En aangezien er mensen in NL heel laat gingen slapen, kon ik tijdens het lopen genieten van peptalks uit NL en NZ. En dat gaf me wel vleugels!
Dus ik snap manlief nu helemaal toen hij schreef, dat hij zich King van de Hills voelde... ik voel met hem mee!
Dus ben ik afgelopen zondag met een vriendin voor het eerste de Wither Hills ingegaan. Het begon vrij vlak, maar dat veranderde na een tap- punt. Dat is een punt, waar je water kunt drinken. Je vindt ze overal in de heuvels (handig he!). Omdat er in het gebied allemaal koeien rondlopen, moet je OF hekken openmaken en weer sluiten, OF over de hekken heen klimmen via een soort trappetje. Het was goed dat ik meegenomen werd, want ik had het niet in mijn hoofd gehaald, om zomaar over hekjes te klimmen.
Omdat het de dag ervoor nogal geregend had, waren er stroompjes waar we overheen moesten springen, de wegen waren soms erg glibberig en de combinatie met koeienvlaaien maakte deze track een ware uitdaging kan ik je zeggen: zeker down hill!
Maar wat gaaf was dit! Deze keer heb ik te veel genoten van het uitzicht om te denken aan foto's maken, maar die houden jullie te goed. Wauw!
Het is denk ik bijna net zo mooi als een rondje rennen door de duinen bij Heemskerk... denk ik.... alleen was de klim steiler , de heuvels hoger en zijn er meer bomen en beekjes. En daarmee het gevoel van overwinning (iets in de zin van: gered en ik leef nog!) ook wat intenser.
Ik loop hard met Endomondo: dat is een app voor op je telefoon (maar ook zeker gewoon via de pc/mac in te schrijven). Het is een soort facebook voor gekken zoals wij. En het allerleukste is, dat je elkaar tijdens het sporten (wandelen, hardlopen, fietsen etc) een peptalk kan geven. En aangezien er mensen in NL heel laat gingen slapen, kon ik tijdens het lopen genieten van peptalks uit NL en NZ. En dat gaf me wel vleugels!
Dus ik snap manlief nu helemaal toen hij schreef, dat hij zich King van de Hills voelde... ik voel met hem mee!
vrijdag 12 oktober 2012
Whaaaaa!! (Marja)
Vanmorgen kreeg Fons een sms.... of vrienden van ons welkom waren op de thee.....
Het duurde even, maar toen had ik hem: er zouden daadwerkelijk mensen uit NL langskomen!
De vorige keer in NZ zijn de ouders van Fons langs geweest (twee keer). Ook nu waren ze er weer, maar verder zijn er geen bekenden uit NL langs geweest. Dit wordt voor ons De Eerste Keer...
Ik weet niet wie er zenuwachtiger is: zij of wij....
Dankzij face time hebben ze alvast een kijkje kunnen nemen in onze tuin, het huis en de kinderen ( die net zo enthousiast waren als wij..).
En terwijl NL sliep (of waarschijnlijk een poging tot slapen aan het doen was), toog ik naar de VVV om wat folders te scoren.
Toen kwam ik erachter, dat er echt veel dingen te doen zijn hier in de omgeving. Wandelen, walvissen kijken, wijntours (ook per fiets), een dagje de sounds in, trekken, kajakken in de fjorden, met dolfijnen zwemmen, lekker uit eten gaan in een restaurant op een van de vele wijngaarden die de omgeving rijk is, noem maar op. Het loont toch wel de moeite, om eerst eens even hier rond te kijken als toerist in onze vakanties..... Dan kunnen we uit eerste hand vertellen wat de leukste plekjes zijn hier in de omgeving..... Ik heb er zin in!
Maar eerst moeten we even de storm uitzitten, die zou komen vandaag. Er zijn weerswaarschuwingen uitgegaan, iedereen moet alles in de gaten houden voor het geval het nog erger wordt. Tot nu toe valt het alles mee, ik ben erger gewend. Maar wat niet is, kan nog komen.... exited it is!!
Het duurde even, maar toen had ik hem: er zouden daadwerkelijk mensen uit NL langskomen!
De vorige keer in NZ zijn de ouders van Fons langs geweest (twee keer). Ook nu waren ze er weer, maar verder zijn er geen bekenden uit NL langs geweest. Dit wordt voor ons De Eerste Keer...
 |
| zo voelde ik me... |
Ik weet niet wie er zenuwachtiger is: zij of wij....
Dankzij face time hebben ze alvast een kijkje kunnen nemen in onze tuin, het huis en de kinderen ( die net zo enthousiast waren als wij..).
En terwijl NL sliep (of waarschijnlijk een poging tot slapen aan het doen was), toog ik naar de VVV om wat folders te scoren.
Toen kwam ik erachter, dat er echt veel dingen te doen zijn hier in de omgeving. Wandelen, walvissen kijken, wijntours (ook per fiets), een dagje de sounds in, trekken, kajakken in de fjorden, met dolfijnen zwemmen, lekker uit eten gaan in een restaurant op een van de vele wijngaarden die de omgeving rijk is, noem maar op. Het loont toch wel de moeite, om eerst eens even hier rond te kijken als toerist in onze vakanties..... Dan kunnen we uit eerste hand vertellen wat de leukste plekjes zijn hier in de omgeving..... Ik heb er zin in!
Maar eerst moeten we even de storm uitzitten, die zou komen vandaag. Er zijn weerswaarschuwingen uitgegaan, iedereen moet alles in de gaten houden voor het geval het nog erger wordt. Tot nu toe valt het alles mee, ik ben erger gewend. Maar wat niet is, kan nog komen.... exited it is!!
donderdag 11 oktober 2012
Verserdevers (Marja)
Fons maakt via zijn werk af en toe kennis met mensen, waar hij het goed mee kan vinden. Zo had hij een man op het spreekuur, die een organic wijngaard heeft. Daar heb je 5 jaar voor nodig, om jezelf zo te noemen. Geen bestrijdingsmiddelen gebruiken en zo. En ze hadden twee schapen die ze molken. Hij hoorde van de melkintolerantie van de jongste zoon en bracht een flesje melk mee. Ik heb er pikelets van gebakken (NZ soort pannekoeken) en hoera: geen reactie!
Afgelopen zondag waren we uitgenodigd om de melk zelf te komen halen. Op het erf van de wijngaard waren niet alleen schapen met hun lammetjes, maar ook kippen, een haan, een hond en heel veel fruitbomen. Supergaaf!
Ik mocht ook zelf melken, net als de kids. Dus de melk was supervers!
Helaas had dit keer de moeder er even ingestaan, dus het advies was, om de melk even zelf te pasteuriseren....
Dank zij youtube stond ik een paar dagen de ingevroren melk met een thermometer te pasteuriseren. En met de verse eieren die we hadden meegekregen (die waren ook nog warm, net als de melk toen we die meekregen) hebben we weer pikelets gegeten.
Toen ik dit aan een vriendin mailde realiseerde ik me, dat ik een half jaar terug me niet had kunnen bedenken dat ik schapenmelk zelf zou melken om daarna te pasteuriseren.... Maar het is goed gegaan; niemand van ons heeft last gehad van zijn buik, dus ik denk, dat ik het wel goed heb gedaan (kun je in Europa van een aantal bedrijven niet zeggen ;-) ).
Ik voelde me wel een echte boerenvrouw zo..... en wij hebben nog steeds dat kippenhok....gaat wel kriebelen.....toch eens informeren of ze voor een jaartje twee kippen willen missen!
Afgelopen zondag waren we uitgenodigd om de melk zelf te komen halen. Op het erf van de wijngaard waren niet alleen schapen met hun lammetjes, maar ook kippen, een haan, een hond en heel veel fruitbomen. Supergaaf!
Ik mocht ook zelf melken, net als de kids. Dus de melk was supervers!
Helaas had dit keer de moeder er even ingestaan, dus het advies was, om de melk even zelf te pasteuriseren....
Dank zij youtube stond ik een paar dagen de ingevroren melk met een thermometer te pasteuriseren. En met de verse eieren die we hadden meegekregen (die waren ook nog warm, net als de melk toen we die meekregen) hebben we weer pikelets gegeten.
Toen ik dit aan een vriendin mailde realiseerde ik me, dat ik een half jaar terug me niet had kunnen bedenken dat ik schapenmelk zelf zou melken om daarna te pasteuriseren.... Maar het is goed gegaan; niemand van ons heeft last gehad van zijn buik, dus ik denk, dat ik het wel goed heb gedaan (kun je in Europa van een aantal bedrijven niet zeggen ;-) ).
Ik voelde me wel een echte boerenvrouw zo..... en wij hebben nog steeds dat kippenhok....gaat wel kriebelen.....toch eens informeren of ze voor een jaartje twee kippen willen missen!
woensdag 10 oktober 2012
Oops, I did it again (Marja)
Ik weet natuurlijk niet hoe het is in de grote steden en dure wijken hier, maar wij hebben een slot op de deur zitten die je volgens mij met een haarspeld kan openen. De deur sluit niet helemaal goed, dus iemand met een beetje koevoet (of gewoon eraan hangen), heeft de hele boel gewoon binnen 5 minuten open. In Otautau was de voordeursleutel een sleutel die wij in Heemskerk in een van de binnendeuren hadden zitten.
En omdat we aan de rand van een dorp wonen op een groot stuk grond, moeten mensen echt ons erf oprijden voordat ze zien of er iemand thuis is ( en dan hebben we ze allang al gehoord). Dus ik begin weer makkelijker te worden. Er is hier geen markt voor tomtoms, dus die blijven hier gewoon in de auto zitten bij iedereen (DAT is echt heel raar kan ik je zeggen.... de vorige keer in 2005 waren we bezig om te kijken hoe we de autoradio eruit moesten wippen: konnie.... geen markt voor).
En nu ben ik al diverse keren vergeten om de garage op slot te doen. Wat op zich niet erg is, want de stepjes staan in een andere schuur (die nooit op slot is), de auto staat gewoon buiten (die was ik ook vergeten op slot te doen gisteren, omdat ik dacht dat ik nog weg zou gaan) en de vriezer is te zwaar op dit moment om zo mee te nemen.
Maar ja.... hier kan dat dus wel, maar het is heel vervelend en moeilijk om weer af te leren. Ik heb in 2007 in NL echt heel vaak de deur opengelaten, fiets vergeten op slot te zetten en we hadden mazzel, dat de auto op een afgesloten terrein stond.... en ik denk, dat mazzel inderdaad het juiste woord is. Want statistisch gezien hadden er al diverse spullen gestolen kunnen zijn.
Ik zal in het begin denk ik maar ons adres in NL geheim houden, want dit is natuurlijk wle een uitnodiging om eens proletarisch te komen shoppen dan.... Hoewel, we zullen in het begin waarschijnlijk weer camperen en wachten op spullen die dan weer met een container uit NZ vandaan moeten komen. En na drie maanden zal ik wel weer in het ritme zitten!
 |
| De voordeur. Politiekeurmerk: check! |
En nu ben ik al diverse keren vergeten om de garage op slot te doen. Wat op zich niet erg is, want de stepjes staan in een andere schuur (die nooit op slot is), de auto staat gewoon buiten (die was ik ook vergeten op slot te doen gisteren, omdat ik dacht dat ik nog weg zou gaan) en de vriezer is te zwaar op dit moment om zo mee te nemen.
Maar ja.... hier kan dat dus wel, maar het is heel vervelend en moeilijk om weer af te leren. Ik heb in 2007 in NL echt heel vaak de deur opengelaten, fiets vergeten op slot te zetten en we hadden mazzel, dat de auto op een afgesloten terrein stond.... en ik denk, dat mazzel inderdaad het juiste woord is. Want statistisch gezien hadden er al diverse spullen gestolen kunnen zijn.
Ik zal in het begin denk ik maar ons adres in NL geheim houden, want dit is natuurlijk wle een uitnodiging om eens proletarisch te komen shoppen dan.... Hoewel, we zullen in het begin waarschijnlijk weer camperen en wachten op spullen die dan weer met een container uit NZ vandaan moeten komen. En na drie maanden zal ik wel weer in het ritme zitten!
dinsdag 9 oktober 2012
De weg kwijt ( Fons )
Heeft iemand mijn raspaard gevonden, zwart glanzend, 15 augustus dit jaar waren we nog samen. Als je hem zachtjes aait, gromt ie behoorlijk. Voor het laatst gezien in Hong Kong, daarvoor Singapore.... ( gaat dus klaarblijkelijk de verkeerde kant op ). Elke informatie is welkom:
Verschil van dag en nacht (Marja)
Nu we de lente in gaan, hadden we helemaal zin in de zomer: lange zwoele avonden, tot een uur of 11 's avonds buiten zitten met een glaasje vocht, en dan weer heel vroeg de zon in de slaapkamer zien.
Gisteren kwamen we erachter, dat de zaken er toch wel anders voor staan dan dat we dachten.
Eerst even een feitje: Amsterdam ligt op 52 graden NB; dat is 38 graden van de noordpool.
Blenheim ligt op 42 graden zuiderbreedte, dat is 48 graden van de zuidpool.
Kort gezegd: wij zitten hier dichter bij de evenaar dan jullie.
Maar dat houdt ook in, dat de verschillen tussen de zomer en winter in licht niet zo groot zijn. En natuurlijk had ik wel gezien, dat de schemering hier niet zo lang duurt, maar dat weet ik aan de winter.
De kortste dag in NL is van ca 8.45 - 16.30 uur. De langste dag van ca 5.20 - 22.04 uur. Dat scheelt veel!!
In NZ ligt dat anders: het scheelt waar in NZ je woont, maar wij zitten in het midden. Hier is de kortste dag van ca 7.50 - 17.00 uur en de langste dag is van ca 5.40 - 21.00 uur. En doordat we een eiland zijn, koelt het iedere avond af. Niks lekker buiten zitten in de zwoelte, omgeven door muggen en krekels. Maar ik heb een oplossing: er zijn hier heel veel vuurpotten voor in de tuin te koop (ik snap nu ook waarom); die gaat op mijn verlanglijstje. Het hardlopen moeten we dus voorlopig ook maar wat sneller na het eten doen dan dat we hadden gedacht. En de krekels zullen ze hier vast ook hebben.....
Het is wel een lekker idee, dat de zweterige warmte van NL hier minder is. Maar die schemering (of de afwezigheid ervan) is wel iets geks: zomaar ineens gaat het licht uit en is het stikdonker hier!
Gemiddelde zomertemp (volgens internet:) 18 graden
Gemiddelde wintertemp: 9 graden
Gemiddelde jaarlijkse regenval: 655 mm
In NL is het gemiddeld in januari 3,3 graden
In juli 17,7 graden
De gemiddelde jaarlijkse regenval is tussen de 600-800 mm, met enorme uitschieters tot soms wel 1000 mm (maar dat is iedereen bekend).
Ps. Zonuren amsterdam per jaar 1580, blenheim 2500 ...
Voorlopig zitten we hier erg aangenaam!
Gisteren kwamen we erachter, dat de zaken er toch wel anders voor staan dan dat we dachten.
Eerst even een feitje: Amsterdam ligt op 52 graden NB; dat is 38 graden van de noordpool.
Blenheim ligt op 42 graden zuiderbreedte, dat is 48 graden van de zuidpool.
Kort gezegd: wij zitten hier dichter bij de evenaar dan jullie.
Maar dat houdt ook in, dat de verschillen tussen de zomer en winter in licht niet zo groot zijn. En natuurlijk had ik wel gezien, dat de schemering hier niet zo lang duurt, maar dat weet ik aan de winter.
De kortste dag in NL is van ca 8.45 - 16.30 uur. De langste dag van ca 5.20 - 22.04 uur. Dat scheelt veel!!
In NZ ligt dat anders: het scheelt waar in NZ je woont, maar wij zitten in het midden. Hier is de kortste dag van ca 7.50 - 17.00 uur en de langste dag is van ca 5.40 - 21.00 uur. En doordat we een eiland zijn, koelt het iedere avond af. Niks lekker buiten zitten in de zwoelte, omgeven door muggen en krekels. Maar ik heb een oplossing: er zijn hier heel veel vuurpotten voor in de tuin te koop (ik snap nu ook waarom); die gaat op mijn verlanglijstje. Het hardlopen moeten we dus voorlopig ook maar wat sneller na het eten doen dan dat we hadden gedacht. En de krekels zullen ze hier vast ook hebben.....
Het is wel een lekker idee, dat de zweterige warmte van NL hier minder is. Maar die schemering (of de afwezigheid ervan) is wel iets geks: zomaar ineens gaat het licht uit en is het stikdonker hier!
Gemiddelde zomertemp (volgens internet:) 18 graden
Gemiddelde wintertemp: 9 graden
Gemiddelde jaarlijkse regenval: 655 mm
In NL is het gemiddeld in januari 3,3 graden
In juli 17,7 graden
De gemiddelde jaarlijkse regenval is tussen de 600-800 mm, met enorme uitschieters tot soms wel 1000 mm (maar dat is iedereen bekend).
Ps. Zonuren amsterdam per jaar 1580, blenheim 2500 ...
Voorlopig zitten we hier erg aangenaam!
zaterdag 6 oktober 2012
Rondje rennen (Marja)
Ik ben het hardlopen weer min of meer aan het oppakken. En van de 10 km wil ik nu langzamerhand verder gaan; eens kijken of ik dat kan. Dat houdt wel in, dat ik weer op zoek moet naar nieuwe rondjes hier. In NL had Fons de weg al vrij gemaakt: die afslag is 8 km, die afslag 10 km, dat rondje 12 km en zo voort.
Dank zij mapometer op internet ben ik al een paar avonden van te voren aan het kijken welke wegen ik moet volgen om op mijn gewenste aantal km uit te komen. Maar omdat de kaart van Blenheim nog niet helemaal goed in mijn hoofd zit, vond ik mijzelf vorige week al hardlopend terug tussen het winkelende publiek in het centrum (afslag te vroeg genomen). En dat op zaterdag, de drukste dag van de week..... Maar goed, ik was wel mijn eerste bekende tegengekomen (joepie! Weer een mijlpaal), dus dat was ook wel weer wat.
Vanmorgen had ik een mooie route langs de rivier uitgestippeld. Ene kant heen, in het centrum bruggetje over, andere kant terug. Eitje.
Dacht ik...
Want ergens halverwege ging het voetpad weg van de rivier en zat ik weer in het centrum op zaterdag ochtend. Uiteindelijk vond ik weer een toegang (via een steile trap), om weer langs de rivier aan de terugweg te beginnen. Maar bij een kruising twijfelde ik en heb even de weg gevraagd. Maar deze mensen wilde mij hetzelfde vragen, dus ik heb de gok genomen en ben over een smal weggetje richting de weg gelopen. Althans, dat dacht ik. Maar terwijl aan mijn kant van de rivier het paadje smaller en smaller werd, zag ik ineens, dat aan de andere kant van de rivier er gewoon nog een verhard voetpad liep. Uiteindelijk heb ik door het hoge gras gelopen/gerend, mezelf afvragend of ik dat hele eind zo weer terug moest ploeteren. Uiteindelijk (voor mijn gevoel na 3 km) kwam ik een vriendelijke mevrouw tegen die mij vertelde, dat er twee parallel-wegen zijn langs de rivier. eentje die iedereen neemt (duh....verhard) en dit ponypad, waar alleen mensen lopen die een hond uitlaten en even rustig willen wandelen. Maar ze verzekerde me, dat ik op de goede weg was. Nog even tussen de schuren door rennen, de gravelweg pakken en dan zou ik achter de houtzagerij uitkomen, waarvandaan ik de weg zou opkunnen. Zo gezegd , zo gedaan. En omdat ik loop met endomondo, kreeg ik tijdens mijn tocht ook nog eens aanmoedigingen vanuit Nederland, erg welkom op zo'n moment kan ik je zeggen!
Maar goed, mijn 11,68 km zitten er weer op voor vandaag en ik ga de volgende keer denk ik gewoon maar een blokje om: te veel avontuur is niet goed voor een mens!
Dank zij mapometer op internet ben ik al een paar avonden van te voren aan het kijken welke wegen ik moet volgen om op mijn gewenste aantal km uit te komen. Maar omdat de kaart van Blenheim nog niet helemaal goed in mijn hoofd zit, vond ik mijzelf vorige week al hardlopend terug tussen het winkelende publiek in het centrum (afslag te vroeg genomen). En dat op zaterdag, de drukste dag van de week..... Maar goed, ik was wel mijn eerste bekende tegengekomen (joepie! Weer een mijlpaal), dus dat was ook wel weer wat.
Vanmorgen had ik een mooie route langs de rivier uitgestippeld. Ene kant heen, in het centrum bruggetje over, andere kant terug. Eitje.
Dacht ik...
Want ergens halverwege ging het voetpad weg van de rivier en zat ik weer in het centrum op zaterdag ochtend. Uiteindelijk vond ik weer een toegang (via een steile trap), om weer langs de rivier aan de terugweg te beginnen. Maar bij een kruising twijfelde ik en heb even de weg gevraagd. Maar deze mensen wilde mij hetzelfde vragen, dus ik heb de gok genomen en ben over een smal weggetje richting de weg gelopen. Althans, dat dacht ik. Maar terwijl aan mijn kant van de rivier het paadje smaller en smaller werd, zag ik ineens, dat aan de andere kant van de rivier er gewoon nog een verhard voetpad liep. Uiteindelijk heb ik door het hoge gras gelopen/gerend, mezelf afvragend of ik dat hele eind zo weer terug moest ploeteren. Uiteindelijk (voor mijn gevoel na 3 km) kwam ik een vriendelijke mevrouw tegen die mij vertelde, dat er twee parallel-wegen zijn langs de rivier. eentje die iedereen neemt (duh....verhard) en dit ponypad, waar alleen mensen lopen die een hond uitlaten en even rustig willen wandelen. Maar ze verzekerde me, dat ik op de goede weg was. Nog even tussen de schuren door rennen, de gravelweg pakken en dan zou ik achter de houtzagerij uitkomen, waarvandaan ik de weg zou opkunnen. Zo gezegd , zo gedaan. En omdat ik loop met endomondo, kreeg ik tijdens mijn tocht ook nog eens aanmoedigingen vanuit Nederland, erg welkom op zo'n moment kan ik je zeggen!
Maar goed, mijn 11,68 km zitten er weer op voor vandaag en ik ga de volgende keer denk ik gewoon maar een blokje om: te veel avontuur is niet goed voor een mens!
vrijdag 5 oktober 2012
Keurslijf ( Fons )
Na vijf jaar onregelmatig gewerkt te hebben is het dan toch zover, ik zit in het keurslijf. Vijf dagen in de week werken en een weekend vrij en dan weer vijf dagen en een weekend....en weer...
Het stomme is, toen ik in Nederland was heb ik naar dit keurslijf verlangd. We hadden samen besloten dat de onregelmatigheid wel goed was, zodat ik ook door de weeks en overdag vaak thuis kon zijn, met Marja, op school, de kinderen wegbrengen en halen. Maar de weekenden was ik vaak weg en de nachtdiensten breken je na een tijdje ook op.
De kinderen gaan zo'n beetje allemaal naar school en het leek me fijner om dan thuis te zijn in de weekenden. Maar nu het zover is, wil eigenlijk meteen zeuren over hoe onhandig het is. Want ik ben niet even alleen meer met Marja, hardlopen moet gepland worden ( of ik ben alsnog weg tijdens de weekenden ), ik kan niet even de stad in ( want die is dicht als ik vrij ben ) en als het dan eenmaal weekend is, dan moet de vuilnis weggebracht naar de rubbishstation, moet het grasgemaaid, het onkruid gesprayed en de kinderen vermaakt.....en dan is het weer maandag.
Ok ok, het scheelt, ik had er al over nagedacht en ik wist dat het gras groener was aan de andere kant en dat blijft dus ook zo, dus heb ik besloten me te focussen op de wat minder grote nadelen van dit Nieuw Zeelandse keurslijf:
-Ik mag de wekker door de week op 7:15 zetten ipv 6:35 (dat is psychologisch een grote stap vooruit)
-We hebben een zwembad
-Ik start werk om 8:30 en zie mijn eerste patient om 9:00 ( ipv de eerste om 8 uur )
-Ik zie maximaal vier ( ipv 6 ) patienten per uur en heb er op het drukste moment nog maar 17 op een dag gezien ( in Nederland ook wel eens 30 of tijdens een dienst 60 )
-Ik lunch lekker thuis, een uurtje.
-geen nachtdiensten meer ( er komen nog wel weekenddiensten en avonddiensten, maar slechts af en toe )
-Ik mag op een grasmaai auto rijden.... Yippeekayeee
-Had ik al gezegd dat we een zwembad hebben... :).
Dit keurslijf bevalt me nog wel even, morgen weer grasmaaien.
ps. En om mijn keurslijf te onderstrepen hebben we dus HET Nederlandse boegbeeld van de huisartsenarij aangeschaft, de Volvo v70. In Nederland had ik me teveel eenheidsworst gevoeld, maar hier rijdt hij amper en was dit het het excuus voor mij om er ook lekker in rond te rijden.
Het stomme is, toen ik in Nederland was heb ik naar dit keurslijf verlangd. We hadden samen besloten dat de onregelmatigheid wel goed was, zodat ik ook door de weeks en overdag vaak thuis kon zijn, met Marja, op school, de kinderen wegbrengen en halen. Maar de weekenden was ik vaak weg en de nachtdiensten breken je na een tijdje ook op.
De kinderen gaan zo'n beetje allemaal naar school en het leek me fijner om dan thuis te zijn in de weekenden. Maar nu het zover is, wil eigenlijk meteen zeuren over hoe onhandig het is. Want ik ben niet even alleen meer met Marja, hardlopen moet gepland worden ( of ik ben alsnog weg tijdens de weekenden ), ik kan niet even de stad in ( want die is dicht als ik vrij ben ) en als het dan eenmaal weekend is, dan moet de vuilnis weggebracht naar de rubbishstation, moet het grasgemaaid, het onkruid gesprayed en de kinderen vermaakt.....en dan is het weer maandag.
Ok ok, het scheelt, ik had er al over nagedacht en ik wist dat het gras groener was aan de andere kant en dat blijft dus ook zo, dus heb ik besloten me te focussen op de wat minder grote nadelen van dit Nieuw Zeelandse keurslijf:
-Ik mag de wekker door de week op 7:15 zetten ipv 6:35 (dat is psychologisch een grote stap vooruit)
-We hebben een zwembad
-Ik start werk om 8:30 en zie mijn eerste patient om 9:00 ( ipv de eerste om 8 uur )
-Ik zie maximaal vier ( ipv 6 ) patienten per uur en heb er op het drukste moment nog maar 17 op een dag gezien ( in Nederland ook wel eens 30 of tijdens een dienst 60 )
-Ik lunch lekker thuis, een uurtje.
-geen nachtdiensten meer ( er komen nog wel weekenddiensten en avonddiensten, maar slechts af en toe )
-Ik mag op een grasmaai auto rijden.... Yippeekayeee
-Had ik al gezegd dat we een zwembad hebben... :).
Dit keurslijf bevalt me nog wel even, morgen weer grasmaaien.
ps. En om mijn keurslijf te onderstrepen hebben we dus HET Nederlandse boegbeeld van de huisartsenarij aangeschaft, de Volvo v70. In Nederland had ik me teveel eenheidsworst gevoeld, maar hier rijdt hij amper en was dit het het excuus voor mij om er ook lekker in rond te rijden.
Berichtjes, je krijgt ons toch niet wakker ( Fons )
Ook al hebben we een aantal keer laten weten hoeveel tijdsverschil er is tussen onze werelden, hoor ik met regelmaat:" nouja, ik wil dan zomaar wel een berichtje sturen, maar ik ben bang dat ik je wakker maak" ( gelukkig, ik was al bang dat ik geen vrienden meer had... :) ). Voor al mijn oud collega's in de nacht; berichtjes of overleg kan nooit kwaad, want overdag zijn we toch wel wakker. Maar ook goed nieuws voor de mensen overdag... we doen onze mobieltjes ( meestal ( en daar ligt de uitdaging )) uit 's nachts en als we dan 's ochtends wakker worden, hebben we allemaal berichtjes!
Bovendien zullen we ook niet schromen om jullie gewoon uit bed te bellen :). Dus laat de berichtjes maar komen!
Bovendien zullen we ook niet schromen om jullie gewoon uit bed te bellen :). Dus laat de berichtjes maar komen!
Bieb (Marja)
Net als in NL wilden we lid worden van de bibliotheek. Dus vandaag ben ik met de kinderen naar de plaatselijke bien gegaan om ons in te laten schrijven. Een zeer vriendelijke meneer hielp ons om de pasjes in orde te maken (lidmaatschap is gratis, voor volwassenen en kinderen). De kinderen mochten zelf hun naam schrijven of tekenen op de pasjes, iets wat zoonlief heel serieus deed.
De Marlborough district library (wat een naam) bestaan uit twee etages. De etage van de kinderen was boven, afgeschermd van de afdeling voor de volwassenen. Met boeken, dvd's, cd's en cassettebandjes die er te leen en te huur zijn, lijkt het erg op wat wij in Heemskerk gewend zijn. De boeken zijn vrijwel allemaal stukgelezen en een aantal boeken zoudnen in NL echt al lang al weggegooid zijn. Maar hier worden veel spullen langer gebruikt in NL, dat was voor ons al een bekend gegeven. En wat in Heemskerk nog nooit was gelukt, gebeurde hier: er waren Geronimo Stilton boeken die geleend konden worden! Alsof ze puur goud vast had, liep mijn oudste dochter met haar schat de trap af naar de plek waar we de boeken moesten laten registreren. Ik had vier kaarten mee, maar kreeg maar drie bonnetjes. De man die ons daarvoor zo vriendelijk had geholpen, was de Stilton boeken vergeten te registreren. Ik legde hem uit wat er mis was gegaan en vroeg hem, om ook die boeken te registreren. En terwijl die man ermee bezig was, vroeg ik hem, of het alarm af zou gaan als we de boeken ongestempeld mee naar huis zouden nemen.
Met een strakke kop vertelde hij mij, dat hij toevallig vorige week een man had gevangen, die er met drie boeken vandoor was gegaan. Hij had hem uiteindelijk op het parkeerterrein te pakken gekregen. Het duurde even, voordat ik doorhad, dat hij een grap maakte. Kennelijk had hij mijn opmerking zo belachelijk gevonden (stel je voor: BOEKEN uit de BIEB stelen, ha!), dat hij er zijn fantasie op los kon laten. Snel ging ik met hem mee en zei tegen de oudste, dat het dus niet veel had gescheeld, of we hadden ons eerste bezoekje aan de bieb af kunnen sluiten in de gevangenis.
Maar ik durfde de beste man niet meer uit te leggen, dat in Heemskerk er ECHT een alarm afgaat als je de boeken niet langs de computer haalt... en ik liep al vast bij de gedachte, hoe ik DAT zou moeten uitleggen.... zou hij denken dat er alleen maar criminelen wonen in Heemskerk? Of dat de boeken er duurder zijn dan olie? Of dat de boekenuitleen streng geregistreerd moet worden ivm terrorisme?
Weet je waar ik nu de meeste lol om heb? Dat ik 1: snapte dat het een grap was en 2: snel was met een antwoord (in het Engels!). Ik kom er wel hier! Nu moet ik samen met dochterlief aan de Stilton boeken, want er staan toch wel veel woorden in, die ze nog niet snapt....
De Marlborough district library (wat een naam) bestaan uit twee etages. De etage van de kinderen was boven, afgeschermd van de afdeling voor de volwassenen. Met boeken, dvd's, cd's en cassettebandjes die er te leen en te huur zijn, lijkt het erg op wat wij in Heemskerk gewend zijn. De boeken zijn vrijwel allemaal stukgelezen en een aantal boeken zoudnen in NL echt al lang al weggegooid zijn. Maar hier worden veel spullen langer gebruikt in NL, dat was voor ons al een bekend gegeven. En wat in Heemskerk nog nooit was gelukt, gebeurde hier: er waren Geronimo Stilton boeken die geleend konden worden! Alsof ze puur goud vast had, liep mijn oudste dochter met haar schat de trap af naar de plek waar we de boeken moesten laten registreren. Ik had vier kaarten mee, maar kreeg maar drie bonnetjes. De man die ons daarvoor zo vriendelijk had geholpen, was de Stilton boeken vergeten te registreren. Ik legde hem uit wat er mis was gegaan en vroeg hem, om ook die boeken te registreren. En terwijl die man ermee bezig was, vroeg ik hem, of het alarm af zou gaan als we de boeken ongestempeld mee naar huis zouden nemen.
Met een strakke kop vertelde hij mij, dat hij toevallig vorige week een man had gevangen, die er met drie boeken vandoor was gegaan. Hij had hem uiteindelijk op het parkeerterrein te pakken gekregen. Het duurde even, voordat ik doorhad, dat hij een grap maakte. Kennelijk had hij mijn opmerking zo belachelijk gevonden (stel je voor: BOEKEN uit de BIEB stelen, ha!), dat hij er zijn fantasie op los kon laten. Snel ging ik met hem mee en zei tegen de oudste, dat het dus niet veel had gescheeld, of we hadden ons eerste bezoekje aan de bieb af kunnen sluiten in de gevangenis.
Maar ik durfde de beste man niet meer uit te leggen, dat in Heemskerk er ECHT een alarm afgaat als je de boeken niet langs de computer haalt... en ik liep al vast bij de gedachte, hoe ik DAT zou moeten uitleggen.... zou hij denken dat er alleen maar criminelen wonen in Heemskerk? Of dat de boeken er duurder zijn dan olie? Of dat de boekenuitleen streng geregistreerd moet worden ivm terrorisme?
Weet je waar ik nu de meeste lol om heb? Dat ik 1: snapte dat het een grap was en 2: snel was met een antwoord (in het Engels!). Ik kom er wel hier! Nu moet ik samen met dochterlief aan de Stilton boeken, want er staan toch wel veel woorden in, die ze nog niet snapt....
donderdag 4 oktober 2012
Ver weg (Marja)
Soms.... soms is zo'n avontuur ook wel eens niet zo leuk. Eigenlijk heeft dat alles te maken met er niet kunnen zijn.
De vorige keer gingen we weg, toen vrienden in een hele zware periode zaten. Wat had ik graag even heen gegaan om een arm om ze heen te slaan en ze een knuffel te geven!
En in de tijd dat we toen weg waren, waren er meer van dat soort momenten. Het zijn dingen die bij het leven horen, maar het voelde toch niet helemaal goed om zover weg te zijn.
En natuurlijk is er nu skype, whats app, facetime, imessage (raden jullie al wat voor telefoon we hebben?) , email en telefoon. Maar een echte knuffel geven of onverwacht op de stoep kunnen staan met een fles wijn, pesto, chocolade, muffins of ander troostvoer is iets wat je pas gaat missen als het gewoonweg niet kan.
En dat we in 2007 op Schiphol landden en iedereen een knuffel gaven, viel de hele tijd die we in NZ waren geweest gewoon weg.
Dus we hebben de ervaring, dat het goed zit, vriendschap.
Maar toch.....
Ook nu zijn er vriendinnen en vrienden waar ik even een flesje wijn mee zou willen drinken. En dan het liefst hier, want het weer is hier beter en ik denk, dat wijn en nootjes beter smaken aan de rand van het zwembad in de zon. En dat thee met truffelpepernoten beter smaken als je eerst in een ijskoud zwembad bent gedoken, omdat ze zon het water nog niet helemaal heeft verwarmd.
Dus eventjes voor iedereen die het nodig heeft, of gewoon voor the fun: hier een dikke, echte, digitale lenteknuffel voor iedereen!!
De vorige keer gingen we weg, toen vrienden in een hele zware periode zaten. Wat had ik graag even heen gegaan om een arm om ze heen te slaan en ze een knuffel te geven!
En in de tijd dat we toen weg waren, waren er meer van dat soort momenten. Het zijn dingen die bij het leven horen, maar het voelde toch niet helemaal goed om zover weg te zijn.
En natuurlijk is er nu skype, whats app, facetime, imessage (raden jullie al wat voor telefoon we hebben?) , email en telefoon. Maar een echte knuffel geven of onverwacht op de stoep kunnen staan met een fles wijn, pesto, chocolade, muffins of ander troostvoer is iets wat je pas gaat missen als het gewoonweg niet kan.
En dat we in 2007 op Schiphol landden en iedereen een knuffel gaven, viel de hele tijd die we in NZ waren geweest gewoon weg.
Dus we hebben de ervaring, dat het goed zit, vriendschap.
Maar toch.....
Ook nu zijn er vriendinnen en vrienden waar ik even een flesje wijn mee zou willen drinken. En dan het liefst hier, want het weer is hier beter en ik denk, dat wijn en nootjes beter smaken aan de rand van het zwembad in de zon. En dat thee met truffelpepernoten beter smaken als je eerst in een ijskoud zwembad bent gedoken, omdat ze zon het water nog niet helemaal heeft verwarmd.
Dus eventjes voor iedereen die het nodig heeft, of gewoon voor the fun: hier een dikke, echte, digitale lenteknuffel voor iedereen!!
dinsdag 2 oktober 2012
Jarig..... (Marja)
Het was gisteren mijn verjaardag. En omdat ik geen bakspullen, slingers, ballonnen, verjaardagskleren en kaarsjes hier heb (die zijn nu voorbij Singapore hoop ik), had ik besloten, om het maar niet te vieren dit jaar.
Zodra de spullen hier zijn en voor een deel uitgepakt en wel in huis staan (ik ken mezelf, er zullen dozen onuitgepakt blijven staan totdat we weggaan hier), gaan we een house warming/verjaardagasfeest geven.
De vorige keer dat we in NZ zaten, gingen we ook in de zomer weg en was mijn verjaardag de eerste die we vierden. Vrienden hadden een enorm pakket met kadootjes gestuurd, waarvan een deel al door customs was verwijderd.... Man, wat had ik toen een heimwee!
Dit jaar was dat anders; ik kreeg van de kinderen mooie tekeningen, ontbijt op bed en mooie liedjes. De jongste telg kondigde aan dat ook hij "jaadag" vierde en liet trots zijn tekening zien.
Helemaal leuk! En door de emailtjes, smsjes en andere berichtjes voelde ik me tocht enorm jarig (nog dank ervoor!).
's Avonds zijn we gezellig samen thuis uit eten geweest (simpel , maar heel doeltreffend concept: kinderen op tijd naar bed, voedsel naar keus halen bij een restaurant die ook take away doet en dan 's avonds gezellig bij kaarslicht eten... aanrader voor de mensen die moeite hebben met oppas vinden en toch er samen even uit willen!).
Nu zijn we weer terug bij de dagelijkse gang van zaken: boodschappen doen en de jongste is naar de kapper geweest. Het resultaat is vre-se-lijk: een kiwi- kapsel wat scheef is aan alle kanten. Fons noemt het een chromosomenkapsel, voor mij het hij nu de K-factor. Maar de volgende keer loop ik die zaak hard voorbij. Ik ben zooooo blij met al die hoedjes en petten. Maar waar ga ik mijn haren laten doen? Want dat een van mijn kinderen er bijloopt alsof hij zichzelf heeft geknipt is een ding, maar met eigen kapper was ik toch wel heel erg blij en ik wil dit hem niet aandoen (voor mezelf maakt het me natuurlijk helemaal niets uit....ik draag hoedjes en petten)..... toch eens horen van andere moeders waar ze het laten doen....
Zodra de spullen hier zijn en voor een deel uitgepakt en wel in huis staan (ik ken mezelf, er zullen dozen onuitgepakt blijven staan totdat we weggaan hier), gaan we een house warming/verjaardagasfeest geven.
Dit jaar was dat anders; ik kreeg van de kinderen mooie tekeningen, ontbijt op bed en mooie liedjes. De jongste telg kondigde aan dat ook hij "jaadag" vierde en liet trots zijn tekening zien.
Helemaal leuk! En door de emailtjes, smsjes en andere berichtjes voelde ik me tocht enorm jarig (nog dank ervoor!).
's Avonds zijn we gezellig samen thuis uit eten geweest (simpel , maar heel doeltreffend concept: kinderen op tijd naar bed, voedsel naar keus halen bij een restaurant die ook take away doet en dan 's avonds gezellig bij kaarslicht eten... aanrader voor de mensen die moeite hebben met oppas vinden en toch er samen even uit willen!).
Nu zijn we weer terug bij de dagelijkse gang van zaken: boodschappen doen en de jongste is naar de kapper geweest. Het resultaat is vre-se-lijk: een kiwi- kapsel wat scheef is aan alle kanten. Fons noemt het een chromosomenkapsel, voor mij het hij nu de K-factor. Maar de volgende keer loop ik die zaak hard voorbij. Ik ben zooooo blij met al die hoedjes en petten. Maar waar ga ik mijn haren laten doen? Want dat een van mijn kinderen er bijloopt alsof hij zichzelf heeft geknipt is een ding, maar met eigen kapper was ik toch wel heel erg blij en ik wil dit hem niet aandoen (voor mezelf maakt het me natuurlijk helemaal niets uit....ik draag hoedjes en petten)..... toch eens horen van andere moeders waar ze het laten doen....
Abonneren op:
Posts (Atom)