Het is al weer even geleden, maar ik vond het de moeite van het vermelden wel waard. Wij zitten hier nog niet zo erg in dat uniform gebeuren op school. Vaak wordt er in de auto nog even gekeken of iedereen hoed, zonnebrand en zwemkleding bij zich heeft, waarna 3 op de 10 keer er nog even snel iemand naar huis rent op de spullen die vergeten zijn te pakken.
Toen de oudste naar Wellington ging, moest ze overdag tijdens de excursies in haar uniform, de avonden werden gewoon in vrijetijdskleren doorgebracht.
En als er uit school gespeeld wordt, gaan de meeste kinderen zich thuis eerst omkleden in hun vrijetijdskleding, om daarna afternoon tea te doen. Mijn kinderen lopen gewoon alle dagen van 's morgens tot 's avonds in hun uniform, omdat ze vaak veel te druk zijn met spelen en ik het ook gewoon vergeet. Zit niet in mijn systeem.
De oudste had in de laatste schoolweek nog een uitje naar het strand. Dus met zonnehoed, badkleding, emmer en schep gingen we naar school. Daar aangekomen bleek, dat de kinderen die weggingen, geen uniform aanhoefde die dag.
Zowel dochterlief als ik verschoten van kleur. Nieuw op een school, nog meer een vreemde omdat je de taal niet spreekt. moeite om er tussen te komen.... en dan dit!
Ik voelde me precies zoals zij zich voelde. Gewoon k*t dus.... ze keek me wanhopig aan en ik dacht snel na...
We waren gelukkig vroeg op school, dus plan B werd uit de kast getrokken. De andere twee kinderen kregen snel een kus (normaal loop ik mee naar de klas), de jongste werd in de buggy gezet en we zijn terug gerend naar de auto, die drie straten verdeop geparkeerd stond. In de auto heeft de oudste haar kleren alvast uitgetrokken en bedacht wat ze aanwilde. Thuis aangekomen heb ik de motor van de auto laten draaien, zijn we de auto uitgesprongen en hebben we snel de juiste kleren uit de kast getrokken. Snel de jongst weer in de gordels geklikt ( handig , dat eigen initiatief ...)
De vrijetijdskleren werden op weg naar school in de auto aangetrokken (en dat ging niet erg soepel, aangezien ze van mij haar gordel om moest).
Op school aangekomen was er gelukkig parkeerruimte voor de deur en hebben we nog even een snelle check gedaan wat de spullen betrof. En terwijl ze de deur van het lokaal binnen liep, hoorde ik de bel gaan.
En toen voelde ik me Rocky (deel 1 ) tijdens "Eye of the tiger"..... wat een adrenaline rush....Winnaar!
Het was geen enorme wedstrijd, maar dit was voor mijn gevoel zo belangrijk (en waarschijnlijk ook door eigen trauma's van vroeger, ik weet het...maar die negeer ik even voor het verhaal) en de overwinning was zoo zoet; ik heb er een hele dag op kunnen teren!
Thuisgekomen vertelde de oudste, dat er niemand een uniform had gedragen.... toen had ik nog een beter gevoel over mijn actie.
Maar volgend jaar ga ik toch maar even vragen wanneer er wel en wanneer er niet een uniform gedragen wordt.... want een keer zoeits flikken is wel genoeg voor de komende jaren... ik ben ten slotte ook geen 18 meer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten