De dagen zo rond de kerst zijn anders geregeld dan in NL. Als er feestdagen in een weekend vallen, schuiven de vrije dagen door naar de week erop. Dus kerst op za en zo? Dan ma en di vrij! Hoewel de winkels dan wel weer meestal open zijn op 26 dec. Maar bij pasen is dat weer niet zo: gewoon zondag en maandag.
De supermarkten zijn 7 dagen per week open , van een uur of 7 tot een uur of 22 hier in Blenheim.
Een aantal restaurantjes hier zijn op zondag gesloten, terwijl wij juist hadden verwacht, dat ze dan weer veel omzet zouden kunnen draaien.
De meeste winkels in het dorp zijn alleen op zaterdag ochtend open, er zijn geen koopavonden waarop je nog even wat laatste inkopen kunt doen.
Goed, vandaag (31 dec) is net als NL een gewone werkdag. Fons heeft ook gewoon dienst vanavond, maar is als het goed is rond een uur of 22 klaar en kan dan naar huis. In Otautau werd er niets aan oud en nieuw gedaan, maar ik weet niet hoe dat hier is. Omdat we nog aan het bijtrekken zijn van ons kampeer avontuur denk ik, dat we gewoon op tijd naar bed gaan vanavond.
Morgen is een feestdag en is Fons vrij; de winkels zijn dicht, op de supermarkten na en misschien de grotere winkels die normaal op zondag open zijn ook wel.
En dan is er 2 januari: the day after new year's. En die is dan ook weer een feestdag. Geen idee of er dan ook winkels open zijn of dat er kantoren open zijn, maar de praktijk is dicht.
En ze hebben er niet eens een aparte naam voor.... Gewoon: the day after.... klinkt als een film, nietwaar?
Ik denk, dat ik volgend jaar wel doorheb wanneer wie en wat er allemaal open zijn. Als ik dan ook nog op het juiste moment weet wat ik waarvandaan moet halen, zit ik helemaal geramd!
Fijne jaarwisseling allemaal en tot volgend jaar!
maandag 31 december 2012
Camping (Marja)
Nieuw-Zeeland heeft heel veel mooie kampeergronden. De ene is wat luxer dan de andere. Maar er is keus genoeg. Wij hebben als gezin nog nooit gekampeerd, maar waren afgelopen weekend uitgenodigd om een nachtje op een camping vlakbij Picton te komen. Er zou gezorgd worden voor alles, we hoefden alleen maar ons eigen eten mee te nemen en onze eigen kleren en een hoofdkussen. Het weer was super zaterdagochtend, dus zwemkleding, warme kleding, handdoeken, eten voor 6 personen ( lunch, afternoond tea, diner, avond snack, ontbijt, morning tea en lunch.... das veel!) en de zes personen zelf werden in de volvo gestapeld en op weg waren we!
Toen we er bijna waren viel het ons op, hoe ontzettend mooi groen het daar was vergeleken met Blenheim. Mooie grote varens langs de weg, grote bomen, prachtig!
En even om een lang verhaal kort te maken: veel groen betekent over het algemeen, dat je je regenlaarsen mee moet nemen... dat hadden we dan weer niet gedaan, maar was achteraf toch niet een overbodige luxe geweest... regen, regen, regen en regen... En een enorme storm die 's nachts ervoor zorgen, dat de auto's voor de tenten geparkeerd mochten worden om ze nog enigzins te beschermen tegen de rukwinden.
Onze gastvrouw liet ons weten, dat ze in al die jaren dat ze aan het kamperen was in de zomer, het nog nooit zulk slecht weer was geweest. Wij hebben in ieder geval geen oog dichtgedaan die nacht en na een ochtend met 10 personen in een van de caravans gezeten te hebben, vond ik het wel weer mooi geweest. Ik had het zoo koud..alles was klam en nat.... duidelijk een mooi weer kampeerder hoor ik jullie zeggen....
Na morning tea reden we naar huis. En na 20 minuutjes rijden waren we weer in Blenheim, waar de zon scheen! De vesten en truien gingen weer uit, de t shirtjes weer aan. En 's avonds stond ik mijn moestuintje water te geven, terwijl op de camping de natuur wel voor het groen zorgde..
De kinderen vonden het een geweldig avontuur, dus we gaan het het nog een keer doen. Maar dan misschien de glamping variant. Of dan in ieder geval een camping met een toiletgebouw met een douche erin en licht, zodat je 's nachts kan zien waar je heen moet en wat je aan het doen bent....
Want dat miste ik wel: nergens een wastafel of douche... dit was duidelijk een camping ground for the die hards..... en wij zijn groentjes!
Toen we er bijna waren viel het ons op, hoe ontzettend mooi groen het daar was vergeleken met Blenheim. Mooie grote varens langs de weg, grote bomen, prachtig!
En even om een lang verhaal kort te maken: veel groen betekent over het algemeen, dat je je regenlaarsen mee moet nemen... dat hadden we dan weer niet gedaan, maar was achteraf toch niet een overbodige luxe geweest... regen, regen, regen en regen... En een enorme storm die 's nachts ervoor zorgen, dat de auto's voor de tenten geparkeerd mochten worden om ze nog enigzins te beschermen tegen de rukwinden.
Onze gastvrouw liet ons weten, dat ze in al die jaren dat ze aan het kamperen was in de zomer, het nog nooit zulk slecht weer was geweest. Wij hebben in ieder geval geen oog dichtgedaan die nacht en na een ochtend met 10 personen in een van de caravans gezeten te hebben, vond ik het wel weer mooi geweest. Ik had het zoo koud..alles was klam en nat.... duidelijk een mooi weer kampeerder hoor ik jullie zeggen....
Na morning tea reden we naar huis. En na 20 minuutjes rijden waren we weer in Blenheim, waar de zon scheen! De vesten en truien gingen weer uit, de t shirtjes weer aan. En 's avonds stond ik mijn moestuintje water te geven, terwijl op de camping de natuur wel voor het groen zorgde..
De kinderen vonden het een geweldig avontuur, dus we gaan het het nog een keer doen. Maar dan misschien de glamping variant. Of dan in ieder geval een camping met een toiletgebouw met een douche erin en licht, zodat je 's nachts kan zien waar je heen moet en wat je aan het doen bent....
Want dat miste ik wel: nergens een wastafel of douche... dit was duidelijk een camping ground for the die hards..... en wij zijn groentjes!
vrijdag 28 december 2012
Een gewaarschuwd mens... (Marja)
De afgelopen dagen is het enorm warm (een zeer droge warmte) geweest. Dat hield in, dat wij 's morgens na het ontbijt het zwembad indoken. Maar om een uur of 11 begon de zon zo te branden, dat we onzelf binnen gingen vermaken tot een uur of 3 in de middag. We hadden al gehoord, dat mensen verbranden op hun hoofd, zeker waar de scheiding is. Dus onze kinderen lagen in het water met een badpak, zwem t-shirt (beschermt de schouders), hoed op en een mooie, grote zwembril op hun neus. Heel charmant allemaal kan ik je zeggen. Het duurt dan ook even, voordat alle zwemspullen uit zijn en op de lijn hangen als we weer naar binnen gaan. Het drogen is binnen een uur gepiept (ook de handdoeken die druipend aan de lijn hangen). Dat is dan wel weer handig!
Bij 30 graden zit de gehele familie danrond het middaguur met de lego te spelen of een film te kijken. Pas rond een uur of half 4, 4 uur komen we weer uit ons hol gekropen om nog even te genieten van het zwembad. Weer alles op en aan, factor 70 op de huid (de oudste telg had laatst met factor 50 laatst bijna een verbranding te pakken, dus die doen we maar niet meer. Net als het lekker luieren in de zon; gebeurt niet!)
Een klein stemmetje heeft toch af en toe wel geroepen, dat het zonde was van het mooie weer, dat kinderen lekker buiten moeten spelen, te weinig beweging krijgen anders...je kent het wel, het zijn vooral de berichten uit de media die dat stemmetje herhaalt (weinig origineel stemmetje al zeg ik het zelf; gelukkig heb ik ook betere in mij arsenaal).
Met extra drinken en waterijsjes in deze dagen konden we toch niet voorkomen, dat het merendeel van het gezin enigzins moeite had met de stoelgang. Balen, want dat werd weer een greep uit de medicijnkast om de boel op gang te houden.
Maar nu hoorde Fons op zijn werk, dat er zelfs mensen zijn opgenomen, aan het infuus moesten en meer ellende door diezelfde warmte. Het is verradelijk, die zon. Dat wisten we wel, maar dit was wel weer even een klein slikje zeg maar.
Dan doen wij het niet zo slecht, met ons huismussen gedrag zo midden op de dag. En ik had weer eens een ijzersterk argument, om dat irritante, weinig creatieve stemmetje even stil te krijgen. Wat nou te lui en weinig beweging; we zijn mensenlevens aan het redden op deze manier!
En zo helpt de overheid mee aan de bewustwording:
Bij 30 graden zit de gehele familie danrond het middaguur met de lego te spelen of een film te kijken. Pas rond een uur of half 4, 4 uur komen we weer uit ons hol gekropen om nog even te genieten van het zwembad. Weer alles op en aan, factor 70 op de huid (de oudste telg had laatst met factor 50 laatst bijna een verbranding te pakken, dus die doen we maar niet meer. Net als het lekker luieren in de zon; gebeurt niet!)
Een klein stemmetje heeft toch af en toe wel geroepen, dat het zonde was van het mooie weer, dat kinderen lekker buiten moeten spelen, te weinig beweging krijgen anders...je kent het wel, het zijn vooral de berichten uit de media die dat stemmetje herhaalt (weinig origineel stemmetje al zeg ik het zelf; gelukkig heb ik ook betere in mij arsenaal).
Met extra drinken en waterijsjes in deze dagen konden we toch niet voorkomen, dat het merendeel van het gezin enigzins moeite had met de stoelgang. Balen, want dat werd weer een greep uit de medicijnkast om de boel op gang te houden.
Maar nu hoorde Fons op zijn werk, dat er zelfs mensen zijn opgenomen, aan het infuus moesten en meer ellende door diezelfde warmte. Het is verradelijk, die zon. Dat wisten we wel, maar dit was wel weer even een klein slikje zeg maar.
Dan doen wij het niet zo slecht, met ons huismussen gedrag zo midden op de dag. En ik had weer eens een ijzersterk argument, om dat irritante, weinig creatieve stemmetje even stil te krijgen. Wat nou te lui en weinig beweging; we zijn mensenlevens aan het redden op deze manier!
En zo helpt de overheid mee aan de bewustwording:
Groentes (Marja)
We zijn nu zo'n 4 maanden hier en mijn groentetuin begint nu eindelijk zijn groente af te werpen. De kas blijkt een geweldige plek te zijn waat tomatenplanten staan die groter zijn dan ik ben en aan de andere kant overwoekert de komkommer alle andere planten.
Voor iemand die altijd een tuin van beton heeft gehad, is dit best wel gaaf! Zo heb ik geleerd, dat de broccoli op de verkeerde tijd is geplant, omdat vrijwel zeker de witte vlinder haar eitjes erin gaat leggen en de maden ervoor zorgen, dat die oneetbaar wordt. Tip van de dag was: alle witte vlinders die je ziet fijnmeppen....yeah... dus dan maar geen broccoli.
De tomaten moet je in de oksels van hun zijtakjes ontdoen, anders is de plant teveel energie kwijt aan de blaadjes ipv de tomaten (check).
De mandarijnboom heeft erg veel voch nodig, ander krijg je kleine, wrange vruchtjes (oooohhh..... dus daarom waren ze niet te eten!)
Als je de komkommer te vroeg eet, is hij heel bitter (zelf ontdekt!).
De wortel ziet er uit als een alien als hij groeit in te vruchtbare grond en er was nog iets met de aardappelen...maar dat ben ik vergeten, want die zijn allemaal doodgegaan en uit de grond gehaald.
Maar de tomaatjes , wortelen, lente uitjes, knoflook en komkommer die wel goed waren, smaakten heerlijk!
En hier in de buurt heb je veel kersenboomgaarden, waar je je eigen kersen kunt plukken. Witte kersen en gewone kersen... heerlijk!
En doordat er nu vruchten aan de bomen komen, weet ik ook, dat we appel- en perenbomen hebben, pruimen, perziken en nog iets.... wie het weet, mag het zeggen! Ik vind het wel super, dat we dit nu allemaal hier hebben. Ik ga in het najaar olijven van de bomen plukken en inmaken; maar ik heb begrepen, dat het een half jaar kan duren voordat ze klaar zijn... en ik vind het al moeilijk om te wachten tot de tomaatjes rijp zijn!!
Voor iemand die altijd een tuin van beton heeft gehad, is dit best wel gaaf! Zo heb ik geleerd, dat de broccoli op de verkeerde tijd is geplant, omdat vrijwel zeker de witte vlinder haar eitjes erin gaat leggen en de maden ervoor zorgen, dat die oneetbaar wordt. Tip van de dag was: alle witte vlinders die je ziet fijnmeppen....yeah... dus dan maar geen broccoli.
De tomaten moet je in de oksels van hun zijtakjes ontdoen, anders is de plant teveel energie kwijt aan de blaadjes ipv de tomaten (check).
De mandarijnboom heeft erg veel voch nodig, ander krijg je kleine, wrange vruchtjes (oooohhh..... dus daarom waren ze niet te eten!)
Als je de komkommer te vroeg eet, is hij heel bitter (zelf ontdekt!).
De wortel ziet er uit als een alien als hij groeit in te vruchtbare grond en er was nog iets met de aardappelen...maar dat ben ik vergeten, want die zijn allemaal doodgegaan en uit de grond gehaald.
Maar de tomaatjes , wortelen, lente uitjes, knoflook en komkommer die wel goed waren, smaakten heerlijk!
En hier in de buurt heb je veel kersenboomgaarden, waar je je eigen kersen kunt plukken. Witte kersen en gewone kersen... heerlijk!
En doordat er nu vruchten aan de bomen komen, weet ik ook, dat we appel- en perenbomen hebben, pruimen, perziken en nog iets.... wie het weet, mag het zeggen! Ik vind het wel super, dat we dit nu allemaal hier hebben. Ik ga in het najaar olijven van de bomen plukken en inmaken; maar ik heb begrepen, dat het een half jaar kan duren voordat ze klaar zijn... en ik vind het al moeilijk om te wachten tot de tomaatjes rijp zijn!!
 |
| deze wortelen kwamen zelf al uit de grond gekropen |
 |
| cherrietomaten |
 |
| komkommer |
 |
| paprika |
 |
| Mango? Nectarine? Avocado? Zeg het maar! |
 |
| appel |
 |
| pruim |
 |
| peer |
 |
| Nectarine |
donderdag 27 december 2012
New Zealand's got talent (Marja)
Met een tv die het niet zo erg doet, zijn wij afhankelijk van tips van andere kiwi's als het aankomt op tips van tv en wat allemaal populair is.... Zo hebben wij via youtube verschillende deelnemers gevolgd van NZGT. En het meisje wat gewonnen heeft , heet Clara van Wel. Geen Nederlandse, maar Zuid-Afrikaanse voorouders. En.... ze komt uit Blenheim vandaan! Najaa.... wat een kleine wereld he.... met zo weinig inwoners is de kans al groot dat je een deelnemer kent, of dat ie bij jou uit hetzelfde dorp komt.
Het is een meisje wat zelf haar liedjes schrijft en al langere tijd hier in de buurt zingt op openingen, feesten en dergelijke. En zo was ze in de finale:
En er is meer talent hier. Degene die wij nog erg leuk vonden waren de jgeeks...
En hun finlae act zag er zo uit:
Moet ik zeggen, dat de halve finale ook wel de moeite van het bekijken waard was:
Het is een meisje wat zelf haar liedjes schrijft en al langere tijd hier in de buurt zingt op openingen, feesten en dergelijke. En zo was ze in de finale:
En er is meer talent hier. Degene die wij nog erg leuk vonden waren de jgeeks...
En hun finlae act zag er zo uit:
Moet ik zeggen, dat de halve finale ook wel de moeite van het bekijken waard was:
dinsdag 25 december 2012
Merry Christmas (Marja)
Dit is de derde keer dat we hier een kerst doorbrengen. De eerste keer was in Kaitaia, het noordereiland. We hadden van vrienden de kerst cd van Diana Krall gehad en die cd hebben we grijs gedraaid toen.En voor mij is dat de enige cd, die in de zomer beluisterd moet worden (wat in NL ook in de zomer heb gedaan in een bui van heimwee. Tuindeuren open, zonnetje lekker naar binnen en dan buiten in mijn bikini naar " have yourself a very merry Christmas luisteren....mooie ervaring kan ik je zeggen!).
De weersverwachting voor vandaag: 30 graden, maar in de middag regen en wolken.... dus vanmorgen na het ontbijt zijn we meteen het water maar even ingedoken. Fons moet helaas werken tijdens de kerst, maar hij is om 15.30 al thuis. Als hij in NL een weekend dienst had, was hij twee keer een uur aan het rijden en 11 uur aan het werk... dan valt dit alles mee.
We doen mee met de NZ kerst traditie van kadootjes onder de boom, dus de kinderen wachten vol spanning totdat papa thuiskomt: present time!
Maar eerst even lekker zwemmen, chillen, een ijsje eten en Diana Krall....
Fijne kerst iedereen!
De weersverwachting voor vandaag: 30 graden, maar in de middag regen en wolken.... dus vanmorgen na het ontbijt zijn we meteen het water maar even ingedoken. Fons moet helaas werken tijdens de kerst, maar hij is om 15.30 al thuis. Als hij in NL een weekend dienst had, was hij twee keer een uur aan het rijden en 11 uur aan het werk... dan valt dit alles mee.
We doen mee met de NZ kerst traditie van kadootjes onder de boom, dus de kinderen wachten vol spanning totdat papa thuiskomt: present time!
Maar eerst even lekker zwemmen, chillen, een ijsje eten en Diana Krall....
Fijne kerst iedereen!
 |
| Geef toe: dit zijn toch de mooiste kinderen van de wereld! |
maandag 24 december 2012
Uniformgedonder (Marja)
Het is al weer even geleden, maar ik vond het de moeite van het vermelden wel waard. Wij zitten hier nog niet zo erg in dat uniform gebeuren op school. Vaak wordt er in de auto nog even gekeken of iedereen hoed, zonnebrand en zwemkleding bij zich heeft, waarna 3 op de 10 keer er nog even snel iemand naar huis rent op de spullen die vergeten zijn te pakken.
Toen de oudste naar Wellington ging, moest ze overdag tijdens de excursies in haar uniform, de avonden werden gewoon in vrijetijdskleren doorgebracht.
En als er uit school gespeeld wordt, gaan de meeste kinderen zich thuis eerst omkleden in hun vrijetijdskleding, om daarna afternoon tea te doen. Mijn kinderen lopen gewoon alle dagen van 's morgens tot 's avonds in hun uniform, omdat ze vaak veel te druk zijn met spelen en ik het ook gewoon vergeet. Zit niet in mijn systeem.
De oudste had in de laatste schoolweek nog een uitje naar het strand. Dus met zonnehoed, badkleding, emmer en schep gingen we naar school. Daar aangekomen bleek, dat de kinderen die weggingen, geen uniform aanhoefde die dag.
Zowel dochterlief als ik verschoten van kleur. Nieuw op een school, nog meer een vreemde omdat je de taal niet spreekt. moeite om er tussen te komen.... en dan dit!
Ik voelde me precies zoals zij zich voelde. Gewoon k*t dus.... ze keek me wanhopig aan en ik dacht snel na...
We waren gelukkig vroeg op school, dus plan B werd uit de kast getrokken. De andere twee kinderen kregen snel een kus (normaal loop ik mee naar de klas), de jongste werd in de buggy gezet en we zijn terug gerend naar de auto, die drie straten verdeop geparkeerd stond. In de auto heeft de oudste haar kleren alvast uitgetrokken en bedacht wat ze aanwilde. Thuis aangekomen heb ik de motor van de auto laten draaien, zijn we de auto uitgesprongen en hebben we snel de juiste kleren uit de kast getrokken. Snel de jongst weer in de gordels geklikt ( handig , dat eigen initiatief ...)
De vrijetijdskleren werden op weg naar school in de auto aangetrokken (en dat ging niet erg soepel, aangezien ze van mij haar gordel om moest).
Op school aangekomen was er gelukkig parkeerruimte voor de deur en hebben we nog even een snelle check gedaan wat de spullen betrof. En terwijl ze de deur van het lokaal binnen liep, hoorde ik de bel gaan.
En toen voelde ik me Rocky (deel 1 ) tijdens "Eye of the tiger"..... wat een adrenaline rush....Winnaar!
Het was geen enorme wedstrijd, maar dit was voor mijn gevoel zo belangrijk (en waarschijnlijk ook door eigen trauma's van vroeger, ik weet het...maar die negeer ik even voor het verhaal) en de overwinning was zoo zoet; ik heb er een hele dag op kunnen teren!
Thuisgekomen vertelde de oudste, dat er niemand een uniform had gedragen.... toen had ik nog een beter gevoel over mijn actie.
Maar volgend jaar ga ik toch maar even vragen wanneer er wel en wanneer er niet een uniform gedragen wordt.... want een keer zoeits flikken is wel genoeg voor de komende jaren... ik ben ten slotte ook geen 18 meer!
Toen de oudste naar Wellington ging, moest ze overdag tijdens de excursies in haar uniform, de avonden werden gewoon in vrijetijdskleren doorgebracht.
En als er uit school gespeeld wordt, gaan de meeste kinderen zich thuis eerst omkleden in hun vrijetijdskleding, om daarna afternoon tea te doen. Mijn kinderen lopen gewoon alle dagen van 's morgens tot 's avonds in hun uniform, omdat ze vaak veel te druk zijn met spelen en ik het ook gewoon vergeet. Zit niet in mijn systeem.
De oudste had in de laatste schoolweek nog een uitje naar het strand. Dus met zonnehoed, badkleding, emmer en schep gingen we naar school. Daar aangekomen bleek, dat de kinderen die weggingen, geen uniform aanhoefde die dag.
Zowel dochterlief als ik verschoten van kleur. Nieuw op een school, nog meer een vreemde omdat je de taal niet spreekt. moeite om er tussen te komen.... en dan dit!
Ik voelde me precies zoals zij zich voelde. Gewoon k*t dus.... ze keek me wanhopig aan en ik dacht snel na...
We waren gelukkig vroeg op school, dus plan B werd uit de kast getrokken. De andere twee kinderen kregen snel een kus (normaal loop ik mee naar de klas), de jongste werd in de buggy gezet en we zijn terug gerend naar de auto, die drie straten verdeop geparkeerd stond. In de auto heeft de oudste haar kleren alvast uitgetrokken en bedacht wat ze aanwilde. Thuis aangekomen heb ik de motor van de auto laten draaien, zijn we de auto uitgesprongen en hebben we snel de juiste kleren uit de kast getrokken. Snel de jongst weer in de gordels geklikt ( handig , dat eigen initiatief ...)
De vrijetijdskleren werden op weg naar school in de auto aangetrokken (en dat ging niet erg soepel, aangezien ze van mij haar gordel om moest).
Op school aangekomen was er gelukkig parkeerruimte voor de deur en hebben we nog even een snelle check gedaan wat de spullen betrof. En terwijl ze de deur van het lokaal binnen liep, hoorde ik de bel gaan.
En toen voelde ik me Rocky (deel 1 ) tijdens "Eye of the tiger"..... wat een adrenaline rush....Winnaar!
Het was geen enorme wedstrijd, maar dit was voor mijn gevoel zo belangrijk (en waarschijnlijk ook door eigen trauma's van vroeger, ik weet het...maar die negeer ik even voor het verhaal) en de overwinning was zoo zoet; ik heb er een hele dag op kunnen teren!
Thuisgekomen vertelde de oudste, dat er niemand een uniform had gedragen.... toen had ik nog een beter gevoel over mijn actie.
Maar volgend jaar ga ik toch maar even vragen wanneer er wel en wanneer er niet een uniform gedragen wordt.... want een keer zoeits flikken is wel genoeg voor de komende jaren... ik ben ten slotte ook geen 18 meer!
zondag 23 december 2012
Internetbankieren (Marja)
Ik weet niet precies hoe dat werkt in NL, maar ik weet wel, dat alles er met een edentifier gaat en alles als het goed is drie keer beveiligd is.... Zolang je je gegevens maar niet per mail opstuurt of je pincode laat ontfutselen, zit je redelijk safe...tenzij er geskimmed is natuurlijk...
Hier gaat dat minder high teck. Ze hebben hier wel internetbankieren (ja ja, we zijn in de 21e eeuw!), maar dan anders dus. Je logt op de site van de bank in met je klantnummer en je wachtwoord en dan kun je alles doen. Dus als mensen je klantnummer hebben en je wachtwoord, zou je in theorie enorm het haasje kunnen zijn. Maar alle overboekingen worden met de hand 's nachts verwerkt. En als er bedragen tussen zitten die verdacht zijn, dan wordt er de volgende dag gewoon even met de klant gebeld om er zeker van te zijn dat het allemaal wel oke is....
Een beetje vreemd voor ons gevoel, maar de meneer van de bank zei terecht, dat het wel werkt hier. Als er meer fraude zou zijn , dan zouden ze hier de apparaatjes voor de pasjes ook gaan introduceren.
Fons heeft gisteravond een overboeking gedaan via internet. Toen verscheen er op een schermpje, dat het geen werkdag was vandaag en dat de overboeking op maandag gedaan zou worden....
Niks geen 24-uurs economie dus hier!
Hier gaat dat minder high teck. Ze hebben hier wel internetbankieren (ja ja, we zijn in de 21e eeuw!), maar dan anders dus. Je logt op de site van de bank in met je klantnummer en je wachtwoord en dan kun je alles doen. Dus als mensen je klantnummer hebben en je wachtwoord, zou je in theorie enorm het haasje kunnen zijn. Maar alle overboekingen worden met de hand 's nachts verwerkt. En als er bedragen tussen zitten die verdacht zijn, dan wordt er de volgende dag gewoon even met de klant gebeld om er zeker van te zijn dat het allemaal wel oke is....
Een beetje vreemd voor ons gevoel, maar de meneer van de bank zei terecht, dat het wel werkt hier. Als er meer fraude zou zijn , dan zouden ze hier de apparaatjes voor de pasjes ook gaan introduceren.
Fons heeft gisteravond een overboeking gedaan via internet. Toen verscheen er op een schermpje, dat het geen werkdag was vandaag en dat de overboeking op maandag gedaan zou worden....
Niks geen 24-uurs economie dus hier!
vrijdag 21 december 2012
Metservice (Marja)
Metservice is het KNMI van NZ zeg maar. Maar wat ik zo leuk vind, is dat je kunt kijken welke weersextremen er waren de dag ervoor. En ook al kan ik er niets aan doen, het is toch luek, als we in de top 5 staan. Gisteren stonden we drie keer in de top 5, van de vier gebieden: overdag de warmste, de koudste en de winderigste.... kun je je voorstellen wat voor dag (en nacht ) wij hebben gehad....duurt nog wel even, voordat ik snap, dat als het waait, ik niet automatisch ene lange broek en shirt met lange mouwen aan moet trekken (wan ik kan je zeggen, dat je dan echt wegsmelt...)
Maar goed, een mens is nooit te oud om te leren he....
Misschien wel leuk om te weten voor het idee: de wind die met 59 km/u af ent oe voorbij komt, is te vergelijken met windkracht 7.... En in NL gebeurt er dan het volgende :
En wij dachten in de Broepolder slecht te zitten met de westenwind die op ons huis beukte.... Maar deze wind is warm, de dag was onbewolkt en de temperatuur hoog.....
Maar goed, een mens is nooit te oud om te leren he....
En wij dachten in de Broepolder slecht te zitten met de westenwind die op ons huis beukte.... Maar deze wind is warm, de dag was onbewolkt en de temperatuur hoog.....
Einde van de wereld (Marja)
Het is hier nu kwart over 10 's morgens. We zitten aan de morning tea en er is nog niets aan de hand. Allemaal voorspellingen hebben we gevolgd via internet, net als de voorbereidingen die mensen hebben getroffen.
Nu lopen we hier voor in de tijd, dus in theorie zouden wij nu al weten wat er gebeuren gaat.
Tot zover dus nog helemaal niets. De zon schijnt, het is nu al 26 graden en de wind is weer lekker warm en waait hard, dus echte verkoeling moet vanuit het water komen denk ik.
Ik heb de kinderen toch ook maar ingesmeerd met zonnebrand en ga gewoon boodschappen doen zo....noem me maar een rasechte optimist! Is toch knullig als ze morgen wakker worden met een knalverbrand lijf...zo sneu...
Maar stel je voor he, dat die Maya's gewoon NZ niet hadden meegenomen in hun idee van het einde van de wereld. (dat is dat landje met die schapen en vogels.....laat maar....kan niks geks vanaf komen.. stelletje sheep shaggers). Dan zit ik morgen te appen en sms-en met mijn vrienden in NL en krijg niets terug, omdat alles vanaf Azie wel gewoon weg is.....
We gaan het afwachten!
Fokke en Sukke waren in ieder geval goed voorbereid:
Nu lopen we hier voor in de tijd, dus in theorie zouden wij nu al weten wat er gebeuren gaat.
Tot zover dus nog helemaal niets. De zon schijnt, het is nu al 26 graden en de wind is weer lekker warm en waait hard, dus echte verkoeling moet vanuit het water komen denk ik.
Ik heb de kinderen toch ook maar ingesmeerd met zonnebrand en ga gewoon boodschappen doen zo....noem me maar een rasechte optimist! Is toch knullig als ze morgen wakker worden met een knalverbrand lijf...zo sneu...
Maar stel je voor he, dat die Maya's gewoon NZ niet hadden meegenomen in hun idee van het einde van de wereld. (dat is dat landje met die schapen en vogels.....laat maar....kan niks geks vanaf komen.. stelletje sheep shaggers). Dan zit ik morgen te appen en sms-en met mijn vrienden in NL en krijg niets terug, omdat alles vanaf Azie wel gewoon weg is.....
We gaan het afwachten!
Fokke en Sukke waren in ieder geval goed voorbereid:
woensdag 19 december 2012
Kerst op kindy (Marja)
Dinsdag was het kerstfeest op kindy. En de kerstman zou komen. Ik heb van te voren de jongste telg maar even verteld wat er zou gaan gebeuren, maar ik had niet de indruk, dat hij het snapte. Waar in NL er nieuwsuitzendigen zijn over Sinterklaas, verhalen, schoolbezoeken, tv-shows en wat meer, is hier maar weinig wat je doet herinneren aan t feit dat Santa komt. Eigenlijk is het versieren van de etalages het enige. Misschien is er wel wat op de tv, maar onze tv doet het hier niet en we toen hij het nog deed, hadden we maar 3 kanalen. Scheelt wel wat stress kan ik je zeggen.
En dat zei een van de juffen ook: het is al spannend genoeg voor de kleintjes, erger hoeft het niet te worden. Het versieren van de etalages is al heftig genoeg, net als de gedachte aan kerstavond....
En toen kwam Santa. Ik was voorbereid op huilende kinderen, kinderen die niet heen wilden gaan, of die geen kadootje wilden. Maar niets van dat alles. De beste man vertelde wat, de kinderen werden een voor een naar voren geroepen (en gingen daarna weer keurig in stilte hun kadootje uitpakken), bleven stil zitten tot het laatste kadootje was uitgepakt, zongen nog een kerstliedje en gingen verder tot de orde van de dag. Best wel een anticlimax als je een doemscenario voor ogen hebt...
De orde van de dag bestond dit keer uit een afternoon tea vanuit kindy zelf (normaal moeten de kids zelf wat meenemen). De kinderen kregen iets lekkers op een bordje (oa marshmellows, fruit, chips en koek), de ouders was gevraagd om de bekende plate mee te nemen. Mijn hemel, iedereen was echt uit zijn dak gegaan! Fruit in chocolade gedipt, slices, muffins, koekjes, vanillesticks, mellowpuffs, merengues, soesjes, en nog veel, veel meer..Veel was er zelf gebakken (zoals een lollycake: een chocoladecake met marshmellows erin....verzin t maar...). En iedereen had zoiets van: ja, maar dit heb je alleen met kerst, dus we nemen het ervan. Dat was ik ergens wel met ze eens, maar dan in de winter, waar het heerlijk is om de volle en vette produkten te eten. Maar in de warmte heb ik meer behoefte aan iets lichters. Gelukkig hadden weinig ouders daar last van en ging vrijwel de gehele tafel leeg. (Iedereen bleef ook in de buurt van de tafel staan, zodat er niet ver gelopen hoefde te worden voor een volgende ronde). Al met al een hele ervaring.
Maar wel eentje , die een stuk ontspannener was dan ik gewend ben. Dus die kan weer van mijn ervaringen-lijstje: check!
En dat zei een van de juffen ook: het is al spannend genoeg voor de kleintjes, erger hoeft het niet te worden. Het versieren van de etalages is al heftig genoeg, net als de gedachte aan kerstavond....
En toen kwam Santa. Ik was voorbereid op huilende kinderen, kinderen die niet heen wilden gaan, of die geen kadootje wilden. Maar niets van dat alles. De beste man vertelde wat, de kinderen werden een voor een naar voren geroepen (en gingen daarna weer keurig in stilte hun kadootje uitpakken), bleven stil zitten tot het laatste kadootje was uitgepakt, zongen nog een kerstliedje en gingen verder tot de orde van de dag. Best wel een anticlimax als je een doemscenario voor ogen hebt...
 |
| niks liedje zingen, gewoon je kado scoren en weer weg! |
De orde van de dag bestond dit keer uit een afternoon tea vanuit kindy zelf (normaal moeten de kids zelf wat meenemen). De kinderen kregen iets lekkers op een bordje (oa marshmellows, fruit, chips en koek), de ouders was gevraagd om de bekende plate mee te nemen. Mijn hemel, iedereen was echt uit zijn dak gegaan! Fruit in chocolade gedipt, slices, muffins, koekjes, vanillesticks, mellowpuffs, merengues, soesjes, en nog veel, veel meer..Veel was er zelf gebakken (zoals een lollycake: een chocoladecake met marshmellows erin....verzin t maar...). En iedereen had zoiets van: ja, maar dit heb je alleen met kerst, dus we nemen het ervan. Dat was ik ergens wel met ze eens, maar dan in de winter, waar het heerlijk is om de volle en vette produkten te eten. Maar in de warmte heb ik meer behoefte aan iets lichters. Gelukkig hadden weinig ouders daar last van en ging vrijwel de gehele tafel leeg. (Iedereen bleef ook in de buurt van de tafel staan, zodat er niet ver gelopen hoefde te worden voor een volgende ronde). Al met al een hele ervaring.
Maar wel eentje , die een stuk ontspannener was dan ik gewend ben. Dus die kan weer van mijn ervaringen-lijstje: check!
dinsdag 18 december 2012
Einde schooljaar (Marja)
Het begin van de vakantie betekent dus einde van het schooljaar. Dat was weer even anders dan gewend. Op de laatste dag van school krijgen de kinderen hun rapport mee. Die dag zijn ze ook kennis gaan maken in hun klas van volgend jaar en de leerkracht van volgend schooljaar. Er is geen 10 minuten gesprek meer; die zijn in term 1 en begin term 3. De kinderen worden wel getoetst, maar ze gaan toch allemaal over, dus het is alleen voor de leraren handig. Zo weten ze waar de kinderen volgend jaar instromen en op welke gebieden ze extra aandacht nodig hebben. Voor het eerst hebben onze kinderen een rapport die anders is dan gewend. In NL deden ze het erg aardig en zaten ze boven het gemiddelde. Hier scoren ze op sommige gebieden onder de NZ standaarden, maar op sommige gebieden scoren ze al gemiddeld of zelfs erboven!
In de rapporten hebben de leerkrachten een stukje over de kinderen geschreven. We kunnen zien, dat ze zich hier net zo gedragen als in NL; iets wat me erg blij maakt! Kennelijk voelen ze zich zo thuis, dat ze zichzelf kunnen zijn in de klas. En gezien het feit dat ze allemaal een half jaar hebben overgeslagen, doen ze het erg aardig.
In NL kregen we een week voor de vakantie een lijst mee met waar wie geplaatst was, bij welke leerkracht en met welke vriendjes. Daar was altijd een heel gedoe over en er gingen regelmatig ouders naar de directie om te vragen of een andere klas mogelijk was.
Dat is hier allemaal niet aan de orde. De klassen worden bewust ieder jaar gehusseld, zodat kinderen veel nieuwe vriendschappen op kunnen doen. In een brief van school stond, dat de directie bewust is van het feit, dat sommige kinderen het moeilijk kunnen hebben hiermee. Maar er werd aan de ouders gevraagd, om een positieve houding te hebben hierover, omdat dat ook weer afgeeft op de kinderen.
Misschien dat de kiwi's daarom zulke wereldreizigers zijn en makkelijk verhuizen , ook in eigen land. Als je van jongs af aan al meekrijgt dat je overal mogelijkheden hebt om nieuwe mensen te ontmoeten, nieuwe vriendschappen te sluiten en je overal thuis te voelen, ga je misschien wel makkelijker op avontuur en kun je makkelijker dingen loslaten. Of zou je juist moeilijker ergens aarden en honkvast zijn? En zou er iets van onrust zijn bij de kiwi's, omdat ze zo zijn opgevoed; niets is voor altijd....
Of zijn wij in NL misschien te gehecht aan iets wat we als onze veiligheid beschouwen?
In de rapporten hebben de leerkrachten een stukje over de kinderen geschreven. We kunnen zien, dat ze zich hier net zo gedragen als in NL; iets wat me erg blij maakt! Kennelijk voelen ze zich zo thuis, dat ze zichzelf kunnen zijn in de klas. En gezien het feit dat ze allemaal een half jaar hebben overgeslagen, doen ze het erg aardig.
In NL kregen we een week voor de vakantie een lijst mee met waar wie geplaatst was, bij welke leerkracht en met welke vriendjes. Daar was altijd een heel gedoe over en er gingen regelmatig ouders naar de directie om te vragen of een andere klas mogelijk was.
Dat is hier allemaal niet aan de orde. De klassen worden bewust ieder jaar gehusseld, zodat kinderen veel nieuwe vriendschappen op kunnen doen. In een brief van school stond, dat de directie bewust is van het feit, dat sommige kinderen het moeilijk kunnen hebben hiermee. Maar er werd aan de ouders gevraagd, om een positieve houding te hebben hierover, omdat dat ook weer afgeeft op de kinderen.
Misschien dat de kiwi's daarom zulke wereldreizigers zijn en makkelijk verhuizen , ook in eigen land. Als je van jongs af aan al meekrijgt dat je overal mogelijkheden hebt om nieuwe mensen te ontmoeten, nieuwe vriendschappen te sluiten en je overal thuis te voelen, ga je misschien wel makkelijker op avontuur en kun je makkelijker dingen loslaten. Of zou je juist moeilijker ergens aarden en honkvast zijn? En zou er iets van onrust zijn bij de kiwi's, omdat ze zo zijn opgevoed; niets is voor altijd....
Of zijn wij in NL misschien te gehecht aan iets wat we als onze veiligheid beschouwen?
In de herkansing (Marja)
Het is zover: de tweede zomervakantie van dit jaar voor de kinderen is van start gegaan. De jongste moet nog naar kindy vanmiddag, maar dan is het vrij voor een aantal weken!
De vorige zomervakantie was vrij stressvol voor ons als ouders: afscheid van school, huis opruimen, leeghalen, spullen uitzoeken, verhuizers die kwamen, verhuizen naar het huis van een vriendin (en Fons die gewoon doorwerkte in deze periode), spullen verkopen, en toen de verhuizing hiernaar toe en het wennen hier...
Nee, ik kan niet zeggen dat ik er met een ontspannen gevoel naar terugkijk. Dat gaan we deze keer anders doen. Omdat een groot deel van het salaris nog naar NL gaat ivm ons huis daar, gaan we het erg low budget houden deze vakantie. Gelukkig is dat niet zo moeilijk. Tent in de tuin, rondrijden, eigen kersen plukken in de boomgaarden (PYO ; pluck your own), heuvels in na het eten, picknicken, lunchen op een van de vele wijngaarden, zwemmen, en gewoon luieren....bijkomen....en spelen met vriendjes.... klinkt goed he!
Fons heeft twee weken vrij in januari, maar voor ons is het al goed om gewoon thuis te zijn en niets te hoeven.
Door de droge warmte die er is , zijn we aan het kijken wanneer wie kan hardlopen. Gisteravond om 20.00 regende het zowaar een beetje en het stormde,maar het was nog steeds 22 graden...Dat is zwaar! En wij zijn niet van die types die om 06.00 gaan hardlopen, hoewel ons dat door meerdere mensen wordt aangeraden, omdat dat de koelste periode van de dag is....maar mijn bed ligt dan echt nog veel te lekker!
In ieder geval willen de kinderen gaan skypen met NL vriendjes en school, verder willen ze in het zwembad en iedere dag een ijsje. Bente wil heel graag naar Wellington (misschien iets voor volgend jaar). Klinkt allemaal erg haalbaar. Maar eerst hebben we over een week kerstmis met kadootjes. In NL hadden we een zolder waar dingen bewaard werden die niet geschikt waren voor kinderogen, maar hier heb ik dat niet. Dus staan er dingen verspreid in de garage en het huis en hoop ik, dat ze het niet vinden (en ik wel straks!!).
De vorige zomervakantie was vrij stressvol voor ons als ouders: afscheid van school, huis opruimen, leeghalen, spullen uitzoeken, verhuizers die kwamen, verhuizen naar het huis van een vriendin (en Fons die gewoon doorwerkte in deze periode), spullen verkopen, en toen de verhuizing hiernaar toe en het wennen hier...
Nee, ik kan niet zeggen dat ik er met een ontspannen gevoel naar terugkijk. Dat gaan we deze keer anders doen. Omdat een groot deel van het salaris nog naar NL gaat ivm ons huis daar, gaan we het erg low budget houden deze vakantie. Gelukkig is dat niet zo moeilijk. Tent in de tuin, rondrijden, eigen kersen plukken in de boomgaarden (PYO ; pluck your own), heuvels in na het eten, picknicken, lunchen op een van de vele wijngaarden, zwemmen, en gewoon luieren....bijkomen....en spelen met vriendjes.... klinkt goed he!
Fons heeft twee weken vrij in januari, maar voor ons is het al goed om gewoon thuis te zijn en niets te hoeven.
Door de droge warmte die er is , zijn we aan het kijken wanneer wie kan hardlopen. Gisteravond om 20.00 regende het zowaar een beetje en het stormde,maar het was nog steeds 22 graden...Dat is zwaar! En wij zijn niet van die types die om 06.00 gaan hardlopen, hoewel ons dat door meerdere mensen wordt aangeraden, omdat dat de koelste periode van de dag is....maar mijn bed ligt dan echt nog veel te lekker!
In ieder geval willen de kinderen gaan skypen met NL vriendjes en school, verder willen ze in het zwembad en iedere dag een ijsje. Bente wil heel graag naar Wellington (misschien iets voor volgend jaar). Klinkt allemaal erg haalbaar. Maar eerst hebben we over een week kerstmis met kadootjes. In NL hadden we een zolder waar dingen bewaard werden die niet geschikt waren voor kinderogen, maar hier heb ik dat niet. Dus staan er dingen verspreid in de garage en het huis en hoop ik, dat ze het niet vinden (en ik wel straks!!).
maandag 17 december 2012
Christmas Party (Marja)
Al een paar weken zijn de kerstfeestjes aan de gang. Het is ook de afsluiting van het seizoen en begin van de zomerstop voor veel dingen, dus er is genoeg keus. Voetbal, zwemmen, vrijwillige brandweer, kinderdagverblijf ; wij hadden als enige vakantiepunt de praktijk. Het is vaak in de weekenden, dus die zijn al snel gevuld.
Wij waren zaterdag uitgenodigd voor een christmas lunch.... van 15.00 -19.30.... Nu ben ik niet zo'n ster in tijden, maar wij in Holland hebben dan al gelunchd... Wat was het idee? Moest er nog iets mee? Vaak is het zo, dat er gevraagd wordt om een "plate" mee te nemen. Wel ideaal: iedereen maakt iets en dat deel je met elkaar. Soms wordt er gevraagd om je eigen drank mee te nemen.
Maar goed. Het bleek een bbq te zijn en er was alleen voor de drank en het vlees gezorgd. Dus op vrijdag stond ik al eiersalade te maken, zaterdag was het de beurt aan de brownies en een fruitsalade. stokbroodje erbij, knoflookboter en klaar.
Het feestje was op de bach (spreek uit: betsjh) van een van de dokters: een lapje grond van veel bij nog meer met daarop een vakantiehuisje. Dit alles gesitueerd tussen de bergen aan een rivier.
Niet verkeerd kan ik je zeggen! Met het zweet op mijn rug (want t was die dag 27 graden) gingen we na de lunch weg met kinderen, luiers, drinken, eten voor de jongste, hoeden, zonnebrillen en alles wat zelfgemaakt was. Wat een teamwork, wat een gestroomlijnde actie!
Aangekomen daar waren we toch wel een paar dingetjes vergeten....zwemkleding, zonnebrand, insecten repellent (heeeel belangrijk ivm de vele, vele sandflies hier; dat zijn muggen, waarvan de beten wel een paar weken plezier geven....) en een broodje voor de jongste. Weg was mijn gevoel van supermama.....reality check noemen ze dat geloof ik, maar ik was liever in mijn eigen superwereld gebleven.
Gelukkig waren er genoeg gasten die beter voorbereid heen waren gekomen (maar even voor onze verdediging: zij hadden niet 4 jonge kinderen mee en heel veel lekkere dingen).
We hebben uiteindelijk een heerlijke middag gehad, die als een vakantie duurde.
Voor een indruk kun je naar de foto's kijken hieronder. Als je die al lang zat was, dan hoeft t niet.... ik ben al zuinig geweest, want het aantal foto's wat ik heb gemaakt ligt vele male hoger....
Wij waren zaterdag uitgenodigd voor een christmas lunch.... van 15.00 -19.30.... Nu ben ik niet zo'n ster in tijden, maar wij in Holland hebben dan al gelunchd... Wat was het idee? Moest er nog iets mee? Vaak is het zo, dat er gevraagd wordt om een "plate" mee te nemen. Wel ideaal: iedereen maakt iets en dat deel je met elkaar. Soms wordt er gevraagd om je eigen drank mee te nemen.
Maar goed. Het bleek een bbq te zijn en er was alleen voor de drank en het vlees gezorgd. Dus op vrijdag stond ik al eiersalade te maken, zaterdag was het de beurt aan de brownies en een fruitsalade. stokbroodje erbij, knoflookboter en klaar.
Het feestje was op de bach (spreek uit: betsjh) van een van de dokters: een lapje grond van veel bij nog meer met daarop een vakantiehuisje. Dit alles gesitueerd tussen de bergen aan een rivier.
Niet verkeerd kan ik je zeggen! Met het zweet op mijn rug (want t was die dag 27 graden) gingen we na de lunch weg met kinderen, luiers, drinken, eten voor de jongste, hoeden, zonnebrillen en alles wat zelfgemaakt was. Wat een teamwork, wat een gestroomlijnde actie!
Aangekomen daar waren we toch wel een paar dingetjes vergeten....zwemkleding, zonnebrand, insecten repellent (heeeel belangrijk ivm de vele, vele sandflies hier; dat zijn muggen, waarvan de beten wel een paar weken plezier geven....) en een broodje voor de jongste. Weg was mijn gevoel van supermama.....reality check noemen ze dat geloof ik, maar ik was liever in mijn eigen superwereld gebleven.
Gelukkig waren er genoeg gasten die beter voorbereid heen waren gekomen (maar even voor onze verdediging: zij hadden niet 4 jonge kinderen mee en heel veel lekkere dingen).
We hebben uiteindelijk een heerlijke middag gehad, die als een vakantie duurde.
Voor een indruk kun je naar de foto's kijken hieronder. Als je die al lang zat was, dan hoeft t niet.... ik ben al zuinig geweest, want het aantal foto's wat ik heb gemaakt ligt vele male hoger....
 |
| Even een balletje gooien in de voortuin |
 | |
| dat gebouwtje heel ver op de achtergrond is t huisje; Fons staat in de achtertuin |
 |
| steentjes gooien blijft leuk |
 |
| en zwemmen kon ook! |
zondag 16 december 2012
Summer time (Marja)
Vandaag vierden we, dat de jongste telg van ons gezin al weer 3 jaar oud is. Gisteren was zijn officiele verjaardag, maar toen hadden we een kerstlunch (daarover meer later).
Er werd wel wat warmte verwacht, dus hadden we de gasten verteld, om zwemkleding mee te nemen (ideaal kan ik je zeggen!!).
Nog steeds zijn we niet gewend aan de warmte en de kracht van de zon. De kiwi-gasten gingen met hoed en zonnebril op meteen in de schaduw zitten, terwijl alle import-kiwi's de zon even opzochten of zich in het zwembad bevonden.
We hebben al sinds we hier zijn een houten dek, waar we regelmatig op te vinden zijn. Maar vandaag viel het Fons op, dat de spijkers uit het hout staken. Daarop reageerde een van de gasten, dat dat gebeurt door de zon. Door de zon trekt het hut krom en komen de spijkers omhoog. Die moet je regelmatig even vasthameren in de zomer als het mooi weer is. Ik heb even gekeken of ze een grapje maakten, maar ze waren serieus... De echt goeie deks worden met schroeven vastgemaakt om dit probleem te voorkomen. Echt? Serieus? Maar ja....echt....serieus...
Verder hebben we onze kinderen echt op het neurotische af ingesmeerd met een factor 70+ zonnebrand als ze naar buiten gingen. Maar vandaag is een van onze kinderen (ondanks smeren dus!!) toch bijna verbrand. Dat was dus alleen het ochtendzonnetje tot een uur of 12 he... Nieuwe regel voor de zomervakantie: 's morgens tot een uur of 11 lekker zwemmen, dan binnen aan de lego ofzo, om dan om een uur of 4 's middags weer uit ons hol te komen om nog even veilig te gaan zwemmen.... Nog steeds erg wennen dus...
Vandaag overdag 28 graden, komende nacht koelt het af tot een graad of 12....vanmiddag kwam de wind op met windvlagen tot wel 60 km/u bij een temp van 24 graden.... Summer time Blenheim Style!
Er werd wel wat warmte verwacht, dus hadden we de gasten verteld, om zwemkleding mee te nemen (ideaal kan ik je zeggen!!).
Nog steeds zijn we niet gewend aan de warmte en de kracht van de zon. De kiwi-gasten gingen met hoed en zonnebril op meteen in de schaduw zitten, terwijl alle import-kiwi's de zon even opzochten of zich in het zwembad bevonden.
We hebben al sinds we hier zijn een houten dek, waar we regelmatig op te vinden zijn. Maar vandaag viel het Fons op, dat de spijkers uit het hout staken. Daarop reageerde een van de gasten, dat dat gebeurt door de zon. Door de zon trekt het hut krom en komen de spijkers omhoog. Die moet je regelmatig even vasthameren in de zomer als het mooi weer is. Ik heb even gekeken of ze een grapje maakten, maar ze waren serieus... De echt goeie deks worden met schroeven vastgemaakt om dit probleem te voorkomen. Echt? Serieus? Maar ja....echt....serieus...
Verder hebben we onze kinderen echt op het neurotische af ingesmeerd met een factor 70+ zonnebrand als ze naar buiten gingen. Maar vandaag is een van onze kinderen (ondanks smeren dus!!) toch bijna verbrand. Dat was dus alleen het ochtendzonnetje tot een uur of 12 he... Nieuwe regel voor de zomervakantie: 's morgens tot een uur of 11 lekker zwemmen, dan binnen aan de lego ofzo, om dan om een uur of 4 's middags weer uit ons hol te komen om nog even veilig te gaan zwemmen.... Nog steeds erg wennen dus...
Vandaag overdag 28 graden, komende nacht koelt het af tot een graad of 12....vanmiddag kwam de wind op met windvlagen tot wel 60 km/u bij een temp van 24 graden.... Summer time Blenheim Style!
zaterdag 15 december 2012
It's a small world (Marja)
We wisten uit eerdere ervaringen al, dat het echt een kleine wereld is. En gisteren was er weer een voorval, dat ons gevoel onderstreepte.
Fons kreeg een meneer op het spreekuur, met een zeer Nederlands klinkende naam. En inderdaad, deze man leefde al een tijdje hier, maar had een Nederlandse afkomst. Ja, hij kende Fons wel.... van een foto dan. Zijn vader had hem namelijk onlangs een krantenberichtje gestuurd van een Nederlands gezin dat ging emigreren...
Tsja, dat gezin waren wij, de krant was de stad en streek editie van het Noord-Hollands Dagblad en die vader woont in Beverwijk.
It's a small world....
Fons kreeg een meneer op het spreekuur, met een zeer Nederlands klinkende naam. En inderdaad, deze man leefde al een tijdje hier, maar had een Nederlandse afkomst. Ja, hij kende Fons wel.... van een foto dan. Zijn vader had hem namelijk onlangs een krantenberichtje gestuurd van een Nederlands gezin dat ging emigreren...
Tsja, dat gezin waren wij, de krant was de stad en streek editie van het Noord-Hollands Dagblad en die vader woont in Beverwijk.
It's a small world....
donderdag 13 december 2012
Parent help (Marja)
Ook hier hebben de scholen hulp nodig van ouders als het gaat om activiteiten die georganiseerd worden. Meestal gaat het dan om vervoer. Ritje naar de bibliotheek, ritje naar Picton...
Nu de school aan de laatste week voor de zomervakantie is begonnen, zijn er nog een paar laatste uitjes geweest. Naar pine vally outdoor adventure (gaan we in de vakantie nog wel eens heen, dus de foto's houden jullie van ons tegoed). De oudste gaat morgen naar Whites Bay. Een dagje strand met allemaal leuke dingen.
Er zijn bussen geregeld, dus de ouders hoefden niet mee.
Maar later kregen we bericht, of de ouders toch wel mee wilden om te helpen. En afgelopen dinsdag kreeg ik een briefje van de oudste: of er mensen wilden rijden.... Briefje moest woensdag terug zijn, want vrijdag is het tripje al.....
En om een een of andere reden werkt dat toch wel hier. Als er een uitje is, vraag je pas een week (of korter) van te voren wie er allemaal mee kunnen helpen. En voor alle uitjes moeten de ouders schriftelijk toestemming geven dat ze mee mogen. En als je wel besluit om te rijden, moet je verklaren dat je een geldig rijbewijs hebt, dat je auto door de APK heen is en verzekerd is.
Ondertussen zijn de klassen leeggemaakt: alle knutselwerkjes zijn mee naar huis genomen, de boeken zijn opgeruimd. Geen kerstversiering dus in de klassen....gekke tijd hier!
Nu de school aan de laatste week voor de zomervakantie is begonnen, zijn er nog een paar laatste uitjes geweest. Naar pine vally outdoor adventure (gaan we in de vakantie nog wel eens heen, dus de foto's houden jullie van ons tegoed). De oudste gaat morgen naar Whites Bay. Een dagje strand met allemaal leuke dingen.
Er zijn bussen geregeld, dus de ouders hoefden niet mee.
Maar later kregen we bericht, of de ouders toch wel mee wilden om te helpen. En afgelopen dinsdag kreeg ik een briefje van de oudste: of er mensen wilden rijden.... Briefje moest woensdag terug zijn, want vrijdag is het tripje al.....
 |
| zo ziet het er uit in de reisgids.... |
 |
| en zo is het als het een topdrukke dag is: net zandvoort ;-) |
En om een een of andere reden werkt dat toch wel hier. Als er een uitje is, vraag je pas een week (of korter) van te voren wie er allemaal mee kunnen helpen. En voor alle uitjes moeten de ouders schriftelijk toestemming geven dat ze mee mogen. En als je wel besluit om te rijden, moet je verklaren dat je een geldig rijbewijs hebt, dat je auto door de APK heen is en verzekerd is.
Ondertussen zijn de klassen leeggemaakt: alle knutselwerkjes zijn mee naar huis genomen, de boeken zijn opgeruimd. Geen kerstversiering dus in de klassen....gekke tijd hier!
woensdag 12 december 2012
Halve marathon (Marja)
Op 11 mei volgend jaar is de bedoeling dat Fons en ik meedoen aan de halve marathon van Saint Clair. Gisteren zat ik op internet eens te kijken waar ik precies voor aan het trainen ben. Volgens de statistieken zou het me moeten lukken binnen 2 uur en 15 minuten.
Het grootste verschil is, dat vrijwel alles door de wijngaarden gaat en ik dus echt zal moeten trainen om off road te lopen in plaats van op het asfalt wat ik nu doe.
Verder zag ik, dat de langzaamste renner er vorig jaar 3 uur en 40 minuten over had gedaan. Dat geeft de burger moed!
Maar toen ik een beschrijving van de route bekeek, zag ik ook waarom....
Geloof het of niet, maar onderweg zijn er waterpunten. En op een aantal van die waterpunten is er meer dan water wat je kunt drinken.
Zo is er een glaasje wijn, een zalmspiesje en er zijn zelfs sauvignon blanc ijsjes bij een punt te halen!
Dan klinkt 3 uur en 40 minuten ineens niet zo heel lang meer... Je kunt de route ook wandelen of deels joggen en wandelen, misschien zijn de wijntjes meer voor hun. En gezien mijn laatste ervaring met het drinken en hardlopen tegelijk, denk ik niet, dat er uberhaupt iets van vocht mijn keel bereikt.
Maar goed, ik heb er zin in!
 |
| ik heb slechtere uitzichten gehad... |
Het grootste verschil is, dat vrijwel alles door de wijngaarden gaat en ik dus echt zal moeten trainen om off road te lopen in plaats van op het asfalt wat ik nu doe.
Verder zag ik, dat de langzaamste renner er vorig jaar 3 uur en 40 minuten over had gedaan. Dat geeft de burger moed!
Maar toen ik een beschrijving van de route bekeek, zag ik ook waarom....
Geloof het of niet, maar onderweg zijn er waterpunten. En op een aantal van die waterpunten is er meer dan water wat je kunt drinken.
Zo is er een glaasje wijn, een zalmspiesje en er zijn zelfs sauvignon blanc ijsjes bij een punt te halen!
Dan klinkt 3 uur en 40 minuten ineens niet zo heel lang meer... Je kunt de route ook wandelen of deels joggen en wandelen, misschien zijn de wijntjes meer voor hun. En gezien mijn laatste ervaring met het drinken en hardlopen tegelijk, denk ik niet, dat er uberhaupt iets van vocht mijn keel bereikt.
Maar goed, ik heb er zin in!
dinsdag 11 december 2012
Stoere chick (Marja)
De oudste is weer veilig thuis aangekomen afgelopen vrijdag. Na een midweek vol activiteiten (waarvan giraffen voeren er eentje was, net als slapen in de dierentuin en een speurtocht door heel Wellington), kwam ze bekaf thuis.
De overtocht met de ferry staat er om bekend, dat ze kan zorgen voor een behoorlijk percentage aan zeezieke passagiers. En deze retour was daarop geen uitzondering. Op de heenweg waren er 3 leerlingen NIET ziek.... volgens mij heeft niemand het geluk gehad op de terugreis. Kinderen lagen op de grond binnen en buiten, of ze nu pilletjes hadden genomen of niet.
De oudste heeft het super gedaan. Een kind wat het nog heerlijk vindt bij ons als ouders, nog heel graag tegen ons aankruipt en op school vaak nog om een extra knuffel bedelt, is nu gewoon een week weggeweest. In land waar ze nog nooit eerder was geweest en een week lang alleen maar een taal heeft gesproken, die ze een half jaar terug nog helemaal niet sprak. Met mensen die ze tot 3 maanden terug nog helemaal niet kende en geen zekerheid dat ze opgehaald kon worden binnen een dag als dat nodig zou zijn.
Ik denk, dat ze zich dit allemaal niet heeft beseft, toen ze aan het rondkijken was in het Te Papa museum.
Maar wij zijn er des te meer mee bezig geweest.
Toen we besloten hadden om hier heen te gaan, was een van mijn grootste zorgen, dat mijn kinderen hier niet zouden kunnen aarden. Dit is wel een van de grootste bewijzen wat mij betreft: het zit wel goed met dat stel van mij hier!
De overtocht met de ferry staat er om bekend, dat ze kan zorgen voor een behoorlijk percentage aan zeezieke passagiers. En deze retour was daarop geen uitzondering. Op de heenweg waren er 3 leerlingen NIET ziek.... volgens mij heeft niemand het geluk gehad op de terugreis. Kinderen lagen op de grond binnen en buiten, of ze nu pilletjes hadden genomen of niet.
 |
| stoere chick of wat? |
De oudste heeft het super gedaan. Een kind wat het nog heerlijk vindt bij ons als ouders, nog heel graag tegen ons aankruipt en op school vaak nog om een extra knuffel bedelt, is nu gewoon een week weggeweest. In land waar ze nog nooit eerder was geweest en een week lang alleen maar een taal heeft gesproken, die ze een half jaar terug nog helemaal niet sprak. Met mensen die ze tot 3 maanden terug nog helemaal niet kende en geen zekerheid dat ze opgehaald kon worden binnen een dag als dat nodig zou zijn.
Ik denk, dat ze zich dit allemaal niet heeft beseft, toen ze aan het rondkijken was in het Te Papa museum.
Maar wij zijn er des te meer mee bezig geweest.
Toen we besloten hadden om hier heen te gaan, was een van mijn grootste zorgen, dat mijn kinderen hier niet zouden kunnen aarden. Dit is wel een van de grootste bewijzen wat mij betreft: het zit wel goed met dat stel van mij hier!
 |
| Google tough chick en krijg een kuiken tegen anale kanker.....ik wilde hem jullie niet onthouden! |
zondag 9 december 2012
Zielige chocolade (Marja)
Soms ontstaat er iets, zonder dat je er erg in hebt. Ik weet niet meer hoe en waarom, maar ineens was er zielige chocolade (door Fons bedacht).
Omdat ze hier niet de toetjes hebben die wij gewend zijn en onze kinderen de kiwi toetjes nog niet op hun Nederlandse palet willen, eten we iedere avond een stukje chocolade als toetje. Witte chocolade met macadamia noten, melk met macadamia noten, melk met mintsmaak erin, gevuld met caramel (die met pindakaas hebben we nog maar even in de schappen laten liggen) of een stukje witte chocolade met frambozen. Smaakt allemaal niet verkeerd.
Maar als we echt zielig zijn, gaan we naar Makana. Er zijn maar twee winkels in NZ. Eentje op het noordereiland; de tweede hier in Blenheim. En daar hebben ze niet alleen chocolade, maar ook caramelpopcorn, shortbread, brittle.....heerlijke dingen!
En het aller-allerleukste is de weg er naar toe. Er zitten twee hoge heuveltjes in en je mag daar 80 km/u. En als je met 80 eroverheen rijdt, komt de volvo met 6 personen eventjes los van de weg! Het is niet veel, maar wij krijgen er een dukes of Hazard- gevoel van! En hoe zielig je jezelf vindt, nadat we twee keer de weg zijn overgegaan (is 4 heuvels!!) voelen we ons weer helemaal blij. Kinderen gaan uit hun dak. We nemen deze weg niet vaak, want zo blijft het bijzonder. En je moet echt heel zielig zijn, willen wij de auto instappen om deze rit te maken. Ik heb nog niets gevonden wat zo snel mijn kinderen weer gezellig krijgt en in een goed humeur!
Voor mensen die hun speekselklieren willen laten werken, hier de link naar makana. En ja, ze bezorgen ook naar NL toe....
https://secure.makana.co.nz/default.aspx
Omdat ze hier niet de toetjes hebben die wij gewend zijn en onze kinderen de kiwi toetjes nog niet op hun Nederlandse palet willen, eten we iedere avond een stukje chocolade als toetje. Witte chocolade met macadamia noten, melk met macadamia noten, melk met mintsmaak erin, gevuld met caramel (die met pindakaas hebben we nog maar even in de schappen laten liggen) of een stukje witte chocolade met frambozen. Smaakt allemaal niet verkeerd.
Maar als we echt zielig zijn, gaan we naar Makana. Er zijn maar twee winkels in NZ. Eentje op het noordereiland; de tweede hier in Blenheim. En daar hebben ze niet alleen chocolade, maar ook caramelpopcorn, shortbread, brittle.....heerlijke dingen!
En het aller-allerleukste is de weg er naar toe. Er zitten twee hoge heuveltjes in en je mag daar 80 km/u. En als je met 80 eroverheen rijdt, komt de volvo met 6 personen eventjes los van de weg! Het is niet veel, maar wij krijgen er een dukes of Hazard- gevoel van! En hoe zielig je jezelf vindt, nadat we twee keer de weg zijn overgegaan (is 4 heuvels!!) voelen we ons weer helemaal blij. Kinderen gaan uit hun dak. We nemen deze weg niet vaak, want zo blijft het bijzonder. En je moet echt heel zielig zijn, willen wij de auto instappen om deze rit te maken. Ik heb nog niets gevonden wat zo snel mijn kinderen weer gezellig krijgt en in een goed humeur!
Voor mensen die hun speekselklieren willen laten werken, hier de link naar makana. En ja, ze bezorgen ook naar NL toe....
https://secure.makana.co.nz/default.aspx
zaterdag 8 december 2012
Jingle Bell (Marja)
Gisteren bij de assembley op school heb ik de kiwi versie gehoord van jingle bells... geeft je wel een zomers gevoel! Jullie hebben natuurlijk sneeuw en een echt winters tafereel (wij gaan bij 24 graden de kerstboom opzetten). Maar als wij deze versie zingen, klopt het gevoel misschien meer bij het weer wat wij hebben. Maar een klein stukje van mij zou wel even een dagje willen genieten van de sneeuw...
in a rusty Holden Ute,
Kicking up the dust,
Beer in the boot,
Kelpie by my side,
singing Christmas songs,
It’s Summer time and I am in
my singlet, shorts and thongs (flip flops, not flimsy underwear !)
Oh! Jingle bells, jingle bells, jingle all the way,
Christmas in kiwi land on a scorching summers day, Hey!
Jingle bells, jingle bells, Christmas time is beaut !,
Oh what fun it is to ride in a rusty Holden Ute.
Engine’s getting hot;
we dodge the possums too,
The swaggie climbs aboard,
he is welcome too.
All the family’s there,
sitting by the pool,
Christmas Day the kiwi way,
by the barbecue.
Oh! Jingle bells, jingle bells, jingle all the way,
Christmas in
new zealand on a scorching summers day, Hey!
Jingle bells, jingle bells, Christmas time is beaut!,
Oh what fun it is to ride in a rusty Holden Ute.
Come the afternoon,
Grandpa has a doze,
The kids and Uncle Bruce,
are swimming in their clothes.
The time comes ’round to go,
we take the family snap,
Pack the car and all shoot through,
before the washing up.
Oh! Jingle bells, jingle bells, jingle all the way,
Christmas in
New Zealand on a scorching summers day, Hey!
Jingle bells, jingle bells, Christmas time is beaut!,
Oh what fun it is to ride in a rusty Holden Ute
New Zealand Jingle Bells
Dashing through the bush,in a rusty Holden Ute,
Kicking up the dust,
Beer in the boot,
Kelpie by my side,
singing Christmas songs,
It’s Summer time and I am in
my singlet, shorts and thongs (flip flops, not flimsy underwear !)
Oh! Jingle bells, jingle bells, jingle all the way,
Christmas in kiwi land on a scorching summers day, Hey!
Jingle bells, jingle bells, Christmas time is beaut !,
Oh what fun it is to ride in a rusty Holden Ute.
Engine’s getting hot;
we dodge the possums too,
The swaggie climbs aboard,
he is welcome too.
All the family’s there,
sitting by the pool,
Christmas Day the kiwi way,
by the barbecue.
Oh! Jingle bells, jingle bells, jingle all the way,
Christmas in
new zealand on a scorching summers day, Hey!
Jingle bells, jingle bells, Christmas time is beaut!,
Oh what fun it is to ride in a rusty Holden Ute.
Come the afternoon,
Grandpa has a doze,
The kids and Uncle Bruce,
are swimming in their clothes.
The time comes ’round to go,
we take the family snap,
Pack the car and all shoot through,
before the washing up.
Oh! Jingle bells, jingle bells, jingle all the way,
Christmas in
New Zealand on a scorching summers day, Hey!
Jingle bells, jingle bells, Christmas time is beaut!,
Oh what fun it is to ride in a rusty Holden Ute
donderdag 6 december 2012
Schoolsysteem (Marja)
Nu het einde van het schooljaar in zicht is, zat ik te wachten op de briefjes voor de 10 minuten gesprekken en de rapporten. Ik wist, dat de kinderen toetsen hadden gemaakt en we waren benieuwd, of ze over zouden gaan gezien hun achterstand in het Engels.
Ik was met een moeder aan het praten en vertelde mijn zorgen. Ze keek mee heel verbaasd aan: natuurlijk ga je mee met je jaargenoten! Je start school op de dag dat je 5 jaar wordt en ieder jaar ga je gewoon met je jaargenoten over. Het systeem wat we in NL hebben, hebben ze hier vroeger ook gehad. Iets met veel toetsen en cijfers en bliven zitten. Maar ze vonden, dat het niet goed is voor de eigenwaarde van een kind als je op basis van je leervermogen achterblijft. De beste ondernemers van de wereld hebben hun school niet afgemaakt, dus cognitieve cijfers zeggen niets over het suces later in je leven. Er wordt getoetst om te zien, op welk niveau kinderen moeten instromen volgend jaar. Omdat ze in verschillende niveaus les krijgen , is dat wel handig. En de overheid wil graag zien, wat een school doet.
Cijfers en tentamens komt pas op de middelbare school. En als je sommig vakken niet goed doet, kun je die ip het jaar erop opnieuw doen, terwijl je gewoon over gaat met je klasgenoten.
Er zijn hier geen scholen voor kinderen, die het moeilijk hebben met leren. De school is een doorsnee van de maatschappij, dus het idee is, dat kinderen nu al zien dat er verschillen zijn en dat iedereen zijn eigen rol vervuld in de maatschappij. De uitdaging voor school is, om te laten zien dat ieder kind een talent heeft en om samen te ontdekken wat dat is. Op school wordt er daarom veel gesport, is er aandacht voor kunst en muziek (je kunt zelfs in de pauze naar een koor ) en worden kindern gestimuleerd om buiten je hokje te denken en risico's te nemen.
Klassen blijven zitten omdat je niet mee kunt komen? Antiek! Hebben ze hier gehad , maar afgeschaft (zo'n 20 jaar geleden), omdat het niet ten goede komt aan het zelfvertrouwen wat kinderen op deze leeftijd aan het ontdekken zijn. In een busje naar een bijzondere school? Wat vreselijk barbaars! Wat erg voor die kinderen dat al zo duidelijk is, dat je er niet bij hoort en goed bent zoals je bent..
Ehh.... en toen moest ik even nadenken... Want de middelste (8 jr), heeft hier geen aardrijkskunde, geen geschiedenis, geen biologie. Maar met inquiry wordt hun nieuwsgierigheid aangewakkerd en gaan ze zelf op onderzoek uit om te kijken hoe dingen in elkaar zitten, er worden exprerimenten gedaan om dingen te onderzoeken en dat presenteren ze weer aan de klas.
Als wij over 2 jaar terug zouden gaan, zouden mijn kinderen het slecht doen op de NL cito toets. Want ze weten niets van de provincies, de tweede wereld oorlog of bepaalde spellingsregels.
Soms zit ik daar wel over in.
Maar als ik ze dan zie hier op school, terwijl ze het water inspringen tijdens zwemles of een poppenvoorstelling geven of een middag bezig zijn geweest met het maken van een knikkerachtbaan (en tevens hebben onderzocht welke krachten erbij komen kijken), dan denk ik, dat die cito toets niet zo heel belangrijk is.... Ze zijn kind en blij!
Even een kleine aanvulling: pe is gym, iedere klas heeft een buddy klas waarmee ze samen lezen. Eerst lezen de kleintje voor aan de oudere kindern, daarna lezen de grotere kindern voor aan de kleintjes. Lekker overzichtelijk he!
Een school als deze zou binnen een half jaar gesloten worden in NL door de inspectie. En dat kan ook niet anders denk ik; een NL school bereidt kinderen voor op de NL maatschappij en daar heb je bepaalde bagage voor nodig. Een NZ school bereidt kinderen voor op de NZ maatschappij, met de daarvoor benodigde begage. Maar het is zo leuk om die verschillen eens mee te maken en te zien, dat de mensen ondaks de verschillen in onderwijs verder ongeveer hetzelfde in elkaar zitten!
Ik was met een moeder aan het praten en vertelde mijn zorgen. Ze keek mee heel verbaasd aan: natuurlijk ga je mee met je jaargenoten! Je start school op de dag dat je 5 jaar wordt en ieder jaar ga je gewoon met je jaargenoten over. Het systeem wat we in NL hebben, hebben ze hier vroeger ook gehad. Iets met veel toetsen en cijfers en bliven zitten. Maar ze vonden, dat het niet goed is voor de eigenwaarde van een kind als je op basis van je leervermogen achterblijft. De beste ondernemers van de wereld hebben hun school niet afgemaakt, dus cognitieve cijfers zeggen niets over het suces later in je leven. Er wordt getoetst om te zien, op welk niveau kinderen moeten instromen volgend jaar. Omdat ze in verschillende niveaus les krijgen , is dat wel handig. En de overheid wil graag zien, wat een school doet.
Cijfers en tentamens komt pas op de middelbare school. En als je sommig vakken niet goed doet, kun je die ip het jaar erop opnieuw doen, terwijl je gewoon over gaat met je klasgenoten.
Er zijn hier geen scholen voor kinderen, die het moeilijk hebben met leren. De school is een doorsnee van de maatschappij, dus het idee is, dat kinderen nu al zien dat er verschillen zijn en dat iedereen zijn eigen rol vervuld in de maatschappij. De uitdaging voor school is, om te laten zien dat ieder kind een talent heeft en om samen te ontdekken wat dat is. Op school wordt er daarom veel gesport, is er aandacht voor kunst en muziek (je kunt zelfs in de pauze naar een koor ) en worden kindern gestimuleerd om buiten je hokje te denken en risico's te nemen.
Klassen blijven zitten omdat je niet mee kunt komen? Antiek! Hebben ze hier gehad , maar afgeschaft (zo'n 20 jaar geleden), omdat het niet ten goede komt aan het zelfvertrouwen wat kinderen op deze leeftijd aan het ontdekken zijn. In een busje naar een bijzondere school? Wat vreselijk barbaars! Wat erg voor die kinderen dat al zo duidelijk is, dat je er niet bij hoort en goed bent zoals je bent..
Ehh.... en toen moest ik even nadenken... Want de middelste (8 jr), heeft hier geen aardrijkskunde, geen geschiedenis, geen biologie. Maar met inquiry wordt hun nieuwsgierigheid aangewakkerd en gaan ze zelf op onderzoek uit om te kijken hoe dingen in elkaar zitten, er worden exprerimenten gedaan om dingen te onderzoeken en dat presenteren ze weer aan de klas.
Als wij over 2 jaar terug zouden gaan, zouden mijn kinderen het slecht doen op de NL cito toets. Want ze weten niets van de provincies, de tweede wereld oorlog of bepaalde spellingsregels.
Soms zit ik daar wel over in.
Maar als ik ze dan zie hier op school, terwijl ze het water inspringen tijdens zwemles of een poppenvoorstelling geven of een middag bezig zijn geweest met het maken van een knikkerachtbaan (en tevens hebben onderzocht welke krachten erbij komen kijken), dan denk ik, dat die cito toets niet zo heel belangrijk is.... Ze zijn kind en blij!
Even een kleine aanvulling: pe is gym, iedere klas heeft een buddy klas waarmee ze samen lezen. Eerst lezen de kleintje voor aan de oudere kindern, daarna lezen de grotere kindern voor aan de kleintjes. Lekker overzichtelijk he!
Een school als deze zou binnen een half jaar gesloten worden in NL door de inspectie. En dat kan ook niet anders denk ik; een NL school bereidt kinderen voor op de NL maatschappij en daar heb je bepaalde bagage voor nodig. Een NZ school bereidt kinderen voor op de NZ maatschappij, met de daarvoor benodigde begage. Maar het is zo leuk om die verschillen eens mee te maken en te zien, dat de mensen ondaks de verschillen in onderwijs verder ongeveer hetzelfde in elkaar zitten!
dinsdag 4 december 2012
Kiwi cultuur (Marja)
Nu we hier een maand of drie zitten (en hiervoor bijna twee jaar op verschillende plekken), hebben we een redelijk globaal idee over deze cultuur. En dan vooral de humor, iets wat wij allebei erg belangrijk vinden.
De kiwi's nemen zichzelf niet zo serieus. Ze zijn een land met maar weinig inwoners. De Australiers maken ze graag belachelijk, een beetje op de manier zoals NL dat met de Belgen doen.
De kiwi's zijn sheep shaggers... je hebt als man hier niet veel keus om een partner te vinden: de andere keus is om met een schaap verder te gaan (waarop een collega van Fons toevoegde, dat hij wel eens naar een vrouw had gekeken en toen dacht: man, had het bij je schapen gehouden).
Ze lopen hier ver achter op bepaalde dingen, maar dat heeft absoluut zijn voordelen vinden ze. Eerst kijk je af wat iedereen in de wereld wil en doet, zij halen de kinderziektes eruit voor je en tegen de tijd dat het in NZ komt, pik je de dingen eruit die voor jouw land handig zijn. Het is een volk (even enorm over een kam scheren) die dweept met de kiwi ingenuity (vindingrijkheid). Het heeft iets te maken met duck tape, je niet houden aan de bouwtekeningen, schroeven en ijzerdraad en vooral de lol ervan inzien. Klinkt mij vooral als een mannending in de oren; geweldig!
Omdat het dunbevolkt is, zijn er niet allemaal faciliteiten voor handen om dingen te maken. Sommige reserve onderdelen zijn er gewoonweg niet en dan is een beetje aankloten eigenlijk gewoon een noodzaak... en als het dan weer werkt, heb je het goed gedaan!
Zo hebben onze buren een mega kabelbaan in de achtertuin (ach, je moet toch wat met 2 hectare grond). Ze hadden een mooie gezien, maar die was veel te "flash". Dus zijn ze gaan rondvragen. De maatschappij die voor de bedrading hier zorgt heeft voor een grote telefoonpaal gezorgd en voor de kabels, weer iemand had nog wel wat apparaten liggen en met een paar oude autobanden en wat sloophout kom je een heel eind. Klaar!
En ik denk, dat ze er geen bouwvergunning voor hebben aangevraagd....
Aan de andere kant: als een land met weinig mensen, kan een verandering er snel doorheen zijn. KAN.... als er geen papierwinkel aan te pas moet komen. Maar ze zijn er trots op, dat ze ook wel als koploper dingen ondernemen. Zo waren de vrouwen hier de eerste ter wereld die mochten stemmen. En NZ was het eerste land dat een verdrag opmaakte, dat er geen nucleaire wapens mochten komen hier. En ze zijn er trots op, dat ze (ondanks het feit dat ze maar zo klein zijn), toch gehoord worden in de wereld.
Wel gebruiken ze hier onkruidverdelgers die in de EU niet meer mogen vanwege de hoge toxiciteit, is milieu iets wat er is, maar niet echt zuinig op hoef te zijn (al begint dat heeeeel langzaam te veranderen), zijn vegetariers echt nog vrij bijzonder hier en is isolatie iets wat modern is, maar niet echt iets wat je hoeft te doen....
Weet je, ik vind het wel leuk hier!
De kiwi's nemen zichzelf niet zo serieus. Ze zijn een land met maar weinig inwoners. De Australiers maken ze graag belachelijk, een beetje op de manier zoals NL dat met de Belgen doen.
De kiwi's zijn sheep shaggers... je hebt als man hier niet veel keus om een partner te vinden: de andere keus is om met een schaap verder te gaan (waarop een collega van Fons toevoegde, dat hij wel eens naar een vrouw had gekeken en toen dacht: man, had het bij je schapen gehouden).
Ze lopen hier ver achter op bepaalde dingen, maar dat heeft absoluut zijn voordelen vinden ze. Eerst kijk je af wat iedereen in de wereld wil en doet, zij halen de kinderziektes eruit voor je en tegen de tijd dat het in NZ komt, pik je de dingen eruit die voor jouw land handig zijn. Het is een volk (even enorm over een kam scheren) die dweept met de kiwi ingenuity (vindingrijkheid). Het heeft iets te maken met duck tape, je niet houden aan de bouwtekeningen, schroeven en ijzerdraad en vooral de lol ervan inzien. Klinkt mij vooral als een mannending in de oren; geweldig!
Omdat het dunbevolkt is, zijn er niet allemaal faciliteiten voor handen om dingen te maken. Sommige reserve onderdelen zijn er gewoonweg niet en dan is een beetje aankloten eigenlijk gewoon een noodzaak... en als het dan weer werkt, heb je het goed gedaan!
Zo hebben onze buren een mega kabelbaan in de achtertuin (ach, je moet toch wat met 2 hectare grond). Ze hadden een mooie gezien, maar die was veel te "flash". Dus zijn ze gaan rondvragen. De maatschappij die voor de bedrading hier zorgt heeft voor een grote telefoonpaal gezorgd en voor de kabels, weer iemand had nog wel wat apparaten liggen en met een paar oude autobanden en wat sloophout kom je een heel eind. Klaar!
En ik denk, dat ze er geen bouwvergunning voor hebben aangevraagd....
Aan de andere kant: als een land met weinig mensen, kan een verandering er snel doorheen zijn. KAN.... als er geen papierwinkel aan te pas moet komen. Maar ze zijn er trots op, dat ze ook wel als koploper dingen ondernemen. Zo waren de vrouwen hier de eerste ter wereld die mochten stemmen. En NZ was het eerste land dat een verdrag opmaakte, dat er geen nucleaire wapens mochten komen hier. En ze zijn er trots op, dat ze (ondanks het feit dat ze maar zo klein zijn), toch gehoord worden in de wereld.
Wel gebruiken ze hier onkruidverdelgers die in de EU niet meer mogen vanwege de hoge toxiciteit, is milieu iets wat er is, maar niet echt zuinig op hoef te zijn (al begint dat heeeeel langzaam te veranderen), zijn vegetariers echt nog vrij bijzonder hier en is isolatie iets wat modern is, maar niet echt iets wat je hoeft te doen....
Weet je, ik vind het wel leuk hier!
maandag 3 december 2012
Loslaten (Marja)
Toen ik de oudste wegbracht de eerste dag naar school, liep ik terug met een enorme brok in mijn keel (oke, ik huilde, maar dat klinkt gewoon te erg...).
Bij nummer twee had ik het ook wel, maar minder. En tegen de tijd dat nummer drie 4 jaar oud werd, was ik alleen maar erg trots, niks brok of verdriet ....
En nu dus op kamp.....
Vanmorgen heeft Fons de oudste weggebracht naar Picton. We hadden aangeboden om te rijden , zodat er geen bus ingehuurd hoefde te worden om alle kinderen naar de veerboot te brengen om naar Wellington te gaan.
Helaas had er een maatschappij gedreigd om te gaan staken, waardoor school uit was geweken naar een andere veerbootmaatschappij. Alleen vertrok deze boot een pietsie eerder. Dus in plaats van 9 uur weg van school, werd ons gevraagd, of we om 6 uur (!!!!) wilden verzamelen in de klassen.
Fons was om 7.20 weer thuis.... en voelde zich net zo geamputeerd als ik! Hetzelfde gevoel van 5,5 jaar geleden overviel me weer.... Wat wordt ze groot en wat is ze nog maar klein! Nu is ze 9,5 jaar oud en dan helemaal weg van huis voor 4 lange nachten. Ik ben heel blij voor haar en weet, dat ze het fantastisch gaat hebben en he-le-maal stuk aankomt in Picton vrijdag om 17.00 uur. Maar toch...auw...
En toen ik met maar drie kinderen naar school liep, voelde het leeg....te rustig... Haar zus heeft het er nu ook zwaar mee. Die besefte zich pas dit weekend, dat ze haar grote zus een hele week moest missen... ik denk, dat we de komende dagen wel recht hebben op extra zielige chocolade.
Die hebben we hier in het leven geroepen. Als je echt, echt heel zielig bent, heb je recht op speciale chocolade. Maar dat is een verhaal voor een andere keer.
Nu moeten we dus nog 5 dagen en vier nachten wachten voordat ze er weer is. En dan denk ik, dat het geen 2 uurtjes duurt, voordat we denken, dat een kind minder ook erg rustig was! De oudste komt stuk terug, voor de anderen is het het eind van de week en zijn ook moe....ruzie om de hoek....hmmm... ik denk dat ik nu al recht heb op een voorschot van mijn zielige chocolade, want wie kan dit straks weer oplossen...en Fons moet het weekend werken, dat is voor hem zielig, maar voor mij ook! Ik denk, dat ik een extra ritje moet maken voor de chocolade....ik voel me zieliger met de minuut.... Want over een paar jaar gaan ze op kamers....enzo...
Bij nummer twee had ik het ook wel, maar minder. En tegen de tijd dat nummer drie 4 jaar oud werd, was ik alleen maar erg trots, niks brok of verdriet ....
En nu dus op kamp.....
Vanmorgen heeft Fons de oudste weggebracht naar Picton. We hadden aangeboden om te rijden , zodat er geen bus ingehuurd hoefde te worden om alle kinderen naar de veerboot te brengen om naar Wellington te gaan.
Helaas had er een maatschappij gedreigd om te gaan staken, waardoor school uit was geweken naar een andere veerbootmaatschappij. Alleen vertrok deze boot een pietsie eerder. Dus in plaats van 9 uur weg van school, werd ons gevraagd, of we om 6 uur (!!!!) wilden verzamelen in de klassen.
Fons was om 7.20 weer thuis.... en voelde zich net zo geamputeerd als ik! Hetzelfde gevoel van 5,5 jaar geleden overviel me weer.... Wat wordt ze groot en wat is ze nog maar klein! Nu is ze 9,5 jaar oud en dan helemaal weg van huis voor 4 lange nachten. Ik ben heel blij voor haar en weet, dat ze het fantastisch gaat hebben en he-le-maal stuk aankomt in Picton vrijdag om 17.00 uur. Maar toch...auw...
En toen ik met maar drie kinderen naar school liep, voelde het leeg....te rustig... Haar zus heeft het er nu ook zwaar mee. Die besefte zich pas dit weekend, dat ze haar grote zus een hele week moest missen... ik denk, dat we de komende dagen wel recht hebben op extra zielige chocolade.
Die hebben we hier in het leven geroepen. Als je echt, echt heel zielig bent, heb je recht op speciale chocolade. Maar dat is een verhaal voor een andere keer.
Nu moeten we dus nog 5 dagen en vier nachten wachten voordat ze er weer is. En dan denk ik, dat het geen 2 uurtjes duurt, voordat we denken, dat een kind minder ook erg rustig was! De oudste komt stuk terug, voor de anderen is het het eind van de week en zijn ook moe....ruzie om de hoek....hmmm... ik denk dat ik nu al recht heb op een voorschot van mijn zielige chocolade, want wie kan dit straks weer oplossen...en Fons moet het weekend werken, dat is voor hem zielig, maar voor mij ook! Ik denk, dat ik een extra ritje moet maken voor de chocolade....ik voel me zieliger met de minuut.... Want over een paar jaar gaan ze op kamers....enzo...
zondag 2 december 2012
De eerste barstjes en rashes (Marja)
De eerste barsten zijn aangekomen in ons verblijf hier. Letterlijk dan he.... Ik heb in mijn nek en op mijn nek/halsgebied iets wat op eczeem (rash) lijkt. Maar waar komt dat van? Ik heb het al eerder in NZ gehad. Toen dachten we aan een allergische reactie op een van de bomen. We hadden op een mooie, warme dag gesleept met takken en een dag later had ik uitslag en jeuk. Uiteindelijk heb ik er corticosteroiden opgesmeerd en kalmeerde mijn huid. Iemand zei, dat het misschien hitte uitslag was. De blanke europeanen komen uit een koud klimaat, smeren factor 70+ op hun huid (wat moet hier, anders verbrand je wara je bij staat). Maar de huid kan door de vette zonnebrand zijn warmte niet kwijt en je krijgt uitslag. Oplossing: een andere zonnebrand (maar factor 30, dus erg vaak smeren) op alcohol basis. Vol goede moed smeerde ik me weer in, maar op de eerste de beste warme dag zat ik weer onder, maar nu deden ook mijn onderarmen mee... En ik had al vaker in korte mouwen gerend, dus wat was dit? Een van de oudere kiwi dokters wist het niet, net als zijn collega's (leuk, ik heb altijd al een medisch raadsel willen zijn, maar dan zonder jeuk...). Een van de andere ideeen was, dat door de droge lucht mijn huid uitgedroogd was en daardoor uitslag had ontwikkeld. Hmmm..... dan was die zonnebrand op alcoholbasis misschien toch ook niet zo'n goed idee.... Oplossing nr 2: een pot healthE fatty cream en smeren maar!
De lucht is hier inderdaad wel erg droog. Ik ben normaal alleen statisch midden in de winter, als het vriest in NL. Maar dat heb ik hier op dit moment ook. De was is hier met een uurtje buitenhangen echt kurkdroog en we hebben al een tijd geen regen gehad.
En nu? Nu ben ik maar begonnen met corticosterioden op mijn armen en die houd ik bedekt met kleding, zodat ik er even geen zonnebrandcreme op hoef te smeren. En aangezien het vandaag 28 graden was, zijn lange mouwen nou niet echt iets waar ik plezier van had vandaag. En ik zit veel binnen. Mijn nek en hals zijn nog niet echt opgeknapt, maar ik zie het niet zitten om iedere maand een kuurtje corticosterioden op mijn huid te smeren. Dus maar even doorgaan met die fatty cream en hopen dat het minder gaat worden....
Vol verwachting kijk ik naar het weerbericht in de hoop, een paar dagen regen en lage temperaturen te zien (nooit geweten dat ik daar naar kon uitkijken, maar alles is leuk als het met mate is...). Helaas voor mij: meer zon met meer zon en hier en daar een temperatuur die lager is dan 22 graden.
Zelfs een speurtocht op internet door diverse mensen heeft me geen oplossing gebracht. Dus nu ben ik zelf maar aan het brainstormen hoe ik hier in hemelsnaam de zomer door ga komen. Want ik denk dat ik erg blij ben als ik hele dagen onder water in het zwembad verblijf, maar ik kan nu al allemaal praktische bezwaren bedenken.
Misschien is zo'n burka niet zo'n slecht idee; maar dan wel eentje met een zonnefactor erin, anders heb ik er nog niets aan!
 |
| Het komt in potten van 500 gr, dus ik kan voorlopig even vooruit! |
De lucht is hier inderdaad wel erg droog. Ik ben normaal alleen statisch midden in de winter, als het vriest in NL. Maar dat heb ik hier op dit moment ook. De was is hier met een uurtje buitenhangen echt kurkdroog en we hebben al een tijd geen regen gehad.
En nu? Nu ben ik maar begonnen met corticosterioden op mijn armen en die houd ik bedekt met kleding, zodat ik er even geen zonnebrandcreme op hoef te smeren. En aangezien het vandaag 28 graden was, zijn lange mouwen nou niet echt iets waar ik plezier van had vandaag. En ik zit veel binnen. Mijn nek en hals zijn nog niet echt opgeknapt, maar ik zie het niet zitten om iedere maand een kuurtje corticosterioden op mijn huid te smeren. Dus maar even doorgaan met die fatty cream en hopen dat het minder gaat worden....
Vol verwachting kijk ik naar het weerbericht in de hoop, een paar dagen regen en lage temperaturen te zien (nooit geweten dat ik daar naar kon uitkijken, maar alles is leuk als het met mate is...). Helaas voor mij: meer zon met meer zon en hier en daar een temperatuur die lager is dan 22 graden.
Zelfs een speurtocht op internet door diverse mensen heeft me geen oplossing gebracht. Dus nu ben ik zelf maar aan het brainstormen hoe ik hier in hemelsnaam de zomer door ga komen. Want ik denk dat ik erg blij ben als ik hele dagen onder water in het zwembad verblijf, maar ik kan nu al allemaal praktische bezwaren bedenken.
Misschien is zo'n burka niet zo'n slecht idee; maar dan wel eentje met een zonnefactor erin, anders heb ik er nog niets aan!
zaterdag 1 december 2012
Marlborough run (Marja)
Vanmorgen om 7.30 uur was het zo ver: met startnummer 2067 op mijn shirt gespeld stond ik klaar om te gaan starten met mijn 10 km run. Ik wist dat er geen pr in zou zitten vanwege de heuvel die er in het parcours zit (gewone weg, alles asfalt, maar toch.... een steile heuvel remt toch af).
Ik had al vaker 10 km gelopen en wist ook, dat ik absoluut niet de snelste zou zijn gezien de uitslagen van vorig jaar. Wees eerlijk, 10 km hardlopen in 30 minuten; ga dan een halve marathon lopen!
Maar goed, ik was ruim voor de wekker wakker....zenuwen....enorme zenuwen....
Ik had gehoord, dat het helpt om iemand op te zoeken die ietsje sneller rent dan jijzelf. Dat had ik in mijn oren geknoopt, dus ik vond al snel iemand bij wie ik kon aanhaken. Maar die besloot opeens, om een stuk te gaan wandelen! Nu waren er niet zoveel deelnemers, dat ik gewoon een ander groepje kond vinden. Het duurde ook even, voordat ik in mijn ritme kwam. Er was ook zoveel te zien! Geen toeschouwers langs de kant van de weg, maar bijvoorbeeld wel iemand die bij het waterpunt op 5 km een doedelzak aan het bespelen was (het is mij tot nu toe geheel een raadsel wat een doedelzakspeler daar te zoeken had, maar goed.... dit is NZ he...). Ik had dorst en al heel vaak op tv gezien, dat die sporters een bekertje water naar binnen goten tijdens het lopen en dan het bekertje weggooide. Dat deed ik dus ook. Althans, dat was de bedoeling.... maar als je al door je mond aan het ademen bent omdat het rennen al moeite kost, dan gaat drinken tijdens het hardlopen ook niet. Ik verslikte me en driekwart van het water belandde over mijn shirt en gezicht (dat was wel lekker, maar niet de bedoeling). De organisatie had gevraagd, of de bekertjes aub in de afvalbakken gegooid konden worden dus dat deed vrijwel iedereen.
Het laatste stukje renden de deelnemers door de wijngaard en na 1:06:06 rende ik over de finish. Ik ben als 89e geeindigd van de vrouwen (144 deelneemsters in totaal) op de 10 km.
En nu heb ik toch wel de smaak te pakken.... er ligt een trainings schema klaar en als alles gaat zoals ik hoop, rennen Fons en ik in mei 2013 de halve marathon van Saint Clair, dwars door de wijngaarden heen.... we zoeken alleen nog iemand die die dag kan en wil oppassen op 4 schatjes van kinderen....
Ik had al vaker 10 km gelopen en wist ook, dat ik absoluut niet de snelste zou zijn gezien de uitslagen van vorig jaar. Wees eerlijk, 10 km hardlopen in 30 minuten; ga dan een halve marathon lopen!
Maar goed, ik was ruim voor de wekker wakker....zenuwen....enorme zenuwen....
 |
| Fris als een hoentje om 7.00 uur... |
Ik had gehoord, dat het helpt om iemand op te zoeken die ietsje sneller rent dan jijzelf. Dat had ik in mijn oren geknoopt, dus ik vond al snel iemand bij wie ik kon aanhaken. Maar die besloot opeens, om een stuk te gaan wandelen! Nu waren er niet zoveel deelnemers, dat ik gewoon een ander groepje kond vinden. Het duurde ook even, voordat ik in mijn ritme kwam. Er was ook zoveel te zien! Geen toeschouwers langs de kant van de weg, maar bijvoorbeeld wel iemand die bij het waterpunt op 5 km een doedelzak aan het bespelen was (het is mij tot nu toe geheel een raadsel wat een doedelzakspeler daar te zoeken had, maar goed.... dit is NZ he...). Ik had dorst en al heel vaak op tv gezien, dat die sporters een bekertje water naar binnen goten tijdens het lopen en dan het bekertje weggooide. Dat deed ik dus ook. Althans, dat was de bedoeling.... maar als je al door je mond aan het ademen bent omdat het rennen al moeite kost, dan gaat drinken tijdens het hardlopen ook niet. Ik verslikte me en driekwart van het water belandde over mijn shirt en gezicht (dat was wel lekker, maar niet de bedoeling). De organisatie had gevraagd, of de bekertjes aub in de afvalbakken gegooid konden worden dus dat deed vrijwel iedereen.
Het laatste stukje renden de deelnemers door de wijngaard en na 1:06:06 rende ik over de finish. Ik ben als 89e geeindigd van de vrouwen (144 deelneemsters in totaal) op de 10 km.
 |
| Finish in zicht en nog steeds lachen! |
En nu heb ik toch wel de smaak te pakken.... er ligt een trainings schema klaar en als alles gaat zoals ik hoop, rennen Fons en ik in mei 2013 de halve marathon van Saint Clair, dwars door de wijngaarden heen.... we zoeken alleen nog iemand die die dag kan en wil oppassen op 4 schatjes van kinderen....
 |
| Met de echtgenotes van de mannen die de Molesworth hebben gerend: Daan en Jan |
Abonneren op:
Posts (Atom)